طبق گزارشی که رادیو دوچهوله روز پانزدهم اردیبهشت ماه پخش کرد، سه جریان سیاسی، حقوق بشری و دانشجوئی مناطق کردنشین ایران برای طرح مطالبات خود در حضور نامزدهای انتخابات دور دهم ریاست جمهوری، به دیدار کروبی رفتند. طبق این گزارش گروه بیست و دو نفرهای از جبهه متحد کرد، سازمان حقوق بشر کردستان و اتحادیه دمکراتیک دانشجویان کرد روز چهارشنبه چهاردهم اردیبهشت در دفتر کروبی در تهران با وی نشستی داشته، که در جریان آن با ارائه پانزده پیشنهاد، خواستههای مورد نظر خود را به اطلاع این نامزد وابسته به طیف اصلاح طلب رساندهاند. موارد گنجانیده شده در این خواستهها از جمله عبارتند از جلوگیری از مجازات سنگسار، جلوگیری از اعدام کودکان، لغو اعدام به طور کلی، برخورداری کلیه زندانیان از حقوق مدنی و سیاسی، ایجاد تشکلات و سندیکاهای مستقل کارگری و صنفی، رفع موانع ایجاد سازمانهای غیردولتی و نهادهای مدنی، مشارکت دادن اقلیتهای قومی، مدنی و ملی در امور سیاسی ایران و رفع موانع آزادی بیان، رسانهها و مطبوعات. طبق سخنان یکی از شرکت کنندگان این نشست در کل خواست این جریانات عبارت بوده است از رفع تبعیض و مشارکت دادن اقلیتهای قومی ـ زبانی در امور ایران.
بر کسی پوشیده نیست که این جریانات که خود را در حیطه قانون تعریف می کنند، طبیعتا تلاش برای احقاق حقوق شهروندان در ایران را در چهارچوب قوانین موجود می خواهند پیگیری کنند، تا از این طریق در آستانه دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران، با درآمیختن مطالبات خود با شعارهای نامزدهای انتخابات، بتوانند خواستهها و مطالبات خود را در شعارهای انتخاباتی آنان بگنجانند.
چندی پیش بیانیه گروه کثیری از فعالین جامعه مدنی ایران تحت عنوان “انتخابات و گفتمان مطالبه محور” منتشر شد. در این بیانیه بر آن تاکید شده بود که امضاکنندگان برخورد کنشگرانهی مطالبه محور با فرایند و فضای انتخاباتی خواهند داشت، تا به تدریج “گفتمان مطالبه محور” را بهجای مشارکت بیقید و شرط و نیز تحریم از ابتدای فرایند انتخابات مطرح کنند. در این بیانیه امضاکنندگان با طرح خواستههای خود در چندین محور می خواهند که با امر انتخابات برخوردی مطالباتی داشته و از این طریق از دو نوع برخورد سنتی به امر انتخابات در ایران حذر جویند.
با نگاهی به خواستههای پانزدهگانه این سه سازمان سیاسی ومدنی کرد در ایران، می توان به این نتیجه رسید که خواستههای آنان در عمدهترین وجوه خود با خواستههای این بیانیه هماهنگی دارد و اساساً این نهادها نیز با برخوردی مطالبه محورانه سعی در تاثیرگذاری بر فضای انتخاباتی از طریق دیالوگ و طرح خواستههای خود از طریق قانونی دارند.
چنان که می دانیم مناطق کردنشین ایران از جمله مناطق فعال کشور در زمینه حضور نهادهای مدنی می باشند. فعالیت و حضور بارز این تشکلات که عمدتاً نهادها و سازمانهائی قانونگرا و مسالمتجو در فعالیتهای خود می باشند، طبیعتاً آنان را بدان سو سوق می دهد که بنا بر سرشت مدنی خود از روشهای این چنینی برای طرح مطالبات خود بهرهجویند. البته میزان و دامنه تأثیر این نوع کنشها معلوم نیست، و پیچیدگی سیستم قدرت در ایران و بندهای بسیار محدود کننده مندرجه در قانون اساسی جمهوری اسلامی، امر تثبیت و پیشبرد این مطالبات را بسیار غامض می کند. اما از طرف دیگر طرح این گونه خواستهها از طریق نهادهای مدنی موجود در ایران، علیرغم فشارهای کمرشکن بر آنها، نشان از قوی بودن جامعه مدنی و نهادینه شدن این مطالبات دارد. همسوئی خواستههای این گروه ها با گفتمان مطالبه محور نیز، خود می رساند که پدیده جدید موجود در ایران، یعنی گفتمان مطالبه محور، در آستانه انتخابات دارد زوایای دیگری از حضور خود را به نمایش می گذارد؛ حضوری که اگر با اعتراضات و مطالبات مردمی همراه شود، می تواند برای بار دیگر سیستم قدرت در ایران را لااقل به زانوزدن در مقابل روند اصلاح طلبی دیگری قرار دهد.
