کارگران پالایشگاە های آبادان، پارسیان لامرد، نفت سنگین قشم و فازهای ٢٢ و ٢۴ پارس جنوبی کنگان از روز ١١ مرداد همزمان دست به اعتصاب زده اند. کارگران هفت تپە نیز ۵۰ روز است در اعتصاب بە سر می برند. همچنین کارگران هپکو از ٣ روز پیش در اعتصابند. اعتصابات کارگری در حال گسترش است و هفتەای نیست کە شاهد دەها اعتصاب و اعتراض در نقاط مختلف کشور نباشیم. تنها کارگران نیستند کە از شرایط مزدی و کاری شان و فشارهای کارفرمایان و دولت عاصی شدە و بە اعتصاب و اعتراض برخاستەاند، پرستاران، معلمان، بازنشستگان نیز بە اعتصاب و تظاهرات روی آوردەاند. این اعتصابات دلایل و مطالبات کم و بیش مشابەای دارند. پرداخت دستمزدها، افزایش دستمزد و مزایای مزدی، پرداخت منظم حق بیمە و تامین اجتماعی، اجرای طبقە بندی مشاغل، ایمن سازی محیط کار، برچیدن شرکت های پیمانکار و واسطەای و استخدام رسمی، تامین امنیت شغلی، پایان دادن بە بی قانونی حاکم بر محیط های کار و رعایت حقوق سندیکایی، مجموعا مطالباتی هستند کە کارگران شرکتهای پیمانکار، خواهان اجرای آنها هستند. کارگران هفت تپە و هپکو افزون بر اینها خواستار لغو خصوصی سازی واحدهای تولید خود نیز هستند. اعتصاب هم زمان کارگران چند شرکت در صنعت نفت برای نخستین بار در طی چند دهە گذشتە حاکی از عمق نارضایتی طبقە کارگر، افزایش آگاهی طبقاتی و آمادگی مبارزاتی طبقە آن هاست.
حکومت فاسد و ناکارآمد حاکم با وجود بە چالش کشیده شدن سیاستها و رویکردهای بحران زا توسط زحمت کشان، نە راضی بە دست برداشتن از آنها و نە مایل بە تغییر آنهاست. گسترش روز افزون اعتصابات و اعتراضات کارگری بە نشانه بن بست رسیدن سیاست سرکوب حکومت است.
موج اعتراضات کارگری روز بە روز گسترده تر می شود. کارگران بە خشم آمدە از ستمگری، استثمار و سرکوب رژیم و سرمایە داران حاکم، هر روز کە می گذرد بیشتر پی می برند کە تنها در پرتو مبارزە ی گستردە، سازمان یافتە و مقاومت و ایستادگی بر مطالبات حق طلبانه شان است کە می توانند تعرض بیرحمانە حکومت و سرمایە داران بە حقوق و معیشت خود را پس برانند. استثمار بیرحمانە کارگران و مزدبگیران در رژیم جمهوری اسلامی اینک بە حدی رسیدە است کە تامین حداقل معیشت روزانە برای خانوادەهای کارگری را دشوار و دەها میلیون نفر را بە زیر خط فقر راندە و بە گرسنگی کشاندە است. فقر و فلاکت امروز زحمت کشان نتیجە سیاست ارزان سازی نیروی کار و تحمیل جبارانە دستمزدها ناچیز و دیگر سیاست هائی است کە در سایه استبداد و سرکوب تشکل های کارگری توسط حکومت پیش بردە شدە است. فشار بە کارگران بە جایی رسیدە است کە آنها برای گرفتن همین دستمزدهای اندک خود نیز راهی جز اعتصاب در برابر خود نمی بینند!
ما بە کارگران اعتصابی درود میفرستیم و از مطالبات و اعتصابات بر حق آنها حمایت کرده و همبستگی خود را با آنان اعلام می کنیم و بر این باوریم که کارگران اعتصابی با اتحاد و همبستگی می توانند کارفرمایان و دولت را وادار بە افزایش دستمزدها و پذیرش سایر مطالبات خود نمایند. یکی از دلایل مهم فقر و فلاکت کارگران، سرکوب سندیکاها و احزاب کارگری است. از اینرو تشکیل سندیکاهای کارگری در مبارزات کارگران اهمیت اساسی دارد. بدون سندیکا و تشکیلات، کارگران قادر نخواهند شد از حقوق شان بطور موثر دفاع کنند. بدون تردید کارگرانی کە می توانند اعتصاب کنند، قادرند سندیکا و تشکیلات هم در دل آن ایجاد کنند. با تشکیل سندیکا ها در محل های کار توان کارگران برای دفاع سازمان یافتە از حقوق شان به شکل چشم‌گیری افزایش می یابد.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) از کارگران و مزدبگیران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران و سازمانها و احزاب آزادیخواە و جنبش های اجتماعی مردمی کە دل در گرو آزادی و عدالت اجتماعی دارند می خواهد از این اعتصابات و مطالبات عادلانە اعتصابیون کە بە سود اکثریت مردم و تحولات دمکراتیک در جامعە است حمایت کنند. پیروزی کارگران اعتصابی پیروزی همە نیروهای دمکراتیک است.
هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
١۴ مرداد برابر با ۴ اوت ٢٠٢٠
