کمیته حقوق بشر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنتعی امیرکبیر با انتشار بیانیه ای نسبت به وضعیت سلامت دانشجویان بازداشت شده این دانشگاه هشدار داد. تماس چند نفر از دانشجویان بازداشت شده با خانواده هایشان و اطلاع از فشارهای غیرانسانی بر دانشجویان بازداشت شده، باعث نگرانی شدید نسبت به وضعیت سلامت دانشجویان شده است. این کمیته از تمامی از تمامی افراد و سازمان های مدافع حقوق بشر خواسته است تا به نقض حقوق انسانی دانشجویان بازداشت شده رسیدگی کنند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
مجید توکلی، حسین ترکاشوند، کوروش دانشیار و اسماعیل سلمان پور در روز هفدهم بهمن ماه توسط نیروهای امنیتی، پیش از برگزاری مراسم سالگرد مهندس بازرگان، به شیوه ای غیرقانونی، بازداشت شدند. روز ششم اسفندماه و درست یک روز پس از دفن شهدا در دانشگاه پلی تکنیک نیز چهار دانشجوی دیگر دانشگاه پلی تکنیک، احمد قصابان، عباس حکیم زاده و نریمان مصطفوی و مهدی مشایخی، با تهاجم همزمان نیروهای امنیتی به غیرقانونی ترین شیوه بازداشت شده و در بند امنیتی ۲۰۹ اوین بسر می برند. روز ۲۲ اسفند ماه نیز یسر ترکمن دیگر عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با همکاری نیروهای حراست و مدیریت دانشگاه امیرکبیر، همراه با ضرب و شتم بسیار به نیروهای امنیتی تحویل داده شد.
گذشته از آن که نفس بازداشت این دانشجویان، چگونگی بازداشت آنان (یعنی تمامی اقدامات صورت گرفته در حین بازداشت دانشجویان، از ضرب و شتم تا تفتیش و بهم ریختگی کامل منازل این دانشجویان) غیرقانونی است، اما انچه در این مجال بررسی آن ضرورتر بنظر می رسد شکنجه ی روحی و جسمی دانشجویان دربند است که با توجه به تجربه تلخ شکنجه های وحشیانه دانشجویان دربند در پرونده جعل نشریات دانشجوئی، توجه به آن اهمیتی دوچندان می یابد.
لازم به ذکر است که در اردیبهشت ۱۳۸۵، پس از وقوع سناریوی جعل نشریات دانشجوئی توسط نهادهای بسیجی و امنیتی، هشت دانشجوی دانشگاه امیرکبیر باز داشت شدند. در اواسط مردادماه با آزادی ۵ دانشجو اخباری تلخ از چگونگی شکنجه و جزئیات شکنجه دانشجویان دربند پلی تکنیک و بویژه سه تن از آنان یعنی مجید توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری، منتشر شد. سرانجام شرح جزئیات تکان دهنده این شکنجه های روحی و جسمی دانشجوین بازداشت شده، با اقدام شجاعانه سه خانواده ی دانشجویان دربند یعنی مجید توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری، در طی نامه ای سرگشاده به رئیس قوه قضائیه، فاش شد. این نامه سرگشاده که توسط خانواده ی دانشجویان دربند منتشر شد تنها گوشه ای از ابعاد تکان دهنده نقض حقوق انسانی موجود در سیستم قضائی و امنیتی کشور بود.
اکنون بیش از ۵۰ روز از بازداشت غیرقانونی مجید توکلی، حسین ترکاشوند، کوروش دانشیار و اسماعیل سلمان پور، و بیش از یک ماه از بازداشت غیرقانونی احمد قصابان، عباس حکیم زاده و نریمان مصطفوی و مهدی مشایخی، و بیش از ۲۰ روز از بازداشت غیرقانونی یاسر ترکمن می گذرد. در این مدت تنها ارتباط دانشجویان بازداشت شده، ۱ یا ۲ بار تماس و آن هم با حضور بازجویان است. هم چنین لازم به ذکر است که عباس حکیم زاده و یاسر ترکمن نیز دو دانشجوئی هستند که تا بحال هیچ تماسی با خانوداه خود نداشته اند. این در حالی است که با توجه به بیماری مزمن عباس حکیم زاده، نگرانی های فراوانی در مورد سلامتی جسمانی وی وجود دارد.
دانشجویان بازداشت شده در تماس های کوتاه مدت خود، با حضور بازجویان وزارت اطلاعات بطور مبهم از سلامتی خود خبر داده اند اما نحوه صحبت کردن آنها، که به گواهی خانواده های آنان، که بصورت بریده و همراه با اضطراب و ترس شدید بوده، حکایت از وضعیت نامناسب دانشجویان دربند داشته است. بنا به گفته های خانواده های دانشجویان، صدای بازجویان که به دانشجویان حکم می کرده اند که بگویند “ما حالمان خوب است” و “ما در اعتصاب غذا نیستیم” براحتی قابل شنیدن بوده است. هم چنین یکی از دانشجویان از تداوم بازجوئی ها در تمامی ساعات شبانه روز همراه با آزارهای متعدد جسمی و روحی اطلاع داده است.
تجربه بازداشت دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک در ادوار متعدد نشان داده است که در این دوران تمامی دانشجویان برای مدت طولانی در سلول انفردای بسر می برند. آنها در تمامی ساعات شبانه روز تحت بازجوئی های مداوم و حتی برای بیش از ۱۰ ساعت و تحت شدیدترین و غیرانسانی ترین شکنجه های روحی و جسمی و شدید ترین توهین ها از سوی بازجویان قرار می گیرند. میزان این شکنجه ها و ضرب و شتم های فیزیکی گاه به حدی است که دانشجویان در طول بازجوئی از حال رفته و بیهوش می شوند.
همه این اقدامات در حالی که قانون اساسی ایران در ماده ۳۸ و ۳۹، بر عدم هتک حرمت و حیثیت فرد بازداشت شده، و در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، بر ممنوعیت شکنجه و هرگونه رفتار غیرانسانی و توهین آمیز و آزارهای روحی و جسمی تاکید شده است. تمامی اسناد بین المللی که دولت ایران عضو آن است، شکنجه را اقدامی در مغایرت آشکار با حیثیت و کرامت بشری عنوان کرده و در هر شکلی آنرا ممنوع و قابل مجازات دانسته اند.
سازمان های غیردولتی مدافع حقوق بشر مانند دیده بانی حقوق بشر و عفو بین الملل نیز تاکنون با صدور بیانیه های متعدد نگرانی عمیق خود را نسبت به شکنجه و آزار و اذیت روحی و جسمی دانشجویان دربند ابراز کرده و خواهان پایان دادن به این اقدامات ضد بشری شده اند.
امروز دوباره تاریخ در حال تکرار است. اکنون تمامی شواهد حاکی از آن است که ۹ دانشجوی دربند پلی تکنیک، مجید توکلی، حسین ترکاشوند، کوروش دانشیار، اسماعیل سلمان پور، نریمان مصطفوی، احمد قصابان، مهدی مشایخی، عباس حکیم زاده و یاسر ترکمن، که هم اکنون در بازداشت بسر می برند، تحت شدیدترین و غیرانسانی ترین شکنجه ها و آزارهای روحی و جسمی قرار دارند.
اینک بر تمامی سازمان های مدافع حقوق بشر در ایران و در سراسر دنیاست که در راستای وظایف تعریف شده و آرمان ها و اهداف خود، در قالب اقدامات متعدد حمایتی و تبلیغی توجه تمامی انسان های آزادیخواه و بشر دوست را به نقض های متعدد و سیستماتیک حقوق بشر در مورد دانشجویان در بند دانشگاه پلی تکنیک و همه دیگر دانشجویان دربند ایران، معطوف دارند و از این طریق دولت ایران را بعنوان دولت مرتکب نقض حقوق بشر، به رعایت کامل و دقیق مفاد میثاق های بین المللی مطابق با تعهدات خود وادار سازند.
