هفدهمین سالگرد فاجعه ملی کشتار زندانیان سیاسی در ١٣۶٧
خانواده های جان باختگان فاجعه ملی !
برگزاری کنگره نهم سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) با هفدهمین سالگرد روزهایی مصادف شده است که در آن، رژیم جمهوری اسلامی ایران مرتکب یکی از بزرگترین جنایات تاریخ معاصر ایران شد و هزاران تن از فرزندان مردم را در زندان ها قتل عام کرد. کنگره، در برابر خاطره تابناک انسان هایی سر تعظیم فرود می آورد که گرانبهاترین گوهر خود یعنی جانشان را در طبق اخلاص نهادند و در راه دستیابی مردم ایران به آزادی فدا کردند.کنگره ما به احترام نام و یاد همه جانباختگان این فاجعه عموم بشری و ملی و برای همبستگی با همه باز ماندگان این عزیزان خود را “کنگره با خاوران ” می نامد.برای ما، گذشت زمان نه تنها غباری بر یاد یاران از دست رفته ننشانده، که این خاطرات را صیقل بخشیده و درخشان تر کرده است.
ما به شما بازماندگان و خانواده های جان باختگان در کشتار ١٣۶٧ اطمینان می دهیم از مهم ترین تعهدات ما در قبال یاد عزیزان از دست رفته خود، پیگیری حقوقی و سیاسی پرونده قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان و پاییز ١٣۶٧ است. سازمان ما مبارزه برای تشکیل دادگاه صالحه برای رسیدگی به بیدادی را که هفده سال پیش بر آزادی خواهان دربند ایرانی رفت، از وظایف خود می داند. ما از همه تلاش های خانواده های قربانیان قتل عام سال ۶٧ برای دنبال کردن این پرونده با تمام توان خود حمایت می کنیم و در برابر این عزیزان متعهدیم که بدین تلاش ها یاری رسانیم. ما از مجامع بین المللی، جمعیت های مدافع حقوق بشر و نیروهای مترقی در سراسر جهان می خواهیم از این تلاش ها حمایت کنند.
اکنون که حکومت جمهوری اسلامی برای از میان بردن آرامگاه خاوران به مثابه یادبود جان باختگان راه آزادی توطئه می چیند، ضرورت دارد از اقدام شما بازماندگان یارانمان برای عقیم گذاشتن این توطئه به فوریت و هر چه گسترده حمایت کنیم. خاک خونین خاوران باید به عنوان مکان یادبود ملی زندانیان سیاسی دهه ۶٠ و به ویژه محل تجدید خاطره با جان باختگان فاجعه ١٣۶٧ حفظ شود.گلزار خاوران، مظهر سرهای افراشته ای که «نه»گویان به رژیم قرون وسطایی بالای دار رفتند، و نماد سرافکندگی نظام جمهوری اسلامی است. شما در تمام هفده سالی که از کشتار ١٣۶٧ گذشته است، از جمله در سیاه ترین سال های خفقان، هنگامی که حتی یک حضور ساده در خاوران نیز برای خود شما خطرآفرین بود، با تداوم گردهمایی های خود در آن مکان، با برگزاری سالگرد کشتار عزیزانتان بر سر مزارشان، نگذاشتید توطئه سکوت در مورد فاجعه ملی موفق شود و خاوران را به مثابه مکان زنده نگه داشتن یاد جان باختگان، حفظ کردید. اکنون که حکومت می خواهد حاصل هفده سال مبارزه شما را از میان بردارد، دفاع از این یادبود ملی، وظیفه همه ایرانیان آزادی خواه و دمکرات است.
هفده سال پس از فاجعه ملی ١٣۶٧، هنوز هیچ مقام جمهوری اسلامی مسئولیت آن کشتار بی رحمانه را که طبق قوانین خود این نظام نیز از اساس غیرقانونی بود، بر عهده نگرفته است. بر عکس، تداوم مسندنشینی شماری از متهمان اصلی این پرونده و قرار گرفتن آنان در زیر چتر حمایت ولایت فقیه، نشانگر آنست که سران نظام بنا ندارند بابت آنچه در دهه ۶٠ و به ویژه در سال ١٣۶٧ در زندان های کشور گذشت به مردم ایران پاسخگو باشند. این فرار از مسئولیت، اهمیت مبارزه برای رسیدگی مستقل به پرونده فاجعه ملی ١٣۶٧ را مضاعف کرده است.
ما برآنیم همه کسانی که به عنوان عامل یا آمر آن قتل عام در زندان های متعدد کشور در مظان اتهامند، باید در دادگاهی که از دایره اعمال فرامین و اراده حکام فعلی خارج باشد، پاسخگو باشند. ما برای کشف کامل حقیقت فاجعه ملی ١٣۶٧ پیکار می کنیم و از پای نمی نشینیم تا مسئولان آن جنایت بزرگ به پای میز محاکمه کشیده شوند. ما قتل عام ۶٧ را زخمی بر روان جامعه ایرانی می دانیم که التیام آن، جز با رسیدگی به این پرونده در مراجع صالحه امکان پذیر نیست.
بار دیگر مراتب احترام خود به جان باختگان فاجعه ملی کشتار زندانیان سیاسی و همدردی خود با شما بازماندگان قربانیان آن قتل عام را اعلام می کنیم.
کنگره نهم سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٩ شهریور١٣٨۴
مبارزان زندانی!
درود همه ما شرکت‌کنندگان کنگرۀ نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) را بپذیرید. دست شما آزادگان را که به خاطر اعتراض به استبداد حاکم و مبارزه‌تان برای برقراری آزادی و دموکراسی در کشور زندانی شده‌اید، به گرمی می فشاریم، با شما اعلام همبستگی می کنیم و خواهان رهایی‌تان از زندان هستیم.
زندان سیاسی، نشانه استبداد و دیکتاتوری و زندانی سیاسی، نماد مقاومت در برابر آن است. هریک از شما که در اسارت رژیم جمهوری اسلامی به سر می برید، یک نماد ایستادگی در قبال زور و خفقان هستید. هر جور علیه شما، تازیانه‌ای است بر گرده میلیون‌ها انسان ایرانی که اعتراض خموش آنان به دیکتاتوری فقهی حاکم در فریاد رسای شما بازتاب دارد. شما، تنها نیستید! بیشمار پشتیبانان با خود دارید و همراهان بسیاری با شماست. نام امیر انتظام – این قدیمی‌ترین زندانی سیاسی جمهوری اسلامی – ، اسم اکبر گنجی – این زندانی سیاسی حماسه‌آفرین – و آوازه ناصر زرافشان – این زندانی سیاسی شجاع – فشردۀ نام همه شما فرزندان در بند مردم ایران اعم از دانشجو، روشنفکر، روزنامه‌نگار، هنرمند، کارگر و فعال سیاسی است و تک تک شما، دستکم برای بخشی از جامعه ما نام‌های آشنا و عزیز هستید. نام عام همه شما، زندانی سیاسی است که یک نام ملی در ایران امروز است. نامی که، وجود استبداد فقیه و ولی فقیه مستبد را تداعی می کند و نشان از وجود مقاومت در برابر جمهوری اسلامی دارد.
آزادگان در بند!
زندانبانان می خواهند به شما چنین القاء کنند که فراموش‌شد‌گانید و از یادرفتگان. اما شما به فراست چنین ترفندهایی را به هیچ می گیرید و نفس گرم خیل آزادی‌خواهان پشتیبان خود را از پشت دیوارهای ستبر زندان حس می کنید. اینک در ایران و بیرون ایران، اعتراض به زندانی شدن شما موج‌وار رو به گسترش است. امضاء طومارها برای اعتراض به شرایط غیرانسانی زندان‌ها، و با خواست آزادی شما، حرکتی وسیع در صحنه سیاسی کشور است. نهادهای بین‌المللی بسیاری، دادخواه و یاور شما در برابر زندانبانان شما شده‌اند. تحصن و اعتصاب غذا در حمایت از شما، روندهایی بی وقفه‌اند. دهها کمیته و کانون در دفاع از زندانیان سیاسی در درون مرز و برون مرز و در اقصا نقاط جهان فعالند. جمع‌های همبسته خانواده‌های زندانیان سیاسی شکل گرفته‌اند. و شعار دیرآشنای ” زندانی سیاسی آزاد باید گردد ” هرچه بیشتر طنین می گیرد و به کلام ملی بدل می شود.
دوستان زندانی!
ما اکنون در صحن کنگره به احترام شما بپا می خیزیم و هم‌صدا فریاد بر می داریم که: ” زندانی سیاسی آزاد باید گردد! ” ما با گذاشتن دست خود در دستان شما، بار دیگر بر تصمیم کنگره‌های پیشین‌مان مبنی بر موظف‌بودن سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در دفاع پیگیر از حقوق زندانیان سیاسی و مبارزه فعال برای رهایی زندانی سیاسی پای می فشاریم.
درودهای ما بر شما یاران باد!
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران ( اکثریت )
دهم شهریور ماه ۱۳۸۴
زنان آزاده!
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در شرایطی برگزار می شود که فضای کشورمان را بارقه های امید در عرصه پدیداری حرکت های مستقل از سوی اکثریت گروه های اجتماعی کشور، روشن می کند. در زمرۀ این برآمدها و از مهم ترین شان، جنبش مستقل زنان ایران است که شما طلایه داران، سرفرازانه و با درایت و جسارت، گام به گام آن را پیش می برید. حرکت سنجیده و شجاعانه شما در اعتراض به قانون اساسی زن ستیز حاکم، یک نقطه عطف در مبارزه زنان ایران علیه نابرابری حقوقی بین زن و مرد بوده و افق نوینی را در جنبش دموکراتیک میهن مان گشوده است. این برآمد مستقل، حاصل کار پر حوصله و دراز مدتی است که شما فعالان با هدف والای تأمین برابرحقوقی زن و مرد در ایران پیش برده اید و مصمم اید که هم چنان در این راه پیش بروید.
زنان مبارز!
حتی سر کار آمدن دولت امنیتی – اطلاعاتی که زن ستیزی خشن از مشخصات برجسته آن است، قادر نیست در ارادۀ استوار شما اندک خللی وارد آورد. دشواری های مضاعفی که بر اثر اوضاع سیاسی جدید پدید آمده است، مسلماً کار شما را سخت تر می کند اما نمی تواند شما را از تصمیم و عزم جزم تان باز دارد. زیرا که این یک تصمیم گذرا نیست، تصمیمی تاریخی است و بر خواست نیروی میلیونی زنان و نیروی وسیع مردان پشتیبان شما متکی است.
در چنین شرایط سختی، باز این شمائید که ایستاده اید تا نشان دهید که جنبش زنان با حداقل امکانات برای اثبات هویت زن، برای دستیابی به برابرحقوقی و عدالت اجتماعی، برای دستیابی به جامعه ای عاری از خشونت علیه زنان و نیز در راستای اینکه حقوق زنان حقوق بشر است مبارزه می کند و بر این باور است که تغییر قانون اساسی موجود، شرط مقدم دستیابی به این خواسته های برحق است.
یاران مبارز!
ما نیز در امر پیکار برای رفع تبعیض علیه زنان و برای رسیدن شما زنان مبارز و آزادی خواه کشورمان به اهداف انسانیتان با شما همگام هستیم و عمیقاً بر این باوریم که بدون تثبیت و تضمین حقوق برابر و انسانی زنان، رسیدن به دموکراسی، صلح و توسعه امری ناممکن است. ما از گسترش و تحکیم جنبش مستقل زنان که به سود تأمین حقوق زنان و گسترش دموکراسی است، حمایت کرده و دست همه شما عزیزانی را که در این راه بی وقفه تلاش می کنید به گرمی می فشاریم.
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
“کنگره با خاوران”
دهم شهریور ماه ۱۳۸۴
آزادی خواهان مبارز!
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در زمانی برگزار می شود که چالش بر سر مسئله ملی و رفع تبعیض و ستم از ملیت ها و اقوام ساکن میهن مان – آذربایجانی ها، بلوچ ها، ترکمن ها، عرب ها و کردهای ایران،دارد جایگاه واقعی خود را در عرصه سیاسی کشور پیدا می کند. مسئله ملی هیچ گاه این چنین گسترده، مورد توجه نحله های سیاسی کشور قرار نگرفته بود. این، یک پیروزی برای مبارزه دیرینه سال بر سر دموکراسی در کشورمان و یک پیشرفت در روند همه تلاش ها در رسیدن به حقوق ملی است. همین که اکنون دیگر هیچ جریان سیاسی مطرح در ایران را نمی توان سراغ گرفت که ولو به هر نام و هر چند با هر تعبیر، منکر وجود مسئله ملی باشد،و همین که مقامات حکومت معترفند که یکی از چالش های جدی جمهوری اسلامی چالش های ملی و قومی است ودیگر هیچ یک از گروهبندی های قدرت نمی توانند از کنار این واقعیت و پایه اجتماعی آن عبور کنند، نشان می دهد که مسئله ملی در ایران به یک گفتمان عمومی و سراسری فرا روئیده و زمینه طرح و بحث راه حل های آن بیش از پیش فراهم آمده است.
وقایع خونین ماه های اخیر در خوزستان و کردستان از یکسو و تحرکات سیاسی تشکل های ملی و قومی در راستای برآمدی متحد طی یک سال گذشته از دیگرسو، ایجاب می کند که همه کوشندگان راه دموکراسی در ایران واحد و متحد تلاش نوینی را در یافتن راه حل معطوف به حل دموکراتیک مسئله ملی در ایران ابراز دارند.
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) “کنگره با خاوران” در پیوند با این وظیفه مبرم و برپایه دیدگاه های سازمان ما در این زمینه مناسب می داند تا باردیگر اعلام دارد که سازمان ما:
۱. مخالف اعمال سیاست زور و سرکوب علیه خواست های ملی و قومی در کشور است و بر همین اساس، سرکوبگری اخیر جمهوری اسلامی در کردستان و خوزستان را جداً تقبیح و محکوم کرده و با تأکید بر مسئولیت حکومت در حوادث خونین این دو منطقه و ابراز همدردی با خانواده های قربانیان آن، خواستار آزادی فوری همه بازداشت شدگان وقایع کردستان و خوزستان است؛
۲. مدافع خواست های ملی و قومی کشور در راستای ایجاد ایرانی واحد و دموکراتیک است که در آن هرگونه تبعیض و تحقیر ملی و فرهنگی و مذهبی رخت بربندد و همزیستی تاریخی واحدهای ملی و قومی متشکله ملت ایران در ساختار فدرال و دموکراتیک تضمین شود؛
۳. منتقد هرگونه ناسیونالیسم افراطی و مخالف گرایش های جدایی طلبانه از سوی هر جریان و فردی در هر بخش از کشور است و در همان حال با هر اندیشه و رفتاری که وجود مسئله ملی در ایران را نفی می کند و خواست های بر حق ملی را بر نمی تابد مخالفت می ورزد؛
۴. همه احزاب و جریان های متعلق به ملیت ها و اقوام ایرانی را که در راه تحقق حقوق دموکراتیک مبارزه می کنند به اتحاد با یکدیگر و اتحاد با همه نیروها و جریان های دموکراتیک سراسری فرا می خواند و از تشکل های سراسری که در راه یک ایران دموکراتیک به جای جمهوری اسلامی مبارزه می کنند سیاست همکاری و اتحاد با احزاب ملی و قومی دموکرات را انتظار دارد.
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت )
یازدهم شهریور ۱۳۸۴
کنگره ما در شرایطی برگزار می شود که نیروهای واپس گرای ماجراجو و عدالت ستیز پس از تسخیر قدرت دولتی، سرکوب آزادی‌خواهان، تشکل های مدنی و سندیکایی و فعالین آنها را تشدید کرده اند تا بدین وسیله مانع فعالیت این تشکل ها و فعالین آنان گردند. یکی از اهداف این اقدامات پایان دادن به تلاش ها و پیکار شما برای بهبود شرایط معیشتی و اجتماعی شما زحمتکشان است. ادامه مقاومت شما در مقابل تعرض آنان به حقوق سندیکای تان و افزایش آگاهی طبقاتی و سیاسی در میان شما که تداوم گسترش و ارتقاء کیفیت مبارزات شما نقش مهمی داشته است آنان را وحشت زده و نگران کرده است. آنها از تلفیق مطالبات صنفی با مطالبات سیاسی، از پیوند اعتراضات صنفی-سیاسی شما با سایر جنبش های اجتماعی در هراسند زیرا می دانند که برقرار شدن این پیوندها چنان جنبش اعتراضی نیرومندی را به وجود خواهد آورد که جمهوری اسلامی را یارای ایستادگی در مقابل آن نباشد .
کارگران، زحمتکشان!
از احمدی نژاد و دولت او که با شعار و وعده عدالت اجتماعی قدرت را بدست آورده است بخواهید تا به شعارهای خود عمل کند، به او بگویید با وزیر کار دست پرورده و گوش به فرمان نهاد ارتجاعی و کارگر ستیز شورای نگهبان مخالفید، از او بخواهید که طرح خروج کارگاه های دارای تا پانزده نفر از شمول قانون کار را به کنار نهد، به او بگویید با طرح گسترش پایگاه های بسیج و نظامی کردن کارخانه ها مخالفید، با حذف تعداد دیگری از مواد قانون کار که توسط جنتی درخواست شده است مخالفت کنید، به احمدی نژاد بگوئید کدام یکی از اینها که می خواهید انجام دهید با وعده عدالت اجتماعی مطابقت دارد؟
زحمتکشان!
رژیم از احیاء و تشکیل سندیکاهای مستقل کارگری که به درستی به محوری‌ترین مطالبه جنش کارگری تبدیل شده است، از تلاش ها و از عزم جزم شما برای احیاء و تشکیل این سندیکاها و از امیدی که ثمردهی فعالیت های پیگیرانه برای این امر در میان شما ایجاد کرده است سخت به هراس افتاده است. حکومت‌گران از تکرار تجربه تشکیل سندیکای کارگران شرکت واحد نگرانند. آنها می دانند که با شکل گیری چنین سندیکاهایی، دیگر امکان یکّه تازی برای سندیکاهای سرمایه داران وجود نخواهد داشت و باند حاکم بر خانه کارگر نخواهد توانست مدعی سخنگویی دروغین کارگران باشد. آنها می دانند که این سندیکاهای مستقل کارگری است که می توانند مانع از لغو قانون کار شوند، در برابر نهادهای شبه فاشیستی حکومتی در محل های کار مقابله کنند و در راه تحقق حقوق پایمال شده کارگران و زحمتکشان تلاش نمایند.
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با اعلام حمایت قاطع خود از تشکیل سندیکاهای مستقل شما کارگران و زحمتکشان، پیشرفت های ارزنده شما در این راستا را به فعالان سندیکایی و به همه کارگران تبریک می گوید و همین جا خاطره سه تن از فعالین و مبارزین برجسته جنبش سندیکایی و کارگری ایران- زنده یادان البرت سهرابیان، یوسف عبادی و یعقوب مهدیون را که در فاصله دو کنگره سازمان ما زندگی را بدرود گفتند گرامی داشته و زحمات بیش از نیم‌قرن آنها در پایداری جنبش سندیکایی کشور را ارج می نهد. ما ضمن حمایت از افزایش مناسب دستمزد، خواهان تشکیل صندوق تضمین پرداخت حقوق و دیون کارگران توسط دولت هستیم و از مبارزه و تلاش کارگران، آموزگاران و فرهنگیان، پرستاران و سایر مزدبگیران یدی و فکری برای رسیدن به حقوق مطالباتیشان، و برای احیاء و گسترش حقوق بنیادین کار و تضمین این حقوق در قالب یک قانون کار مدرن و دمکراتیک منطبق بر کنوانسیون های سازمان بین المللی کار، منشور جهانی حقوق سندیکایی و منشور حقوق بشر حمایت می کنیم.
کنگره نهم سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
دوازدهم شهریورماه هزار و سیصد و هشتاد و چهار
دوستان عزیز!
درودهای گرم ما حاضرین کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) را بپذیرید. دست شما جوانان پرتلاش را می فشاریم و برایتان در مبارزه برای آزادی و دموکراسی کامیابی آرزومندیم. سازمان ما در طول سالهای اخیر، پیوسته و قاطع از تلاش‌های مصممانه و شجاعانه شما دانشجویان مبارز برای بازگشایی فضای بسته کشور و رهایی جامعه دیکتاتورزده از دست نیروهای مدافع جمهوری اسلامی حمایت کرده و با نگرانی و امید مبارزات و فعالیت‌های شما فعالین دانشجویی در دانشگاه‌ها و جامعه را دنبال نموده است. اکنون نیز که فضای سیاسی کشور را ابرهای تیره‌تر پوشانده است، ما برای سمت‌گیری نوین شما جوانان مبارز در قبال شرایط جدید سیاسی اهمیت زیادی قائل هستیم.
دانشجویان مبارز!
همانگونه که خود شما هم بارها اعلام کرده‌اید، گفتمان اصلاح‌طلبی جامعه اکنون دیگر در چارچوب تنگ حکومتی باقی نمانده، بلکه آنرا پشت سر نهاده و به عرصه‌های دیگر جامعه کشیده شده است. حاکمیت اسلامی امروز با یک نیروی جدی و موثر در سطح جامعه و مشخصاً در میان روشنفکران، دانشجویان، زنان و کارگران مواجه است. گفتمان این نیرو دیگر نه ایجاد رفرم در قوانین موجود که تحول اساسی و تغییر ساختار قدرت سیاسی کشور است. گسترش سرکوب و فشارهای حاکمیت پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز برای مهار این نیرو و جلوگیری از تشکل‌یابی آن است. از اینرو است که در حال حاضر مرکزی‌ترین مسئله در برابر جنبش دانشجویی، یافتن راههای تشکل‌یابی دانشجویان با کمترین هزینه است. همانگونه که در مبارزه با استبداد حاکم، نا گزیر از هزینه‌پردازی هستیم و شما دانشجویان مبارز از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به این سو نشان داده‌اید که از هیچ فداکاری دریغ ندارید، اما از این هم گریزی نیست که بپذیریم که بدون داشتن یک پروژه متکی بر نیرو، هزینه‌پردازی صرف چشم‌اندازی به نفع جنبش دموکراتیک نخواهد گشود.
اگر استبداد حاکم در سالهای اخیر از هر طریق کوشیده است که بین فعالان جنبش دانشجویی و تشکلهای دموکراتیک آن با تودۀ دانشجو فاصله بیندازد و این تشکل‌ها را از داشتن بدنه قوی و پشتیبانی گسترده محروم بدارد، بر شما فعالان دانشجویی و تشکلهای دموکراتیک است که برای مقابله با این ترفند اکنون بیش از هروقت دیگر توجه خود را به درون دانشگاه معطوف بدارید و با اتخاذ انواع ابتکارات و تکیه بر خواست‌های صنفی و سیاسی دانشجویان، پایگاه وسیع خود را تأمین و آنرا تثبیت نمایید. جنبش دانشجویی قبل از همه در دانشگاه است که می تواند تجدید امکانات، نیرو و منابع کند. این جنبش پیش از هر چیز، سخن‌گوی بدنه اجتماعی خود در سطح دانشگاه‌های کشور می تواند باشد. هرگز فراموش نکنیم که لازمه سازماندهی کلان، بزرگتر شدن بدنه جنبش دانشجویی است.
تنوعات متعدد در بین حدود دو میلیون دانشجوی کشور، امری است واقعی و نه تنها به معنی فاصله‌گیری از هم و عدم همکاری بین گروه‌های مختلف دانشجویی نیست، بلکه به عنوان مظهر تکثر، تضمین‌کننده برقراری دموکراسی در بین دانشجویان است. مهم، یافتن و اجرای آن نوع از سازماندهی است که این تنوع و تکثر را بتواند در قالب یک اتحاد دانشجویی گسترده بازتاب دهد. اتحاد برپایه تکثر، خود اهرم اصلی در حفظ و گسترش پیوند جنبش دانشجویی با بیرون از دانشگاه است. تنها یک جنبش دانشجویی متحد و نیرومند است که امکان ارتباط وسیع با جامعه و دیگر مؤلفه‌های جنبش دموکراتیک کشور را خواهد داشت.
دانشجویان مبارز!
جنبش دموکراتیک میهن‌مان چشم با امید به شما می نگرد. شما منبع شور و شعور سیاسی و اجتماعی هستید. ما چشم به راه کامیابی‌های شما هستیم و بار دیگر از صحن کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) درودهای خود را به شما که در زمره مشعل‌‌داران مبارزه برای آزادی و دموکراسی هستید، تقدیم می داریم.
کنگره نهم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
دوازدهم شهریورماه ۱۳۸۴
