۱۰ دسامبر، ۱۹ آذر، روز جهانی حقوق بشر فرا میرسد. حکومت ایران در یک سال اخیر، کارنامه سی ساله خود در نقض حقوق بشر را بسیار سنگین تر کرده است. این کارنامه سیاه، به محکومیت مجدد جمهوری اسلامی در سازمان ملل انجامید. برخی از موارد نقض حقوق بشر در ایران طی یک سال اخیر از این قرارند: – نقض حق زندگی: دستگاه قضایی ایران کماکان از رکوردداران صدور و اجرای احکام اعدام است. در سالی که گذشت، اعدام نوجوانان و نیز مخالفان سیاسی ادامه یافت. بر این سیاهه اعدامها، امسال کشتار دهها تن از مردم معترض در خیابانها و زیر شکنجه نیز افزوده شد. – نقض حق آزادی: هزاران ایرانی از خردادماه گذشته تا کنون تنها به علت اعتراض به تقلب و کودتا در ایران زندانی شدهاند، بدون آن که حتی طبق قوانین خود جمهوری اسلامی جرمی مرتکب شده باشند. – شکنجه: نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در ماه های اخیر صدها زندانی را تحت شدیدترین شکنجههای جسمی و روحی قرار دادهاند. – محاکمه های ناعادلانه: دادگستری جمهوری اسلامی در ماههای اخیر نمایشهایی تحت عنوان محاکمه به راه انداخت که مصداق بارز نقض آئین دادرسی و روال قانونی محاکمات است. بازداشت شدگان ماهها بدون حق تماس با وکیل در زندان انفرادی به سر میبرند، از دسترسی به پرونده برای دفاع از خود محرومند و با اتهاماتی مواجهند که طبق قوانین کشور جرم محسوب نمیشود. – نقض حق گردهمایی: جمهوری اسلامی به شهروندان کشور امکان برگزاری گردهمایی مسالمت آمیز که طبق منشور جهانی حقوق بشر و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از حقوق انکار ناپذیر آنان است را نمیدهد و در نزدیک به شش ماه گذشته پاسخ تجمع های آرام مردم را با گلوله و گاز اشک آور و ضرب و شتم و آدم ربایی داده است. – نقض حق تعیین سرنوشت: رهبری جمهوری اسلامی امسال نیز با نقض حق تعیین سرنوشت مردم، شماری دستچین شده از افراد را به عنوان نامزدهای ریاست جمهوری تعیین کرد و افزون بر آن، انتخاب مردم از میان این کاندیداها را هم تحمل نکرده، با جعل و تقلب نامزد مورد نظر خود را به کرسی نشاند. – تبعیض: در سالی که گذشت نیز انواع و اقسام تبعیض در کشور ما ادامه یافت. به ویژه زنان و اقلیت های مذهبی و قومی، قربانیان تبعیض نهادینه شده در جمهوری اسلامیاند. ـ نقض حق کار: جمهوری اسلامی در سال گذشته حق کار را که اساسیترین حقوق کارگران و مزدبگیران است و در اعلامیه حقوق بشر، میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی و اجتماعی برآن تاکید شده است، به نحو خشنی نقض کرد. قطورتر شدن کارنامه نقض حقوق بشر توسط استبداد مذهبی در ایران، یک روی تحولات یک سال اخیر است. روی دیگر آن، خیزش میلیونی مردم ایران برای پایان دادن به پایمال شدن حقوقشان توسط حکام است. در سی سال اخیر، هیچ گاه به اندازه امروز زمینه اجتماعی برای گذار کشور به حاکمیت قانون و رعایت حقوق بشر آماده نبوده است. امروز مردم ایران که اهمیت تک تک اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر را با گوشت و پوست خود حس کردهاند، پا به صحنه سیاست کشور گذاشتهاند تا این اعلامیه و سایر اسناد جهانی حقوق بشر، سرلوحه سامان زندگی در کشور ما قرار گیرد. مردمی که از خردادماه ۱۳۸۸ تا کنون، بدون وقفه خواستهای خود را دنبال میدانند، نیک می دانند چه میخواهند و چه نمیخواهند. آنچه مردم ایران میخواهند، چیزی نیست جز حقوق و آزادیهایی که در اسناد جهانی حقوق بشر ثبت شدهاند و دولت ایران نیز متعهد به رعایت آنهاست. آنچه مردم ایران نمیخواهند، خودسری و سرکشی حکومت در برابر این حقوق و حتی در برابر قوانین خود ایران است. ما موظفیم در دفاع از این خیزش میلیونی ایرانیان، روز جهانی حقوق بشر را در سراسر جهان به روز دفاع از حقوق مردم ایران تبدیل کنیم. به جرأت می توان گفت در سال جاری میلادی، شکلگیری جنبش اعتراضی مردم ایران برای آزادی مهمترین رویداد در روند پیکار جهانی برای احقاق حقوق بشر بوده است. از این توجه جهانی به کشورمان، برای پرقدرت تر کردن صدای آزادیخواهانه مردم خود بهره گیریم، ازمجامع بینالمللی و همه انسانهای آزادهخواه بخواهیم که از مبارزه مردم ایران برای تامین حقوق بشر حمایت کنند و با برپایی مراسم و گردهمایی ها در دفاع از حقوق بشر در ایران، با بازتاب اقدامات حق طلبانه مردم ایران، دهم دسامبر را برگزار کنیم. هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۱۴ آذر ۲۰۰۹
