یک متر و هفتاد صدم افراشت قامت سخنم
یک متر و هفتاد صدم از شعر این خانه منم
یک متر و هفتاد صدم پاکیزگی ساده دلی
جان دلارای غزل، جسم شکیبای زنم
(سیمین بهبهانی)
خاموشی سیمین بهبهانی «جان دلارای غزل» ایرانیان و به ویژه جامعهی ادبی و فعالین جنبش مدنی میهنمان را به سوگ نشاند. بزرگ بانویی که نه تنها در حوزهی ادبی، بلکه در عرصهی سیاسی نیز نقش بسزایی در مبارزات اجتماعی ایران به ویژه در دهههای اخیر ایفا کرده است. او زنی با جسارت بود و ترس نمیشناخت. در برابر هیچ چماقی سر تسلیم فرود نیاورد و تا میتوانست در تجمعات اعتراضی شرکت میکرد و همان حضورش در هر حرکتی، دلگرمی برای نسلی بود که اقبال همزیستی با او را در یک عصر داشتند.
سیمین بهبهانی شاعری بود با بینش اجتماعی و از زمره پیشاهنگان جامعهی روشنفکری؛ کنشگری که در سطر سطر شعرها و غزلهایش دغدغههای اجتماعی و انسانی نهفته بود. او انسانی فرهیخته بود که با نوشتههایش با مردم و برای مردم زیست و به حق «مادر ایران» لقب گرفت.
فقدان سیمین بهبهانی ضایعهی بزرگی برای جامعهی ادبی، اجتماعی و سیاسی میهنمان خواهد بود. درگذشت او را به خانواده و فرزندانش و همهی مردم ایران تسلیت میگوییم.
گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت