به گزارش سایت سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، شعبە ٢۶ دادگاە انقلاب بتازگی ابرهیم مددی یکی از اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه را به ۵ سال و سه ماه حبس تعزیری محکوم کردە است. ظاهرا دلایل صدور این حکم کە از طریق آقای صالح نیکبخت، وکیل برای آقای مددی ارسال شدە، همان اتهام مشهور ساختگی و تکراری”اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور و اخلال در نظام عمومی از طریق حضور در تجمعات غیر قانونی”، بودە است، کە تمام فعالان کارگری و مدنی دیگر را نیز با تمسک بە آن سال هاست کە محاکمە و محکوم کردەاند. در سال ۱۳۸۹ نیز با تمسک بە این عناوین ساختگی نیز آقای مددی را در واقع بە دلیل فعالیت سندیکایی و دفاع از حق و حقوق رانندگان و کارکنان شرکت واحد بازداشت و به سه سال و نیم زندان محکوم کردند. مددی پس از گذراندن دوران محکومیتش در فروردین سال ۱۳۹۱ از زندان آزاد شد، و در میان استقبال گرم همکارانش و عدەای از فعالین سندیکایی بە خانە و فعالیت بازگشت، ولی از همان ابتدای آزادیش پروندە سازی علیە وی توسط دستگاە های امنیتی و قضایی با هدف واداشتن وی بە رها کردن فعالیت سندیکایی ادامە یافت. اما پس از آن کە این تهدیدات نتوانست این فعال برجستە و محبوب جنبش سندیکایی را از فعالیت سندیکایی و پیگیری مصممانەاش در دفاع از حقوق کارگران باز دارد، دوبارە تصمیم بە محکومیت وی با اتهاماتی کردند کە اساسا او با آنها بیگانە است. اما دایرە بگیر و ببند فعالان مبارز کارگری، محدود بە وی نماندە، قبل از محکومیت مددی، بی دادگاە انقلاب اسلامی،، داود رضوی و رضا شهابی دو تن دیگر از اعضای سندیکای واحد را کە همچنان بە همت رهبرانش و حمایت اعضای سندیکا توانستە سرپا بماند را باردیگر با اتهاماتی مشابە، بە ترتیب بە پنج و یک سال زندان محکوم کرد. علاوە بر اینها طبق یک پروندە سازی مشابە کە علیە جعفر عظیم زادە و شاپور احسانی، دو تن از رهبران “اتحادیە آزاد کارگران”، در جریان است این دو فعال سندیکایی نیز قرار است کە دوبارە بە خاطر کارهای ناکردە، صرفا بە دلیل فعالیت سندیکایی و پیگیری مطالبات کارگران محاکمە شوند. بر اساس خبرهای دیگر دە ها فعال کارگری، در تبریز، زنجان، عسلویە، زرند … نیز بخاطر شرکت در اعتراضات کارگری اخراج و برایشان پروندە تشکیل دادەاند و اگر آزادی و بازگشت بە کار آنها توسط همکارانشان پیگیری نمی شد با توجە بە اجماعی کە در بین طیف های مختلف حکومتی بر سر سرکوب هر نوع مقاومتی کە از هر سو بر سر راە “ارزان سازی نیروی کار”وجود دارد و مقامات دولتی با بیشرمی و گستاخی علنا آن را بە سرمایەداران عرضە می کنند، یقینا با نظر داشت مقاومت های اعتراضی کارگری گستردەای کە سراسر کشور را در بر گرفتە، شمار اخراجی ها و زندانی شدە ها بیش از این بود کە هست.
خبرهای رسیدە نیز حکایت از تشدید این بگیرو ببندها دارد. هم از این رو چنان کە تجربیات مبارزاتی کارگران در دهە گذشتە نیز موید آن است، با گسترش اعتراضات، بهبود سازماندهی و اتحاد همبستگی، بویژە میان سازمان ها و تشکل های کارگری و جلب حمایت گروەها و جنبش های عدالت خواە ست کە می توان تعرض لجام گسیختە و گستاخانە مرتجعین حاکم علیە حقوق و معیشت و کرامت انسانی کارگران را درهم شکست. خوشبختانە مقاومت بە رغم همە سرکوب های وحشیانە پاسداران رنگارنگ حلقە بگوش سرمایە، گستردە و روحیە و آگاهی برای تداوم این پیکار حق طلبانە و سرنوشت ساز بالاست و همین موضوع نیز بدرستی در اعلامیە واکنشی سندیکای واحد، در آنجا کە می نویسند:”این گونه پرونده سازی و برخوردهای امنیتی علیه فعالان کارگری و سندیکایی و صنفی هرگز نمی‌تواند کارگران و فعالان سندیکایی و صنفی را از حق خواهی و درخواست مطالبات به حق‌شان عقب براند و حق ایجاد تشکیل سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری را حق مسلم تمامی کارگران می‌داند. ” سبب شدە، کە کار از میان برداشتن قوانین حمایتی و همە حق و حقوق کارگر، ٣٧ سال بە درازا بکشد. مسلما اگر این همە پراکندگی در میان سازمان های کارگری وجود نمی داشت، وضعیت جنبش کارگری امروزە چنان نبود کە دولت مردان پس از ٣٧ بە خودشان جرات چنین گستاخی هایی را بدهند و آشکارا از ارزان سازی نیروی کار، رواج بیگاری و بی قانونی سخن بگویند و رهبران واقعی کارگران را بە زندان و شلاق محکوم کنند. بر بستر مقاومت های موجود در پرتو اتحاد و همبستگی همە سازمان ها و تشکل های کارگری می توان و باید، این وضع جهنمی را دگرگون کرد. در هر صورت مرتجعان ضد کارگر بدانند، کە کارگران تسلیم نخواهند شد. مقاومت ها تا رسیدن بە نتایج مطلوب ادامە خواهد یافت و تشدید سرکوب فعالان کارگری تنها بە انزجار، انسجام و مقاومت بیشتر کارگران، منجر خواهد گردید. بهتر است تا دیر نشدە، مقامات مسئول حق و حقوق سندیکایی و شهروندی کارگران را بە رسمیت بشناسند، بە این محاکمات ظالمانە، پایان دهند و کارگران زندانی را آزاد کنند.
