می خواهم از این فرصت استفاده کرده و صمیمانه ترین تبریکاتمان را به مناسبت دریافت جایزه صلح نوبل سال ٢٠٠۵، به دکتر محمد البرادعی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، و تحت رهبری توانای ایشان، به آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کنم. هند، بعنوان یکی از اعضاء بنیانگذار آژانس بین المللی انرژی اتمی، شناخت نقش برجسته آن در صلح و امنیت جهانی از جانب کمیته نوبل را ارج می نهد. ما اطمینان داریم دکتر البرادعی، بعنوان فرزند برجسته یک کشور در حال توسعه، کماکان مشکلات و آمال جنوب را در نظر خواهد داشت. یکی از جوانب محوریت آژانس بین المللی انرژی اتمی در گسترش کاربرد صلح آمیز انرژی اتمی در این است که مشکلاتی که در این زمینه ممکن است پدیدار گردند باید در آژانس بین المللی انرژی اتمی بررسی و حل شوند.
آقای رئیس، در مباحثات امروز گفته شد کشورهایی که تا کنون به پیمان منع گسترش اتمی نپیوسته اند، باید آنرا امضاء کنند. در این زمینه، مایلم یکبار دیگر اعلام کنم که هند قویاً به امر خلع سلاح و عدم گسترش اتمی، پایبند است. اما انتظار از ما برای پیوستن به پیمان منع گسترش اتمی، به نبرد با آسیاب بادی شبیه است. هند همچنان پیمان منع گسترش اتمی را یک قرارداد عمیقاً ناقص و تبعیض آمیز ارزیابی می کند.
اعتماد به آژانس بین المللی انرژی اتمی بر سنن تخصص، شایستگی حرفه ای، معیارهای عینی و کارکرد بیطرفانه بنا شده است. مهم است که عدم تبعیض یکی از ملاحظات اساسی باقی بماند؛ پیش از آنکه مقررات رسماً اصلاح شوند، دائره عمل آنها بازتعریف نشوند؛ اهداف اعلام شده به دلخواه فرای ملزمات قانونی تغییر نکنند. ما همچنین مخالف آنیم که دولتهای عضو نهادهای فنی را برای هدایت سیاست خارجی با ابزار غیر متعارف بکار بگیرند، زیرا این در تناقض با منشور آن نهاد هاست؛ همانطور که ما مخالف این هستیم که شورای امنیت سازمان ملل متکبرانه وظایف مقننه و قضائیه را به خود منتقل کند، زیرا منشور سازمان ملل هرگز چنین امری را که بعضاً نافی اصل « لازم الاجرا بودن قانون» است، تائید نکرده است.
موضوعات مربوط به دگرگونی اقلیمی جهان، ماندگاری منابع انرژی در برابر نیازهای رو به افزایش انرژی برای تامین توسعه اقتصادی و نگرانی های موجود پیرامون گرایشات رو به بالا در بهای سوخت، به اجتناب ناپذیر بودن انرژی هسته ای اشاره دارند. اکنون، رنسانس هسته ای جهان، یک واقعیت است.
هند که یک ششم جمعیت جهان را درخود دارد، با سرعت در راه رشد اقتصادی گام بر می دارد. یک ارزیابی جدید نشان می دهد ما نیاز داریم در عرض چهار تا پنج دهه آینده، تولید برق خود را تقریباً ده برابر کنیم. این بخش مهمی از تولید جهانی برق خواهد بود. با توجه به نگرانی های محیط زیستی و ماندگاری منابع انرژی، تولید بخش بزرگی از این انرژی با استفاده از نیروگاه هسته ای، شدیداً به سود هند و جهان خواهد بود. بنابراین، انرژی هسته ای یک گزینه مهم و غیر قابل اجتناب برای هند است. بعنوان بخشی از دستیابی به این هدف، ما یک برنامه خودکفای بومی ساختمان نیروگاه های هسته ای را دنبال کرده ایم. طراحی این برنامه بنحوی است که از منابع گسترده توریوم ما استفاده کند. استفاده از توریوم، با توجه به محدودیت منابع اورانیوم ما، بسیار حیاتی است.
ما، بر اساس همکاری کامل بین المللی در عرصه فعالیت هسته ای غیر نظامی، خواهان رشد سریع ظرفیت تولید انرژی هسته ای هند هستیم و به کوشش خود برای گسترش فن آوری های مناسب بومی در راستای تحقق هدف نهایی استفاده از توریوم در مقیاس بزرگ، برای تولید نه فقط انرژی بلکه تولید هیدروژن ادامه خواهیم داد. انتظار داریم که نمونه منحصر هند بعنوان یک کشور مسئولیت پذیر دارای فن آوری پیشرفته هسته ای که به صورت خود کفا توسعه یافته است، کشوری که نیاز آن به انرژی در مقیاس گسترده پیآمدهایی در زمینه حفاظت از شرایط آب و هوایی جهان و ماندگاری منابع انرژی و محدود کردن افزایش قیمت سوخت به همراه دارد؛ کشوری که دارای سابقه روشن و بدون خدشه در زمینه عدم گسترش هسته ای و سلاح های کشتار جمعی و فنآوری های مربوط با آنست و به همه تعهدات بین المللی خود پای بند بوده است، نمونه ای باشد که نهایتاً در زمینه دسترسی به فن آوری به از میان برداشتن رژیم های حقوقی انحصاری کمک کند.
تمایل ما به گسترش همکاری با شرکای بین المللی در زمینه انرزی هسته ای غیر نظامی، بر اصول برابری حاکمیت و عدم تبعیض قرار دارد و با سیاست ملی ما برای حفظ مراحل سه گانه برنامه انرژی هسته ای هند، و تضمین استقلال کامل برنامه هسته ای ما منطبق است.
مایلم به برخی از تحولات اخیر در هند اشاره کنم. اولین واحد ۵۴٠ مگاواتی نیروگاه آب سنگین فشار قوی در تاراپور هفت ماه پیش از زمان پیش بینی شده مورد بهره برداری قرار گرفت. از آغاز بهره برداری بدون وقفه از واحد شماره ١ نیروگاه هسته ای کاکراپار بیش از یکسال می گذرد. این برای هند یک رکورد به حساب می آید. ما اکنون بر اساس مرحله دوم برنامه هسته ای خود، با شروع ساختمان یک نیروگاه ۵٠٠ مگاواتی تولید سریع در اکتبر سال گذشته، مرحله توسعه نیروگاه های تولید سریع را آغاز کرده ایم. نیروگاه آزمایشی تولید سریع که سوخت آن پلوتونیوم غنی شده- کارباید است و بافن آوری منحصر به فرد بومی ساخته شده است، بدون حتا یک مورد نارسایی در لوله های سوختی، از تولید روزانه ١۴٨٠٠٠ مگاوات در تن، سوخت هسته ای فراتر رفته است. یکی از مهمترین دستاوردهای سال گذشته، کامل کردن چرخه سوخت در نیروگاه تولید سریع بود. از اینراه روزانه معادل ١٠٠٠٠٠ مگاوات از هر تن از سوخت باقیمانده در پایان چرخه نیروگاه تولید سریع، دوباره به کار گرفته میشود. این نخستین باری است که در جهان چرخه سوخت اورانیوم غنی شده- کارباید کامل شده است.
ساختمان پنج نیروگاه آب سنگین فشار قوی در راستای برنامه پیش میرود. اینها، همراه با دو نیروگاه ١٠٠٠ مگاواتی آب سبک که با همکاری فدراسیون روسیه در کودانکولام در دست ساختمان است، حدود سه سال دیگر، رویهمرفته ٣۴٢٠ مگاوات برق بدون کربن به شبکه برق هند اضافه خواهند کرد. ما در حال توسعه زیربنای لازم برای ساختمان نیروگاه هسته ای جدید هستیم و محل های دیگری را برای گسترش برنامه، شناسایی کرده ایم.
طرح پیشرفته نیروگاه آب سنگین – طرح ابتکاری هند برای حرکت بیشتر در کاربرد توریم – در مرحله ارزیابی است. ما قصد داریم پس از اتمام روند بازرسی، ساختمان آن را کامل کنیم. فعالیت پیرامون توسعه نیروگاه هسته ای حرارتی، با هدف تولید هیدروژن، که می تواند مهمترین سرچشمه انرژی آینده و پایه سیستم های شتاب دهنده ای باشد که بتوانند پایداری رشد سیستم های کاربرد توریم را تامین کرده و زائده های هسته ای با عمر طولانی را بسوزانند. در زمینه گسترش سیستم لیزری با استفاده از اورانیوم- ٢٣٣- عناصر مهم برنامه استفاده از توریم – پیشرفت های چشمگیری بدست آمده است. به زودی نخستین آزمایش پلاسمایی انجام خواهد شد. ما آماده ایم به عنوان یک شریک دارای حقوق کامل، به طرح بین المللی نیروگاه انرژی هسته ای – حرارتی متکی بر فیوژن هسته ای بپیوندیم.
آژانس بین المللی انرژی اتمی در بکارگیری صلح آمیز از دانش و فن آوری هسته ای از راههای امن و سالم، نقش مهمی به عهده دارد. ما مانند گذشته، از نزدیک با آژانس همکاری می کنیم. کارشناسان ما فعالانه در طرح های بین المللی آژانس در زمینه نوآوری در نیروگاه های هسته ای و چرخه سوخت شرکت دارند. در این زمینه، هند در یک طرح پژوهشی مشترک برای ارزیابی نوآوری در سیستم های هسته ای، با استفاده از نیروگاه های حرارتی برای تولید هیدروژن فعالیت دارد.
هند همچنان از طریق آژانس، تاسیسات آموزشی، بورس تحصیلی، بازدیدهای علمی، خدمات کارشناسان خود و غیره را در اختیار کشورهای دیگر می نهد. در زمینه ایمنی و امنیت هسته ای، هند پیمان ایمنی هسته ای را امضاء کرده است و در آوریل سال جاری بعنوان ناظر در سومین نشست امضاء کنندگان آن شرکت کرد. ما همچنین در روند اصلاح پیمانی پیرامون نگهداری فیزیکی از مواد هسته ای شرکت کردیم. هند، ایالات متحده و آژانس بین المللی انرژی اتمی، برای امنیت منطقه ای در برابر تشعشعات هسته ای همکاری دارند. هند در این چهارچوب و برای تامین زیر ساختار و تخصص لازم در ارتباط با موضوعات امنیت منابع و مواد هسته ای و یافتن منابع هسته ای ناشناس در کشورهایی که قادر به برخورد کارا با این موضوعات نبوده و از آژانس بین المللی انرژی اتمی کمک خواسته اند، پیشقدم شده است.
آقای رئیس، مایلم سخنان خود را با تاکید دوباره بر این نکته به پایان برسانم که آژانس یک سازمان چند رشته ای در خانواده سازمان ملل است و ما متحداً باید رشد و توانمندی آن را تضمین کنیم.
http://pd.cpim.org/2005/1106/11062005_yechury‘s%20speech.htm
