پیرو اعلام قبلی خانواده و یاران کرامت دانشیان و نیز اطلاعیه دوستداران گلسرخی و دانشیان، آئین بزرگداشت ۴۸مین سالگشت به‌خون‌خُفتنِ این دو گُردِ سرافراز میهن، از ساعت ۱۴/۳۰ روز جمعه ۲۹ بهمن ۱۴۰۰ با حضور جمعی از یاران، هم‌بندیان، زندانیان سیاسی سابق و خانواده محترم کرامت در قطعه ۳۳ بهشت زهرای تهران با شکوه هرچه تمام‌تر برگزار شد. آئینی که آخرین بار با حضور زنده‌یاد دکتر فریبرر رئیس‌دانا و ناصر زرافشان در بهمن ۱۳۹۷ برگزار شده بود و برگزاری آن در دو سال گذشته به دلیل همه‌گیری ویروس مرگبار کرونا امکان‌پذیر نبوده است.
در ابتدا محمود مهرآور، (فیلمنامه نویس و شوهرخواهر کرامت) با اشاره به آرمان‌های والای گلسرخی و دانشیان، به جمع حاضران خیرمقدم گفت و حضور یاران این دو قهرمان در آئین بزرگداشت امسال را در فضای کنونی جامعه مهم و معنادار و بسیار ارزشمند دانست.
سپس پدرام اکبری، که از مهر سال ۱۳۴۷ دوست صمیمی کرامت و زندانی سیاسی سابق بوده، به بیان خاطره‌هایی از زندگی، اشتغال و تحصیل کرامت در مدرسه عالی تلویزیون، ساخت فیلم کوتاه، دوران آموزگاری در روستا، سال‌های بازداشت و زندان و شکنجه و شهادت وی پرداخت. ایشان در پیوند با تاریخچه شعر ماندگار “بهاران خجسته باد”، با اشاره به نام شاعرِ آن (زنده‌یاد دکتر منوچهر بهزادی)، درباره مراحل ساخت و ضبط و نحوه اولین پخش تلویریونی آن بعداز پیروزی انقلاب توضیحاتی ارائه داد و از دوستداران این دو قهرمانِ ملی خواست که پیگیر اهدافِ آزادی‌خواهانه و عدالت‌‌طلبانه آنان برای مردم باشند که کرامت و خسرو به خاطر سعادت آن‌ها از جان خود گذشتند.
مضمونِ پیام سخن‌رانان آئینِ بزرگداشت امسال به حاضران، ضرورتِ اندیشیدن به وظایفِ انقلابی روز با الهام از منشِ انسانی و شجاعتِ انقلابی کرامت دانشیان و خسرو گلسرخی برای حل مشکلات امروز جامعه و تامین سعادت کارگران و زحمتکشان بود که مورد تشویق و تایید کلیه حاضران قرار گرفت.
پس از آن تعدادی از یاران حاضر، خاطره‌هایی در باره‌ی آشنایی خود با کرامت یا خسرو در دوران پیش‌از انقلاب بیان و برخی نیز اشعاری از گلسرخی را برای جمع قرائت کردند.
در خلال این بزرگداشت، نیروهای کلانتری، یگان ویژه و ماموران لباس شخصی اطلاعات در جمع و یا اطراف جمعیت حضور داشتند و جریان این بزرگداشت را رصد می‌کردند. آن‌ها مانع برگزاری این آیین نشدند، امّا دوربین گوشی‌هایشان در طولِ مراسم بی‌وقفه گرم کار بود…
جمعیتِ حاضر در پایان آئین امسال به‌طور یک‌صدا ترانه انقلابی “سراومد زمستون” و سپس سرود “بهاران خجسته باد” را خواندند و به رسم یادبود عکس گرفتند و پراکنده شدند.
یادشان زمزمه نیمه شبِ مستان باد!
