کارگران و مزدبگیران! هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) اول ماه مه را بە شما کارگران و مزدبگیران و بە همە رهروان راە صلح، آزادی، عدالت اجتماعی، دمکراسی و سوسیالیسم شادباش میگوید، حمایت خود را از اعتراضات شما اعلام میدارد و برای شما در مبارزه برای دستیابی به یک زندگی انسانی آرزوی موفقیت میکند. کارگران و مزدبگیران! اول ماه مه، روز همبستگی طبقاتی و مبارزاتی کارگران و مزدبگیران جهان علیه ستم طبقاتی، تبعیض و نابرابری، فقر و گرسنگی است. کنگره همراه شما درفش اول ماه مه را به عنوان سنت دیرینه و گرانقدر همبستگی جهانی کارگران وزحمتکشانپاس میدارد و اعلام میکند که سازمان ما همچنان در مبارزه بین کار و سرمایه در جانب کار قرار دارد و از مطالبات کارگران وزحمتکشاندر مقابل سرمایهداران و رژیم حاکم برکشور دفاع میکند. کارگران و مزدبگیران! ارگان های امنیتی رژیم حاکم بر کشور در سال گذشته گستردهتر از سالهای قبل، به صفوف شما کارگران و زحمتکشان یورش برد. تنها در روز کارگر در سال گذشتە بیش از ۲۰۰ نفر از فعالین و رهبران تشکلهای کارگری و دمکراتیک بە دلیل شرکت در مراسم روز کارگر و اقدام بە تشکیل اجتماعات ویژە روز کارگر بازداشت و زندانی شدند. طی سال گذشته رهبران سندیکای نیشکر هفت تپە، اعضا و رهبران تعاونیهای کارگران فلزکار مکانیک، تعدادی از رهبران سندیکاهای صنوف، تعداد دیگری از اعضا و رهبران سندیکا واحد زندانی و یا از کار اخراج شدند، مدت زندان منصور اسانلو یک سال افزایش یافت، حکم تعلیقی ابراهیم مددی بە ۳ سال زندان تبدیل شد و در شهرهای کردستان و خوزستان نیز شمار زیادی از فعالین کارگری بە زندان افتادند. تعداد زیادی از رهبران سازمانهای صنفی معلمان هم با گرفتن احکام سنگین، روانە زندان شدند. رژیم حاکم از مبارزه و سازمانیابی کارگران وزحمتکشانکشور و پیوند یافتن جنبش کارگری با جنبش اعتراضی واهمه دارد و با دستگیری فعالین کارگری و محکوم کردن آنها، امکان تشکیل سندیکاها مستقل را از کارگران سلب میکند. در حالیکه در کشور ما کارفرمایان، تجار و صنوف از تشکل صنفی برخوردار بوده و پیگیرانه از منافع خود دفاع میکنند. از نظر حاکمیت تشکلهای کارفرمایان و تجار تهدیدی برای امنیت کشور به حساب نمیآیند، اما تشکیل سندیکاهای کارگری برای طرح مطالبات کارگران و تلاش برای تحقق آنها، اقدامی ضدامنیتی شمرده میشود. کارگران و مزدبگیران! ما نیک آگاهیم کارگران و مزدبگیران کشورمان سال سخت و دشواری را پشت سر نهادند. سال گذشته به خاطر بحران اقتصادی بر شمار کارگرانی کە با تاخیر طولانی حقوق و دستمزد خود را دریافت کردند، افزودە شد، نرخ بیکاری به شدت افزایش یافت و بر میزان قراردادهای موقت کار بازهم افزوده شد. اقتصاد کشور ما با رکود، تورم و بیکاری فزاینده روبرو است. رشد اقتصادی به کمتر از یک درصد رسیده است. واحدهای تولیدی با مشکلات فراوانی مواجهند. تعداد زیادی از آنها ورشکست شده و یا در معرض ورشکستی قرار دارند. باندهای ثروت ـ قدرت به واردات بیرویه روی آورده و بازار ایران را از کالاهای چینی پرکردهاند. بخش ساختمان در وضعیت رکود به سر میبرد. با رکود بخش ساحتمانی بسیاری از واحدهای تولیدی وابسته به صنعت ساختمان تعطیل شده و یا ظرفیت تولید خود را کاهش دادهاند. صنعت نفت و گاز هم با رکود مواجه است. صنایع نساجی و صنایع خودرو سازی که بیشترین نیروی کار را جذب کردهاند، با بحران جدی روبروند. ظرفیت تولید لوازم خانگی کاهش قابل توجهی را نشان میدهد. قانون هدفمند کردن یارانهها در سال گذشته توسط دولت کودتا به اجرا گذاشته شد. گرچه با اتخاذ یکسری تدابیر و کاربست ابزارهای امنیتی توسط دولت کودتا، از افزایش جهشی تورم جلوگیری شد، اما با گذشت چند ماه از اجرای قانون، به تدریج پیآمدهای آن آشکار میشود، قیمت حاملهای انرژی و کالاها افزایش مییابد و تورم بالا میرود و زندگی کارگران وزحمتکشانرا به شدت تحت تاثیر قرار میدهد. با تعمیق بحران اقتصادی، سرمایهداران و مدیران دولتی کارگران را دسته دسته از واحدهای تولیدی و خدماتی بیرون میریزند و کارگران و خانوادههایشان را بدون هر گونه پشتوانه اقتصادی و اجتماعی در جامعه رها میسازند. کارگران و مزدبگیران کشور به خاطر دارا نبودن سندیکاهای مستقل قادر نیستند به طور سازمانیافته به مقابله با عواقب بحران برخیزند، از مطالبات و خواستههای خود دفاع کنند و اجازه ندهند که رژیم استبدادی و سرمایهداران بار اصلی بحران اقتصادی را به روی دوش کارگران و مزدبگیران منتقل سازند. کارگران نه دارای تریبون هستند، نه از تشکل صنفی برخوردارند که مطالباتشان را مطرح کند و نه از حقوق دوران بیکاری و تأمین اجتماعی مناسب بهرهمندند تا در مقابل پیامدهای مخرب بحران اقتصادی متحمل آسیبهای کمتری شوند. کارگران و مزدبگیران! شما با وجود تشدید سرکوب، در سال گذشته هم به حق علیه سیاستهای اقتصادی دولت کودتا و علیه ستم طبقاتی به اشکال مختلف به اعتراض برخاستید و هزینههای سنگینی را هم در این راه پرداختید. ما مبارزات و تلاشهای شما برای تامین زندگی انسانی را ارج مینهیم و در این مبارزه با شما همراە و همپیمان هستیم. در کشورهای صنعتی پیشرفتە هم تعرض دولتها بە حقوق سندیکائی و اجتماعی ادامه یافت که با موج اعتصابات و اعتراضات میلیونی کارگران در فرانسە، یونان، اسپانیا، آلمان، انگلستان، ایسلند، آمریکا، بلژیک و کشورهای دیگرمواجە شد. نیروهای سرمایەداری در کشورهای مختلف کوشیدند علاوە بر انتقال بار بحران مالی بر دوش کارگران، تحت پوشش برونرفت از بحران، به کاهش بودجەهای اجتماعی مبادرت ورزند. کارگران و مزدبگیران! در سال گذشته جنبش اعتراضی بار دیگر به خیابانها آمد، پویائی و سرزندگی خود را نشان داد و ارکان استبداد حاکم بر کشور را به لرزه در آورد. جنبش اعتراضی بازتاب دهنده مطالباب عمومی مردم کشور ما است. این جنبش بر تامین حقوق مدنی شهروندان و تامین آزادیهای سیاسی پای میفشارد. بین مطالبات کارگران و مزدبگیران با مطالبات جنبش اعتراضی وجوه مشترک قابل توجهی وجود دارد. از جمله این اشتراکات و در راس آنها، طرد استبداد از کشور، آزادی فعالیت احزاب سیاسی و تشکلهای صنفی، آزادی اطلاعرسانی و برگزاری تجمعات و تظاهرات است. این اشتراکات زمینهساز پیوند بین دو جنبش است. گسترش هر چە بیشتر پیوند میان جنبش اعتراضی و جنبش کارگری و تلفیق مطالبات اقتصادی با مطالبات سیاسی و مبارزە مشترک این دو جنبش همراه با سایر جنبشهای اجتماعی برای رهایی مردم ما از قید استبداد حاکم، از اهمیت حیاتی برخوردار است. کارگران و مزدبگیران خواستار به رسمیت شناخته شدن حق تشکیل سندیکاها و اتحادیههای مستقل کارگری، حق قراردادهای جمعی، حق اعتصاب و گردهمائی کارگران، پرداخت به موقع دستمزدها، افزایش دستمزدها، تامین امنیت شغلی و لغو قراردادهای موقت و سفید امضا، رفع هر نوع تبعیض جنسیتی بین کارگران زن و مرد، لغو کار کودکان، متوقف شدن اخراج و بیکارسازی کارگران و برخورداری بیکاران از بیمه بیکاری هستند. کارگران و مزدبگیران! کارگران و مزدبگیران برای دستیابی به این مطالبات، سندیکای مستقل خود را تشکیل دهید، خواستههای خود را به اشکال مختلف به گوش مردم ایران و جهان برسانید، بر همبستگی بینالمللی کارگران پای بفشارید، برای تامین آزادیهای سیاسی در کشور مبارزه کنید، در اعلامیهها و شعارها، در تظاهرات و گردهمائیها، همبستگی خودتان را با جنبش اعتراضی اعلام کنید و روز اول ماه را به روز برآمد جنبش کارگری و همبستگی با جنبش اعتراضی تبدیل کنید. هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بار دیگر اول ماه مه را به شما شادباش میگوید، از مبارزات شما برای دستیابی به حقوق اجتماعی، سندیکائی، سیاسی و برخورداری از یک زندگی انسانی حمایت میکند و در این مبارزه در کنار شما قرار دارد. هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۹ اردیبهشت ۱۳۹۰ (۲۹ آوریل ۲۰۱۱)
