۱- رفیق رضا کاویانی با سلام و سپاس از اینکه وقت خودتان را در اختیار ما قرار دادید. گفتگو را با این پرسش آغاز می کنم: در نوشته ها و اظهارنظراتی که پس از کنگره اخیر در برخی رسانه ها انتشار یافتند، اغلب از متمایز بودن این کنگره با دیگر کنگره های سازمان صحبت به عمل آمده است؛ آیا شما نیز چنین تمایزاتی را دیدید و اگر آری، کدام تمایز ها را می توانید نام ببرید و ارزیابی شما از این تمایزات چیست؟
از تلاش و پیگیری رفقای ” کار ” در رسانه ای کردن هر چه بیشتر نگاههای گوناگون فعالین سازمان به روند کار کنگره و مصوبات آن، سپاسگزارم.
تا پیش از کنگره سیزدهم سازمان، غیر از پیشینه سازمان و تعاریفی سیاسی از خود، ابزار و امکانی برای ارائه خود در دست نداشتیم. در واقع طی این سالها، انگیزه دسترسی از بیرون به سازمان محدود بود. نقد و نظر از بیرون از سازمان هم بیشتر به رفتارهای سیاسی ما محدود می گشت. امروز سازمان در دسترس همه قرار گرفته است. بعد از این ، کسانیکه وارد سازمان می شوند، دیگر وارد اتاق ” آینه ها” نخواهند شد. دیگر برای شناخت از سازمان و پاسخ به پرسش هایشان، احتیاج به افراد مشخص و رجوع به این و آن نخواهد بود؛ چار چوبها روشن تر و برنامه گروهای کار پیش روی آنها قرار دارد. همچنین سالهاست که یک اراده و یک تمایل عمومی، تلاش در هر چه باز تر کردن سازمان دارد؛ این چهره در این کنگره بیش از هر وقت خود را به نمایش گذاشت. پرده ها را باز هم بالا تر زد و خود را نه حتی از پشت شیشه، بلکه از بیرون، و در مقابل چشمان باز منتقدان به تماشا گذاشت. اضافه می کنم: علیرغم اینکه در سالهای اخیر سازمان در جلب نیرو های جدید تا حدودی موفق بوده است، اما بعد از این است که رویکرد نیرو های تازه نفس به سازمان چشمگیر خواهد شد
۲- آیا مصوبات کنگره سازمان و وظایفی که این مصوبات بر دوش سازمان قرار داده اند، می توانند در جهت گسترش پیوند و رابطه عمیقتر سازمان با نیروهای ملی – قومی کشور قرار گیرند؟
باید گفت کنگره سیزدهم سازمان، بار سنگینی بر دوش شورای مرکزی جدید نگذاشته است، بلکه راه سیاست ورزی را برای سازمان آسان تر کرده است. هیئت های مذاکره کننده سازمان در این و یا آن نشست، از دست به عصا رفتن و رعایت برخی از ملاحظا ت کسالت آور آزادشده اند . سازمان ما همواره با ارائه فرمولهای ” فدرالیزم ” و ” دولت غیر متمرکز”، با صرا حت کامل بر حقوق نیروهای « ملی – قومی » کشور ما ایران، انگشت گذاشته و سند برنامه ای کنگره سیزدهم سازمان هم کاملا بر ان تاکید نموده است. طبیعی است که برای پیشبرد هر طرح و برنامه ای به اراده جمعی و یا دو طرف مربوط میگردد و باید تاکید کرد که همیشه از طرف سازمان ما دست ها گشوده است و منافع نیرو های ملی – قومی سر زمین ما ایران مورد توجه سازمان بوده و است.
3- در یکی از نشستهای جوار کنگره، پانلی برگزار شد که به جوانان اختصاص یافته بود. ضمن استقبال از این حرکت کنگره، و بر پایه شواهد بسیار، آن گروه از این نسل جوان که علاقه مند به سیاست است، در جستجوی پاسخ به پرسشها و نکات نا شکفته بسیاری، در ذهنشان نسبت به تاریخچه سازمان بویژه در سالهای قبل از انقلاب، هستند. بنظر شما در وضعیت کنونی سازمان، چه مشکلاتی در راه برقراری ارتباط میان سازمان و نسل جدید جوانان وجود دارد؟
از فردای تاسیس ” نظام ” جمهوری اسلامی ایران، شبانه روز بدون اتلاف وقت، اقدام به نابودی تاریخ و اصولا گذشته کشور ایران شد. هر آنچه با آداب و اصول اسلامی منافات داشت و دارد مورد حمله مغولانه اوباش و عوامل این نظام تاریک اندیش قرون وسطایی قرار گرفت. از آنجا که این نیروی بهیمی هیچ دستی بر آتش در بنای تجدد خواهی، آزادی، دموکراسی،برابر حقوقی، و بویژه در خصوص آزادی و حضور زنان و نقش آنان در جامعه و شرکت در رای گیری ها و انتخابات و. .. نداشت و در حقیقت هنوز هم ندارد، با دستبرد به اسناد تاریخی، سعی به اسلامیزه کردن همه چیز و همه جا ی ایران نمودند. از طرفی برای نو کردن و به روز کردن و به خورد دادن خود و گذشته ننگین خود با باز تعریف و وارونه نگاری وقایع و اسناد غارت کرده و به چنگ آورده و حتی با نبش قبر جرثومه رو سیاه تاریخ انقلاب مشروطه مانند شیخ فضل الله نوری معروف ! اقدام نمودند و انقلاب مشروطه و نهضت تجدد خواهی ایران که با فعالیت های دموکرات ها و سوسیال دموکراتها و چهره های ” ملی ” عجین است ،به نمایش های دروغین و چهر های کثیف آلودند. . بنابر این در تعریف و تبیین طبیعی تاریخ به قدر کافی تجاوز صورت گرفته و میگیرد و تاریخ مبارزات جنبش فدایی که پس از واقعه سیاهکل ( بهمن ماه ۱۳۴۹ ) رسانه ای شد از این مقوله جدا نمی ماند. اما باید تاکید کرد که به این تجاوز گسترده جمهوری اسلامی به تاریخ تجدد خواهی، همه نیروهای به اصطلاح ” اصلاح طلبان “، ملی- مذهبی و دیگر گرایش های اسلامی با سکوت زجر آور خود تائید نمودند و لب از لب نگشودند و امروز، آن دسته از مردم کنجکاو، پژوهشگر و اهل مطالعه و بویژه نسل جوان ما با کدام امکان و آدرس باید از جنبش فدایی بداند و اطلاعات جمع آوری نماید ؟ در واقع تمام تلاش های مذبوحانه دستگاه حذف جمهوری اسلامی، شکاف در نسل امروز، گذشته و تاریخ روشنگری بوده و است. اما برای بازنویسی آنچه گذشت، و بویژه بطور مشخص ” تاریخ جنبش فداییان ” ، به تلاش همگانی از بیرون و درون این جنبش لازم است.
بسیار خوب. به قول معروف این دوستان جوان ما دیگر از آب و گل گذشته اند و بهتر بود به همان دلیلی که مایل شدند اظهار نظر کنند، مورد پرسش بیشتری هم قرار می گرفتند. دوستان جوان! شما هم میدانید که ما را از همان روز واقعه تا به امروز، قتل عام کرده اند؛ اما ما هر بار با جان و جسم خونین اراده کرده ایم و به پا خواسته ایم. و امروز با همه فراز و نشیب های زندگی سخت سیاسی ما، از صمیم قلب دستان گرم شما را می فشاریم و بی گمان سازمان فداییان خلق ایران ( اکثریت ) عرصه مناسبی برای عرضه باور های نو شما خواهد بود.
جوانان گرامی، دوستان عزیز! امروزه و بویژه برای همه آنهایی که به شبکه های اینترنتی دسترسی دارند، دسترسی به سازمان فداییان خلق ایران ( اکثریت) بسیار آسان است.
۴- کنگره سازمان در شرایطی برگزار شد که ایران در یک بحران عمیق قرار گرفته است، که شاهد پیامدهای فاجعه بار سیاسی اقتصادی و اجتماعی آن برای درصد بسیار بالائی از مردم کشور هستیم. بنظر شما روند طی شده در کنگره و نتایج آن که در مصوبات و تصمیم گیری های سیاسی نمود پیدا می کنند، تا چه میزان متاثر از وضعیت کنونی ایران است؛ بویژه با در نظر گرفتن چه بسا مهمترین رویداد سیاسی یکماه آینده ایران، یعنی انتخابات ریاست جمهوری کشور، آیا مصوبات کنگره پاسخگوی نیازهای کنونی سازمان برای مواجه با رویدادهای آتی کشور خواهند بود؟
از طرف گروه ” کار سازماندهی سازمان” چندین نشست پیش از کنگره تدارک دیده شد و اعضا سازمان با اشراف کامل به اسناد کنگره سیزدهم سازمان آمده بودند. و در این کنگره رفقای ما با هشیاری و حساسیت های فوق العاده ای به اسناد کنگره رای می دادند. در این کنگره به تحولات سه دهه اخیر جامه ایران پرداخته شد به تفاوت ها و شکافهای عمیق اجتماعی که بوجود آمده است و بر آیند نیرو هایی که از آن شکل گرفته اند اشاره گردید. به ویژگی های این حکومت و فراز و فرود ویژه هر دوره، به باورمندی ما به سوسیالیسم، مسائل طبقاتی که با نگاه وتعریف خودمان پرداخته شده آمده است، نگاه ما به جهانی شدن و سیاستهای مربوط به آن را تبیین کردیم ، به بازتاب تغییر و تحولات دیدگاهای دو دهه اخیر مان اشاره کردیم؛ راه حلهای مشخص ما را در حوضه سیاست و اقتصاد، و راه حلهای معین ما هم در رابطه با حکومت، و جامعه و تغییر ساختار ها ارائه داده ایم . نگاه ما را نسبت به مناسبات بازار، بخش های اقتصادی، نفت، بانکی، مالی، بنیاد ها و نهاد های مالی تاثیر گزار بر سیاست و اقتصاد کشور، قدرت سپاه پاسداران نشان ترسیم کرده ایم . استراتژی سیاسی دو دهه اخیر ما و استراتژی تحول طلبی که تبیین کرده ایم، ارائه شده است.
علیرغم برنامه های فشرده، کنگره در مورد مسائل جاری ایران و بویژه امر انتخابات به صدور چند قرار اقدام نمود و قطعنامه ویژه ای هم صادر کرد، و موضعگیری نهایی خود را به روز های آتی و به روشن تر شدن عرصه انتخابات واگذار نمود. از طرفی هم با اعلام شعار مطالباتی خود ” انتخابات آزاد ” علیه انتخابات مدیریت شده اعلام موضع نمود. در اولین نشست حضوری شورای مرکزی جدید که بلافاصله بعد از کنگره برگزار شد، روند تحولات انتخابات را مورد نقد و نظر خود قرار داد و در پایان تاکید نمود که در صورت هر گونه تغییر و تحولات مهم و چشمگیر در مورد انتخابات، جلسه فوق العاده شورا فرا خوانده شود. اسناد سازمان، اسناد گذر از بحران و از جمهوری اسلامی ایران و جایگزین کردن جمهوری ایران مبنی بر آرای مردم در یک انتخابات آزاد و دموکراتیک است.
۵- روند طی شده تا کنونی در سازمان برای ایجاد تشکل بزرگ چپ را چگونه ارزیابی می کنید و رابطه مصوبات کنگره با آینده این روند را چگونه می بنید؟
من از این برنامه فاصله گرفته ام. همکاری موردی سازمان با دیگر نیروهای سیاسی چپ ضروری اما کافی است. من به تشکیل یک حزب جدید از ادغام سازمان و دیگر نیرو ها اعتقاد ندارم. ریشه های سازمان در داخل کشور است. به جای این همه نشست های کم اثر و حذف انرژی فراوان، سازمان باید سهم و نحوه مشارکت گرو های هوادار سازمان در داخل کشور را در سیاست های خود پیش بینی کند. ابزار مشارکت مستقیم آنها را در برنامه ریزی، تهیه اسناد و سیاست های جاری سازمان بوجود آورد. ما با تکرار نشست های برنامه ” وحدت ” در جا می زنیم. روند ” وحدت ” با پیش کشیدن ؛ شورای موقت سو سیالیست های چپ ” توسط رفقای اتحاد فداییان، منحرف شد. این رفقا فاقد شجاعت و تصمیم گیری برای اتحاد عملی دو سازمان فدایی بودند و هستند. آنها با های و هوی زیاد و به نام وحدت، مسئولیت تاریخی خود را هنگام یک عمل تاریخی بر زمین گذاشتند و همراه بحران درون خود، خود را از صحنه عمل به بیرون پرتاب کردند! و با اضافه شدن حضور ” منفردین ” هم، امر پروژه وحدت عملا امکان نا پذیر شد. پروژه ” وحدت ” از مصوبات کنگره سیزدهم است اما ، داوطلبان پیش برد این پروژه تکراری هستند.
۶- کنگره چه چیز کم داشت، که به نظر شما کنگره آتی باید آن را رفع کند؟
ببینید ما همیشه چیز هایی کم داریم؛ ما در کشور خودمان نیستیم. بطور مشخص همیشه مساله بودجه، سایه سنگین خود را بر سر برنامه های ما می اندازد. در همین برنامه گذاری ها هم آرام آرام کمبود نقش مهم و تاثیر گذار نیرو های داخل کشور سازمان ما کاملا محسوس است. برگزاری هر کنگره تابع برنامه ها و اراده جمعی سازمان است، اما برخی از کمبود ها و نواقص کار ها همیشه بعد از اجرای کار خود را نشان میدهند. در مورد کمبود نقش رسانه ها هم، همه بر آن تاکید کرده اند . یعنی صدای اعتراض همه رفقای ما در آمده است. به گمان من، ما میتوانستیم حتی در روز آخر هم به این مساله سر و سامانی بدهیم، اما به آن بی توجهی شد. یعنی بطور جدی پیگیری نکردند. قطعا در جلسه شورا، عیب و ایراد ها و کمی و کاست ها ی کنگره و گرو های کار و مسئولین مربوطه بر رسی خواند شد .
7- این که کنگره های سازمان به رویدادی معمول در حیات سازمان تبدیل می شوند (یا شده اند)، خوب است، بد است، طبیعی است، نشان بلوغ است، روندی خنثی است،. ..؟
طرح این سوال نادرست است. من در واژه ” رویدادی معمول “، اراده ای نمی بینم! آیا انتخاب کردن و انتخاب شدن کاری تکراری و روندی معمول است؟ بزودی در کشور ما انتخاباتی صورت می گیرد. با توجه به اینکه این انتخابات هم کاملا مهندسی شده خواهد بود اما کشور را به بحران کشانده و سنگ روی سنگ نمانده است. آنوقت میشود این انتخابات را به رویدادی معمول تعبیر کرد؟ در هر کنگره، سازمان خود را نو می کند. افراد جدید می آیند. ایده های نو مورد گفتگو قرار می گیرند و حیات سازمان تکرار میشود و پرچم سازمان را عده ای بالا می برند؛ من در کشور آلمان زندگی می کنم، روز های انتخابات در این کشور، حساسترین روز های حیات سیاسی احزاب این کشور هستند. کنگره ها، محل تقابل و تصمیم گیری و رقابتهای جدی آنها به شمار می آیند. کنگره های سازمان ما هم همه این فراز وفرود ها را هر بار تجربه می کند.
۸- پیام شما به خوانندگان کار و علاقه مندان به سازمان چیست؟
هم میهنان گرامی، خوانندگان عزیز ! این نشریه ” کا ر” نشریه ای خاموش است و هنوز میترسد تا خودش را به تماشا بگذارد! هنوز خودش را با این دنیای تبلیغات و ارتباطات تطبیق نداده است. ” کار ” یاد نگرفته است که با صدای بلند بگوید که ما چگونه نشریه ای هستیم. هنوز نگفته است که ما، شما هستیم ! ما پل ارتباط شما با سازمان و سازمان با شما هستیم. هنوزنگفته است که اگر مقاله های “کار” را به هر کسی که در ایران ارسال کنید، برای خواندن آن احتیاج به فیلتر شکن ندارند! و حتی هنوز به صدای بلند و بطور جدی از هم میهنان خود درخواست کمک نکرده است!
من از همه خوانندگان ” کار” و دوستان سازمان در خواست می کنم تا نه فقط در خواندن، بلکه با نوشتن و ارائه مطالب، ترجمه ها و نقد و نظر های خود در حد مقدور این نشریه ” کار” را یاری دهند و همچنین از طریق ا یمیل، فیس بوک ، و دیگر امکانات، مطالب ” کار” را به دوستان و رفقای خود ارسال کنند تا صدای ما رسا تر شود.
