خیزش‌های گسترده‌ی اعتراضی نشانگر اینست که جامعه گام در مسیر عبور از جمهوری اسلامی گذاشته است. موج پیاپی اعتصاب‌های کارگران، مزدبگیران، پرستاران، معلمان و بازنشستگان در نقاط مختلف و در چهار گوشه‌ی کشور شاهدی بر ابعاد بی سابقه‌ی رشد جنبش مطالباتی هستند. مردم بی اعتناء به ترفندهای حکومت، خواسته‌هایشان را با اعتصابات، اجتماعات و اعتراضات خیابانی پی می‌گیرند. امروز دیگر نه تنها بخش بزرگی از مردم به انتخابات فرمایشی اعتماد ندارند، بلکه هرگونه امید به گشایش در جمهوری اسلامی را هم از دست داده‌اند. موضع‌گیری‌های اخیر طیف وسیعی از نیروهای مترقی و آزادیخواه کشور، نشان از این واقعیت دارد که اکثریت ما در کنار مردم جان به لب رسیده موافق تحریم انتخابات آتی هستیم.
اکنون با اتحاد همه احزاب، سازمان ها و نیروهای ملی، مترقی و آزادیخواه، با دوری از هرگونه تفرقه و همزمان با تشدید مبارزه، در عمل به تغییر توازن نیرو در روند حذف حاکمیت جمهوری اسلامی می‌توان گام نهاد و فرایند گذار از دیکتاتوری و تحقق دگرگونی‌های بنیادین دموکراتیک و پایدار را امکان‌پذیر کرد. اکنون مبارزه بر سر منافع مردم جان به لب رسیده و اصرار و تاکید بر روی خواست‌های مشترک ، در مبارزه زحمتکشان جزو ضرورت‌هایی انکارناپذیر مبارزات می باشد.
تجربه های تاریخی نشان داده است که، در زمان‌هایی که جامعه و حاکمیت جمهوری اسلامی با بحران‌هایی جدی روبرو میشود، شرایط برای اتحاد عمل و شکل‌گیری جبهه ای متحد در میان قشرها، طبقات اجتماعی و نمایندگان سیاسی آنها آماده‌تر میشود. اکنون ما در روند مبارزه به این درک مشترک رسیده‌ایم که رژیم جمهوری اسلامی اصلاح ناپذیر است و چشم امید داشتن به انتخابات مهندسی شده، نمی‌تواند گرهی از وضعیت بحرانی موجود باز کند و شرکت در انتخابات، تنها یاری رساندن به تلاش مذبوحانه سران حکومت به‌منظور فرونشاندن آتش خشم مردم کشورمان علیه وضعیت فاجعه‌بار کنونی است.
با توجه به آنچه در سال‌های اخیر در ایران گذشته است، می‌توان گفت که بی‌شک نشانه‌های نیرومندی از وجود وضعیت انقلابی در کشور ما وجود دارد ولی در عین حال می‌توان دید که در وضعیت کنونی، آن شرایط ذهنی لازم، یعنی وجود نیروهای اجتماعی سازمان یافته و اثرگذار متأسفانه هنوز موجود نیست. به گمان ما به چالش کشیدن حکومت جمهوری اسلامی و گشودن راه به سمت استقرار جایگزینی مردمی، بدون رهبری سیاسی و اتحاد عمل همه نیروهای مترقی و آزادیخواه ممکن نیست. جامعه ایران امروز بیشتر از همیشه نیازمند همکاری و مبارزه مشترک همه آزادی‌خواهان است.
ما بخشی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) و حزب چپ ایران (فدائیان خلق) – داخل کشور ، با نه به انتخابات فرمایشی و تائید برگزاری انتخابات آزاد، با پذیرش تحریم انتخابات در کنار توده های مردم کشورمان ایستاده ایم. ما با اعلام آمادگی برای اقدام مشترک از تمامی نیروهای ملی، مترقی و آزادیخواه می‌خواهیم که به هر شکل که می‌توانند، متحد، کمپین نه به انتخابات فرمایشی را پر طنین‌تر کنند و جمهوری اسلامی را هرچه بیشتر منزوی سازند. ما به جد معتقد هستیم، هماهنگی، همکاری و مساعدت تمامی نیروهای خواهان عبور، طرد و گذار از رژیم جمهوری اسلامی، مهمترین عامل در این کارزار مشترک می باشد.
ما بخشی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) و حزب چپ ایران (فدائیان خلق) – داخل کشور، ضمن حمایت از درخواست حزب توده ایران، منتشر شده در “نامه مردم” شماره ۱۱۲۷و درخواست برگزاری نشست تدارکاتی مشترکی با حضور نمایندگان نیروهای مترقی و آزادیخواه کشور، برای تنظیم فراخوانی مشترک برای تحریم انتخابات در جهت اقدامی فعال برای مبارزه با رژیم، به عنوان گام نخست در راه همکاری هرچه گسترده‌تر و سازمان یافته نیروهای ملی ومترقی و عدالت‌جو در راه گذار از حکومت استبداد ولایی بر پایه برنامه‌ای مشترک، خواستار صدور هرچه زودتر یک پلاتفرم مشترک برای گذر از جمهوری اسلامی و تشکیل یک حکومت برخواسته از همه نیروهای ملی، مترقی و عدالت محور هستیم.
بخشی از هواداران حزب چپ ایران(فدائیان خلق) – داخل کشور
بخشی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) – داخل کشور
۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰
