انتخابات آمریکا بازتاب کلانی از کشاکش نیروها بود که در مورد ما بویژه بازتاب های جهانی و بخصوص خاورمیانه ای آن توجه ما را به خود جلب می کند. آنچه که در آمریکا می گذرد، از یک طرف ورود به صحنه سیاسی ده ها میلیون رانده شدگان اجتماعی سیاسی است که همه آنها خواسته هایی طبیعی انسانی از قبیل داشتن کار و درآمد ثابت، بهداشت و درمان، تحصیل تقریبا رایگان و یک زندگی شرافتمندانه را دارند...

آنچه که در نوشته آقای شالگونی جای سئوال دارد، بخش پایانی نوشته اوست. آنجایی که او تا به نتیجه گیری سیاسی نزدیک می شود، بلافاصله با اعلام وفاداری‌اش به سوسیالیسم، پرونده سیاسی گشوده شده در همین امروز را سریعاً می بندد تا لزومی به سیاست‌ورزی ضرور چپ در قبال این حرکت نباشد. او که بگونه مستدل نشان می دهد این حرکت دستکم در وجه سلبی‌اش می باید حرکتی مردمی فهمیده شود ... اما خود و چپ را در قبال آن فاقد سیاست عملی می کند.

این نکته را هم باید در پایان افزود، که همه این تحولات در چهارچوب روندی صورت می گیرد که افول و گندیدگی کامل اسلام سیاسی- که از قضا توسط مداحان به نازل ترین و مبتذل ترین شکل خود ارائه می گردد- هم چون فاز نهائی یک پارادایم گندیده و در حال افول، نه فقط در ایران که در گستره منطقه، در جریان است.

راستش ما در جهان عجیبی گرفتار هستیم. کشوری مثل سعودی در یمن جنایت می کند. خون می ریزد. کشتار می کند. حتا به بیمارستان های پزشکان بدون مرز حمله می کند، اما کمی آن سوتر در جنگ سوریه مدافع حقوق بشر می شود. غربیها با تجهیز مخالفین، عامل بوجود آمدن این جنگ خونین و بیرحمانه شدند، اما خود را در نقش منجی مردم سوریه معرفی می کنند.

می دانیم که دولت آمریکا برای دستیابی به اهداف خود- حفظ و تشدید سلطه اش بر منطقه اگر منافعش اقتضا کند- ابائی از یارگیری و همکاری با داعش و یا حتی نیروهای چپ و مترقی ندارد. چرا که می تواند با یک تیر دو نشان بزند: هم در جهت مهار بحران منطقه که کنترلش از دستش خارج شده عمل کند، و هم این نیروهای مترقی و رهائی بخش را از درون تهی سازد.

اینکه در این ورشکستگی سیاسی کسانی از دفتر سیاسی حزب دموکرات کردستان ایران و دیگر فعالین ملّی گرا که خود را نمایندگان سیاسی خلق های دیگر ایران معرفی می کنند دست در دست هم به استانه شیوخ عربستان تشریف برده بودند، از یکطرف نشانه این امر می باشد که در این زمینه یک هماهنگی اولیه و تدارک دیده شده ای در کار بوده است. از طرف دیگر عملا شاهد هستیم که تشکیلاتی که خود را به نام "کنگره ملیت های ایران فدرال" معرفی می کند، در زمینه ایجاد این حرکت نقش محوری داشته است.

هنگامی که ذهنیتی در انسان نقش بسته باشد، مطمئنا هر آنچه مطالعه می کند را برپایه و چهارچوب همان ذهنیت و باور تفسیر می کند و در نهایت (انتها) ذهنیت وی غیرقابل تغییر می شود و ماحصل (دستاورد) تفسیر و تشریحات همان چیزی خواهد بود که از قبل حکم داده شده است. مشکل جناب فرخ این است که ایشان در چهارچوب ایدئولوژی مارکسیستی خویش ماندگار شدەاند.

سئوالی که در این‌جا مطرح می‌شود این وضعیت سرانجام کجا به‌پایان خواهد رسید؟ خاورمیانه به‌نظمی جدید نیاز دارد، هم اکنون سیستم خودگردان دموکراتیک و دموکراسی مستقیم در روژاوا، در پنج سال گذشته تجارب مثبت و دستاورهای ارزنده آن در مقابل ماست بهترین گزینه برای خاورمیانه و منطقه است.

نگرانی آن‌ها از همکاری‌های نظامی ایران و روسیه بسیار بالاست. برد کلپر، خبرنگار امور خارجی آمریکا در مقاله‌ای تحلیلی در آسوشیتدپرس، در این‌باره نوشت: استفاده روسیه از پایگاه نظامی ایران پیامی است به ‌آمریکا که می‌گوید: «با ما باش وگرنه باید از دشمنانت کمک بگیریم.