رفقای گرامی! دوازدهمین کنگره سازمان شما در روزهایی برگزار می شود که رخنه گری ژرف اندیشه های دموکراتیک، عرفی شدن مبارزۀ سیاسی، مرزبندیِ بیش از پیش مردم و نیروهای سیاسی با شیوه های خشونت آمیز و تشدید ناخشنودی در جامعه، ژرفش نسبی شناخت لایه های گوناگون نسبت به منافع و حقوق خود و ضرورت مبارزه در راه آزادی، تشدید اختلافات و درگیری ها در بین گروه بندی های درون حاکمیت، گسترش دامنه ی سرکوب و خشونت و بگیر و ببند و شکنجه و اعدام و زوال شیوه حکومت داری ولایت مطلقه فقیه از ویژگی های نمایان آنست. به باور ما ایران وارد دوران تازه ای شده است که غافلگیری، اضطراب، خشونت و دروغ گویی حکومتی، کار آمدی سیاست سرکوب و اختناق را زیر سوال برده و باور به توان جنبش مردمی و دمکراسی خواهی را افزایش داده است. در آستانه این دوران تازه باور داریم که بی گمان، پیکارملتِ ایران، تا دستیابی نهائی به آزادی ها و استقرار مردمسالاری، فرونخواهد نشست. رفقای گرامی ! از نگاه ما، نگاه چپِ دمکرات یعنی یک نیروی برخوردار از گوهر رفرمیستی و خواهان یک جمهوری پارلمانی در کرانه این دوران تازه هنگام آن رسیده است که ما در پس سالها نقد و بازبینی ژرف کارنامه تلخ و شیرین گذشته، با نیرو و اراده تازه ای آرمانها و ارزش های دموکراتیک چپ آزادیخواه ایران را صیقل دهیم. نقدهای امروزی نحله های گوناگون چپ ایرانی، پس ازیک دوران طولانی بازخوانیهای لازم گذشته، اکنون به مرحله ای از قوام و پختگی فراروییده است که اهمیت آن در جنبه الگوسازی برای امروز و فردای ایران است. تحول چپ سنتی به اندیشه سوسیال دمکراتیک، نه حاصل یک جهش ناگهانی یا صرفا آموزش آکادمیک بلکه ناشی از یک خودآگاهی و باز اندیشی عمیق و آمیزش دراز مدت خرد و احساس و نیز رویکرد به یک شیوه تفکر تازه بوده است. فضیلت اصلی چپ دمکرات امروز ایران، نقد ریشه ای و روشن تفکر گذشته و انواع مارکسیسم روسی، چینی و قهرآمیز از درون و همزمان پذیرش مسئولیت و مهمتر از آن ارائه درک تازه ای در باره آزادی، عدالت اجتماعی و مدرنیته برای حل مسائل پیچیده جامعه ایرانی است. جنبش چپ دمکرات ایران با وجود پراکندگی و بی سازمانی توانسته تلقی مدرنی از آزادی فردی و اجتماعی پیش کشد و راه تازه ای را در اندیشه سیاسی نشان دهد که پیکار در راه عدالت اجتماعی به معنای قربانی کردن آزادی نیست. اما چالش اصلی چپ دمکرات ایران در آفرینش یک دستگاه فکری و بینشی منسجم است که بدون تقلید کورکورانه، استواری بر نظر و نرمش در عمل بتواند به کلیدی ترین مسایل ایران امروز مانند اقوام و مسله ملی، راه مسالمت آمیز و اصلاح طلبی در ایران، رد خشونت سیاسی، عدالت اجتماعی، امکانات و راه تحول ایران پاسخ دهد و یا دست کم پرسش های را پیش بکشد که برای تامل و تفکر راه را بر تناقض گویی میان رفرمسیم یا راه انقلابی ببندد و در سیاستگذاریها وسمتگیریهای آن با روح روشن و شفاف اصلاح گرایی اثرگذارد. اگر چپ آزادی خواه و ملی ایران نتواند کارپایه واقع بینانه و مردمپسندی منطبق با وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی و فرهنگی ایران تدوین کند هرگز موفق به تبدیل شدن به یک نیروی موثر و معتبر در کشور نخواهد شد. ایران امروز که با انواع شکافهای دیرین نظیر شکاف سنت و تجدد و شکافهای رو به افزون کنونی مانند شکاف نسل ها و شکاف بین ثروت و فقر روبروست، بی اندازه به یک نیروی چپ رفرمیست با کارپایه سیاسی، اجتماعی ـ اقتصادی مناسب نیاز دارد تا به جامعه ای متعادل و امروزی تبدیل شود. ایران امروز با گسترش طبقات بینابینی و اقشار وسیعی ازصنعتگران کوچک و متوسط، بخشهای گوناگون خدمات، فرهنگیان، دانشگاهیان، کارمندان وبخشهای مهمی از کارگران و تکنیسینها و قشر متوسط و نسبتا مرفه دهقانان و حقوق بگیران به شکل تب آمیزی به یک حزب سوسیال دمکراتیک رفرمیست نیاز دارد که بتواند در چارچوب منافع ملی کشور از حقوق و منافع این طبقات و اقشار وسیع مردمی دفاع کند. پایگاه عمده طبقاتی و اجتماعی سوسیال دموکراسی اصلاحطلب نیزعمدتا همین اقشار و طبقات میانی و حقوق بگیران اند. این به معنای باز شدن زمینه های کاملا تازه ای در برابر چپ دمکرات و غیر ایدئولوژیک در ایران است. با آرزومندی موفقیت برای کنگره دوازدهم شما، امیدورایم که این کنگره گام مثبتی در پاسخ به نیاز پیش گفته بردارد و به سهم خود به شکل گیری یک حزب سوسیال دمکرات رفرمیست گسترده در ایران یاری رساند. حزب دمکراتیک مردم ایران جمعه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۰ ۲۲ آوریل ۲۰۱۱
