آیا نظم نوین جهانی یعنی شهر هرت؟آیا این همان پیش بینی مانیفست کمونیست است که فروپاشی همه ارزش ها را بشارت داده بود؟ نظم نولیبرالیسم حقنه شده از طرف آمریکا در حال فروپاشی است. با شعار اول آمریکای ترامپ، همه مقررات سرنیزه ای آمریکا یکایک بکنار میروند. بجای قرار داد های چندجانبه، قرار دادهای دو جانبه، بجای حذف تعرفه، برقراری تعرفه، بجای رفاه عمومی جمع شدن هرچه بیشتر ثروت در دست ابر سرمایه داران و بجای صلح و امنیت جهانی، جنگ هایی که میروند جهانی شوند. ویرانی کشورهای پیرامونی و پروار شدن سرمایه داران مرکز.
این بار جهانخواران به نابودی میهن عزیزمان کمر بسته اند. دولت امپریالیست آمریکا بی واهمه از سر دمداران حقوق بشری غرب عمل غیرقانونی ترور سردار قاسم سلیمانی را مرتکب شد و آوای شوم جنگ را در شیپور نحسش دمید. جهان خسته از جنگ های امپریالیستی ساعاتی نفس در سینه حبس کرد و از تصور افعانستان، سوریه ، لیبی و یمنی دیگر به لرزه افتاد. سرمایه مالی و مجتمع های تسلیحاتی اما به وجد آمدند. این جنگی روانی علیه تمامی جهان است. سردمداران مست از ابرقدرت بودن و سروری بر تمام جهان اما غافلند که بسی امپراطوری ها با همین غرور بیجا به فکر سروری بر تمامی جهان افتادند و ور افتادند.
در این یک هفته مردم ایران با وجود نا رضایتی شدید از فقر، اختلاف طبقاتی وحشتناک حاصل از چهل سال بی توجهی حاکمیت، دزدی های کلان از بیت آلمال و ظلم های آشکاری که از حاکمیت جمهوری اسلامی دیده اند، اما با بصیرت کامل به دشمن خارجی نشان دادند که به تجاوز آنان نه میگویند. مردم هیچ چیز از جمله سرکوب وحشتناک آبان را فراموش نمی کنند اما میخواهند هر تغییری را با قدرت خویش رغم بزنند و از دخالت بیگانه در اختلاف داخلی بیزارند. آنان نتیجه دخالت این دایه های دلسوزتر از مادر را در منطقه جلو چشم خویش دارند و از آن بیزارند. ترامپ و تیم سیاست گذارش هنوز جامعه ایران را نشناخته اند. آنان فکر کردند حرکت آبان ماه سیب را رسیده کرده است و ایران آماده افتادن است اما شرکت مردم در تشییع پیکر سردار سلیمانی همچون ترمزی در برابر ماجراجویی های آنان عمل کرد و نیز حاکمیت جمهوری اسلامی را از تندروی در انتقام جویی بر حذر داشت.
حال آیا وظیفه جمهوری اسلامی در مقابل مردم ایران سنگین تر نشده است؟ آیا بهتر نبود که بجای اختصاص دو میلیون یورو به سپاه قدس بعنوان انتقام سخت، آن را برای تامین معاش مردمی چنین بزرگ اختصاص میدادند؟ بیابید از بزرگی مردم خوب مان درسی بیاموزید. آنان حافظان واقعی کشور و منافع ملی ایرانند. جان آنان گرامی تر از آن است که به توهم توطئه خارجی در خیابانها با تیرهای خودی به خاک افتد.
و اما سخنی با مجازی نویسان خارج و داخل ایران که که از بفراموشی سپردن وقایع آبان ماه یقه پاره میکنند. چرا یقه آدم کشان آمریکائی را نمی گیرید که در دو قرن اخیر در سراسر جهان و بویژه ایران همیشه مانع حرکت مردم در جهت تغییر دموکراتیک مدنی بودند و با کینه ای شتری به حکومت ها کمک کردند تا جنبش مردم را به عقب برانند؟ آنان مانع اصلی به ثمر رسیدن جنبش های مردمی بوده اند و هستند.
زهره تنکابنی
نوزده دی ۱۳۹۸