سعید محمد برای پیمودنِ راهِ خیابان پاستور از فرماندهیِ قرارگاهِ بسیار مهمِ خاتم‌الانبیاء سپاه کناره‌گیری کرد. نویسۀ کوتاه و یک‌بندی کناره‌گیری و واکنشِ فرماندهِ سپاه نشان می‌دهد این نخستین گام در راه خیابان پاستور نیست. پیش‌تر گام‌هایِ مهمی برداشته شده، توافق‌های مهمی به‌دست آمده، قول و قرارهایی گذاشته شده و «حضور اینجانب در فضای انتخاباتی» در حقیقت “حضور سپاه در فضای انتخاباتی” است. این نویسه و آن واکنش پیام‌رسانِ گام‌هایِ پیشین‌اند، کنشی بیرونی‌اند و پیامی برای گروههایِ گوناگونی دارند.
سعید محمد خطاب به فرمانده کل سپاه می‌نویسد: «ضمن تشکر از حمایت‌های بی‌دریغ جنابعالی از اینجانب در پیشبرد ماموریت‌های قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص)، از آنجا که احتمال دارد به دلیل حضور اینجانب در فضای انتخاباتی شائبه‌هایی متوجه نهاد مقدس سپاه شود در راستای صیانت از سپاه و قرارگاه انقلابی- جهادی خاتم‌الانبیاء، از سمت خود استعفاء می‌دهم»، و فرمانده کل سپاه وی را به عنوان مشاور خود برمی‌گمارد.
ازمیانِ پیام‌هایِ آن نویسه و این واکنش یکی این است که عزم سپاه برای در دست گرفتنِ قوۀ مجریه جدی است و با نماینده‌ای مشخص وارد بازی شده است. سپاه برای پیاده کردنِ همان راهبردهایِ بیانیۀ “گام دوم انقلاب” برنامه ریخته است. سپاه “سعید محمد ۵۳ ساله” را از مخاطبان «… جوانان عزیز … شما … باید گام بزرگ دوّم را … بردارید … دنباله‌ی این مسیر … باید با همّت و هشیاری و سرعت عمل و ابتکار شما جوانان طی شود …» به شمار می‌آورد. سپاه با این ارزیابی که “دکتر سعید محمد” از شمارِ «… مدیران جوان، کارگزاران جوان، اندیشمندان جوان، فعّالان جوان …» است که «… در همه‌ی میدان‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و بین‌المللی و نیز در عرصه‌های دین و اخلاق و معنویّت و عدالت، باید شانه‌های خود را به زیر بار مسئولیّت دهند …»، اسب را برای او زین کرده و به‌سوی پاستور روانه‌اش می‌کند.
دومین پیام، فراخواندن قالیباف و کسان دیگری مانند او است به اینکه خود را نمایندۀ سپاه جا نزنند و نه تنها با کارت سپاه بازی نکنند بلکه بدانند که وارد گود شدن‌شان، اگر تنها به‌مثابۀ کیسۀ بکس نباشد، رقابت با سپاه به‌حساب می‌آید. شاید لاریجانی با بو کشیدنِ همین پیام است که از جهانگیری مایه گذاشته و گفته اگر جهانگیری وارد میدان شود من وارد نمی‌شوم.
سومین پیام این است که در بیتِ رهبری شرکا و رقبایِ سپاه، از جمله روحانیت، دست و پای خود را جمع کنند و بدانند که ورود به میدان انتخابات ریاست جمهوری این دوره، ورود به میدانِ رقابتِ رودررو با سپاه است و سپاه این‌بار برای وزن‌کشیِ سیاسی وارد بازی نشده است. برایِ این شرکا و رقبا نیز لازم است بدانند ورودشان تنها برایِ گرمیِ در “حدِ لزومِ” بازارِ انتخابات مجاز است و نه بیشتر.
باری از پیام‌هایِ از سر قدرت‌نمایی که بگذریم ترسی آشکار در کناره‌گیری‌نامه موج می‌زند: «… احتمال … شائبه‌هایی متوجه نهاد مقدس سپاه …». تجربۀ ۴۰ ساله نشان داده است چندبار مردم حکومت جمهوری اسلامی را سرِ بزنگاه، درست آن‌جایی که گمان می‌کرد بازی را برده، عقب نشانده‌اند. «… احتمال … شائبه‌هایی متوجه نهاد مقدس سپاه …» بیانِ ترس از بسامدِ همان حرکت‌هایِ مردمی است.
سپاه اسب قدرت را برای پیروزیِ سعید محمد در میدانِ انتخابات زین کرده است و نه در هر میدانی. سپاه هنوز از به‌دست گرفتنِ قوۀ مجریه از راه انتخابات ناامید نشده، ولی می‌داند پیروزی در میدانِ انتخابات را نمی‌توان صددرصد تضمین کرد. بی‌گمان سپاه هرابزاری را برای از میدان به‌در کردنِ هر رقیب و حریفِ نابابی به‌کار خواهد گرفت، از جمله ابزارِ شورایِ نگهبان را. با همۀ این‌ها اگر گرمی بازار انتخابات از “حد لزوم” فراتر رود، هیچ تضمینی وجود ندارد که اسب زین‌کردۀ سپاه، سعید محمد را به پاستور برساند.
۱۸ اسفند ۱۳۹۹
