پیام کنگرهٔ نوزدهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) به فداییان خلق، یاران، رفقا، دوستان و دوستداران سازمان!
رفقا، دوستان، یاران، فداییان خلق!
کنگرهٔ نوزدهم سازمان به یکایک شما هم‌رزمان دیرینِ روزهای سخت درود می‌فرستد و عزم قاطع و امید راسخ دارد که در آینده‌ای نه چندان دور، همه در ایرانی آزاد و سرفراز گرد هم آییم، پیمان ازلی خود در راه مبارزهٔ دیرین‌مان برای بهروزی خلق‌مان و رهایی کارگران و زحمت‌کشان میهن‌مان از قیود استبداد، استعمار و چپاول را بار دیگر در ایرانی آزاد و آباد طنین‌انداز کنیم.
بیش از شش دهه از پایه‌ریزی جنبش ما و بیش از نیم قرن از فریاد رسای زنان و مردان پیشتاز فدایی در دل استبداد کودتایی محمدرضا شاه پهلوی می‌گذرد و هنوز که هنوز است، پژواک صدای فرزندان رزم‌جوی مردم در تاروپود سرزمین کهن‌مان گرمابخش قلوب مبارزان راه آزادی و سرفرازی ایران و ایرانی است. در طول بیش از پنج دهه پیکار سازمان‌یافته، ما فداییان خلق ایران در راه رزم سترگ با نظام‌های مستبد پادشاهی و ولایی در راه آرمان‌های بلند آزادی و داد، صدها یار بلندآوازهٔ خود را از دست داده‌ایم و هزاران فدایی خلق متحمّل آزار و پیگرد و دستگیری و شکنجه شده‌اند.
بیش از نیم قرن است که مبارزهٔ فداییان خلق ایران در راه آرمان‌های بلند استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و علیه هرگونه استبداد، نابرابری، تبعیض، غارت و چپاول، پیگیرانه در جریان بوده و ادامه یافته است. این پیکار سرنوشت‌ساز در راه تحقق آرمان‌های والای سوسیالیستی ما در جهانی مبتنی بر صلح، مردم‌سالاری، حقوق بشر و در پاسداری از زیست‌بوم مناسب ادامه خواهد داشت.
هر چند استبداد حاکم بر میهن موجب برگزاری همهٔ کنگره‌های ما، به شمول کنگرهٔ نوزدهم، در غربت تلخ تحمیلی و خارج از میهن‌مان شده و بخش بسیار بزرگی از رفقای فدایی خلق ما، به اقتضای استبداد ولایی از شرکت در آن محروم بوده‌اند، امّا این امرهرگز در اصل پیمان خدشه‌ناپذیرما با خلق‌مان خللی وارد نکرده است. کنگره‌های سازمان ما علیرغم همهٔ مصائب و دشواری‌ها میعادگاه همهٔ ما فداییان خلق با یکدیگر است، چرا که رزم ما رزمی مشترک و فارغ از بعد مسافتی است که بخشی از واقعیت وجودی ماست. همهٔ ما فداییان خلق ایران، فارغ از مکان زندگی‌مان، هنوز و همواره دل در گرو پیمان خود با خلق خود داشته‌ایم و داریم و درپایبندی به این پیمان باهم یگانه‌ایم.
ما از بیش از ۶۰ سال پیش، از همان دوران شکل‌گیری هسته‌های نخستین پراکنده و پرشماری که در ادامۀ مبارزۀ خود به‌هم پیوستند، از همان روزگار، به درهم‌آمیزی آگاهی و مبارزه باور داشتیم و هنوز هم داریم. می‌گفتیم و هنوز هم می‌گوییم که تنها داشتن باورها و آرمان‌ها و آماج‌های والا و انسانی بسنده نیست، بلکه لازم است در راه تحقق آنها مبارزه کرد. ما همواره بهترین و بارورترین راه تبلیغ و ترویج باورها و آرمان‌ها و آماج‌ها را، مبارزه کردن خود باورمندان به آنها در راه پیاده کردن‌شان می‌دانستیم و می‌دانیم. ما با آگاهی بر اینکه مبارزۀ سیاسی امری اجتماعی و مستلزم بسیج نیرواست، همواره هم در راستای جذب افراد به مبارزۀ سازمان‌یافته کوشیده‌ایم و می‌کوشیم و هم در راستای اشکال گوناگون هم‌گرایی نیروهای چپ و عدالت‌خواه.
این میل به هم‌گرایی در مبارزهٔ بی‌امان در راه آرمان‌های‌مان، ما ماهی‌های سیاه کوچک را که از برکه‌های پراکنده در سراسر سرزمین پهناورمان برخاسته بودیم، ما جویبارهای سرد و باریکی را که در جنگل‌ها و کوه‌ها و دره‌ها جاری بودیم، به‌هم پیوند داد تا در جنگل‌های میهن آفتاب بکاریم. و ما هنوز و همواره در راه این هم‌گرایی می‌کوشیم، چرا که باور داریم که باید دوست بداریم و ما که باید که قلب‌مان سرود و پرچم‌مان باشد، یکی شویم تا بتوانیم بر استبداد و بیداد، بر استثمار و استعمار و سرمایه‌داری غلبه کنیم و نویدبخش جهانی آباد و آزاد و مبتنی بر برابری و عدالت همه‌جانبۀ پایدار باشیم.
در همین راستا نیز بود که کنگرهٔ پانزدهم در ادامهٔ تلاش‌های چندین و چند ساله و هدفمند سازمان، ضمن تأکید بر این که تصمیم‌گیری نهایی در بارهٔ چندوچون کنش‌گری سازمان تنها در شرایطی صورت خواهد گرفت که همهٔ نیروهای سازمان امکان شرکت آزادانه در روند تصمیم‌گیری در این باره را داشته باشند، با اکثریت قاطع آرای خود تصمیم به مشارکت سازمان در تشکیل حزب چپ ایران (فداییان خلق) گرفت. سازمان همۀ توان و امکانات تشکیلاتی خود را در خدمت بنیان‌گذاری حزب چپ ایران (فداییان خلق) قرار داد و کنش‌گری خود را با هدف استقرار و تثبیت جایگاه آن در سپهر سیاسی میهن به پایین‌ترین سطح ممکن کاهش داد.
پس از بنیان‌گذاری و تثبیت حزب، سازمان بر پایهٔ مصوبهٔ کنگرهٔ هژدهم خود آغاز به بازیافت تدریجی کنش‌گری کرد و شورای مرکزی هژدهم سازمان قراری را از طریق همه پرسی به رای اعضای سازمان گذاشت. قرار، که با کسب ۹۱درصد رای مثبت در همه‌پرسی به تصویب رسید، مقرر کرد رویکردهای موجود، با ارج گذاری بر تلاش‌های مشترک برای تشکیل حزب و راهیابی‌های بعدی، با احترام اکید به تصمیم یکدیگر و موضع‌شان نسبت به مجموعۀ مسئولیت‌ها و محدودیت‌های مصوب کنگره‌های پانزدهم تا هژدهم سازمان، بر پایۀ برداشت خود از روند های طی شده فعالیت سیاسی شان را در تشکل مورد نظر خود پی خواهند گرفت. در ادامۀ کار موضوع بازیافت کامل کنش‌گری همه‌جانبهٔ سازمان و الزامات سیاسی آن، به عنوان دستور اصلی کنگرۀ نوزدهم تعیین شد. کنگرهٔ نوزدهم سازمان وظایف موضوعی تعیین‌شده از سوی کنگره‌های پیشین در پیوند با بنیان‌گذاری و پاگیری «حزب چپ ایران (فداییان خلق)» را، چهار سال پس از بنیان‌گذاری آن، تحقق یافته و به‌پایان رسیده دانسته و به‌اتفاق آرای اعضای خود تصمیم به بازیافت کامل کنش‌گری همه‌جانبهٔ سازمان گرفت. سازمان بنیان‌گذاری حزب چپ ایران (فداییان خلق) را دستاوردی ارزنده در راستای هم‌گرایی نیروهای فدایی، چپ و عدالت‌خواه تلقی می‌کند و از آنجایی که آن را در راه رزم سترگ تاریخی خود نزدیک‌ترین جریان سیاسی به‌خود می‌شمارد، همۀ کوشش خود را برای همسویی، همکاری و هماهنگی با حزب به کار خواهد برد.
مجموعهٔ نیروهای چپ ایران در تاریخ بیش از یک قرنی خود، علیرغم کینه‌ورزی و سم‌پاشی‌های مدام و مداوم دشمنان مردم، و علیرغم سرکوب مدام و مداوم از سوی حکومت‌های مستبد شاهی و ولایی، بیش از هر چیز به عنوان نیرویی بیدارگر، نواندیش، گفتمان‌ساز و سازمان‌گر، خدمات بی‌جای‌گزین و بسیار ارزنده‌ای به مردم و میهن ما ارائه داده است. ما فداییان خلق ایران که خود را بخشی از جنبش دیرین عدالت‌خواهی و جنبش تاریخی چپ ایران می‌دانیم، هنوز سرسختانه و پرشور بر این باوریم که میهن ما نیازی مبرم به نیروی چپ و عدالت‌خواه دارد و مجموعۀ این نیروی گسترده جهت ایفای نقش تاریخی خود به بهینه‌ترین شکل ممکن، نیاز به گسترش هرچه‌بیشتر همکاری، نزدیکی، هم‌گرایی، ائتلاف و اتحاد پایدار با یکدیگر و در صفوف خود دارد. سازمان ما در جامعیت و با مجموعهٔ نیروهای خود و با درس‌گیری از پست‌وبلند تاریخ خود، با عزمی راسخ و به‌جدّ در این راه خواهد کوشید. در این راستا کنگرهٔ نوزدهم سازمان همهٔ نیروهای چپ سوسیالیستی ایران را به نزدیکی هرچه‌بیشتر، به تنگاتنگ کردن صفوف خود و نهادینه کردن پیوندهای خود برای اشاعه سوسیالیسم و کاربست راه حل های سوسیالیستی در عرصه‌های گوناگون حیات اجتماعی در میهن‌مان ایران فرامی‌خواند.
سازمان ما یکی از مبرم‌ترین اهداف سیاسی مردمی و میهن‌دوستانۀ خود را تحقق نظام جمهوری عرفیِ غیردینی در میهن‌مان می‌داند. چپ ایران از آغاز کنش‌گری خود مبادی برپایی این نوع از حکومت در تقابل با حکومت‌های غیرانتخابی، موروثی و دینی بوده است. پیکار در این راه هنوز هم یکی از اهداف مشترک چپ سوسیالیستی ایران و دارای اهمّیتی بنیادین برای تأمین بهروزی برای مردم و آینده‌ای سرفراز برای ایران است. این مهم بدون ایفای نقش یک‌پارچه و همسوی همهٔ نیروهای چپ میسر نخواهد شد.
کنگرهٔ نوزدهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با ایمان قاطع به توانمندی نیروی چپ ایران در راه ایفای وظیفه و نقش تاریخی خود امیدوار است سامان‌یابی و سازمان‌بخشی به برآمد همسو و همگام چپ، میهن ما را با گام‌های بزرگی به پیش خواهد برد. سازمان ما برای ایفای این نقش مشترک تاریخی آمادگی کامل و عزم راسخ دارد.
یکشنبه، ۸ خرداد ۱۴۰۱ (۲۹ مه ۲۰۲۲ میلادی)
کنگرۀ نوزدهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
