در این دنیا چه داری؟
از این دنیای حسرت و امید، چه می خواهی؟
که این سان
چشم و دل از تو ربوده است؟
من اما
قلبی بیقرار دارم
که هنوز می تپد
برای مردم این جهان
برای ستمدیدگان
و زجر کشیدگتن این زمین
من اما
قلبی عاشق دارم
که از آن چشمه های شعر سربرمی زند
و بر پهنه ی بیقرار این زمین،
بر دل آزادگان می نشیند.
من،
قلبی بیقرار دارم.
رحمان
۳/۵/۹۴