شنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۳ - ۱۲:۳۷
ما ضمن محکوم کردن تجاوز اسراییل به خاک میهنمان، بر این باوریم که حملات متقابل منقطع میتواند به جنگی فراگیر میان دو کشور تبدیل شود. مردم ما که در شرایط بسیار سخت و بحرانی زندگی کرده و تحت فشار تحریمهای ظالمانه و غیرقانونی آمریکا و سیاستهای اقتصادی فسادآلود و مخرب تاکنونی جمهوری اسلامی هر روز سفرهٔ خود را خالیتر از روز پیش میبینند، اصلیترین قربانیان چنین جنگی خواهند بود.
دادگاه (لاهه) دلایل کافی برای این باور دارد که نتانیاهو و گالانت «عمداً و آگاهانه مردم غیرنظامی در نوار غزه را از اقلام ضروری برای بقای خود از جمله غذا، آب، دارو و تجهیزات پزشکی و همچنین سوخت و برق محروم کردهاند».
روشن است، بهگاهی که دولتهای امریکا و اروپایی نهتنها چشم به نسلکشی در غزه بستهاند بل با همهی توان از نتانیاهو و ارتش آدمکش و ویرانگر اسرائیل پشتیبانی میکنند، هواداران اسرائیلی فوتبال هم گستاخ و پررو میشوند، چنان که در آمستردام، پیشتر از بازی فوتبال، دیده شد.
مردم ایران تنها به دنبال صلح و تعامل و همزیستی مسالمتآمیز با تمام کشورهای جهاناند. انتظار مردم ما در وهلۀ اول از جمهوری اسلامی است که پای ایران را به جنگی نابرابر و شوم نکشاند مردم ما و مردم جنگزده و بحران زدۀ منطقه، به ویژه غزه و لبنان، از سازمان ملل متحد نیز انتظار دارند که همۀ توان و امکاناتش را برای متوقف کردن اسراییل در تداوم و تعمق جنگ و در اولین مرحله برقراری فوری آتشبس به کار گیرد.
دومین کنفرانس بینالمللی امنیت آوراسیا از ٣١ اکتبر تا اول نوامبر ٢٠٢۴ در مینسک برگزار گردید و در آن «منشور آوراسیا برای جهان چند قطبی و تنوع در قرن بیست و یکم» ارائه شد. الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهور بلاروس و سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجۀ روسیه در این کنفرانس سخنرانی کردند و تأکید نمودند که جهان تک قطبی به پایان رسیده و امنیت بینالمللی به نظم جدید نیاز دارد.
در همه جا برندگانی وجود دارند و بازندگانی نیز. دونالد ترامپ با وجود حمایت کامل و مکرر از اسرائیل و نتانیاهو، ریاست جمهوری را به دست آورد. اگر او دیدگاهی در مورد وضعیت اسفناک بسیاری از فلسطینی هایی که اکنون با ناامیدی، گرسنگی و مرگ احتمالی روبرو هستند، داشته باشد، این دیدگاه را کسی نشنیده است.
پس از گذشت بیش از دو سال از مرگ در حین بازداشت مهسا ژینا امینی در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱، که جرقه اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در سراسر ایران شد، خانوادههای معترضان کشتهشده همچنان در انتظار حقیقت و عدالت هستند. بنیاد عبدالرحمن برومند در جدیدترین گزارش خود با عنوان «عدالت در سایه سرکوب» با بررسی دادخواهیهای حقوقی صورت گرفته توسط قربانیان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، به موانع سیستماتیک و فشارهایی که خانوادهها در تلاششان برای پاسخگو کردن مقامات برای مرگ عزیزان خود با آن مواجه هستند پرداخته است.
نخستین روایت در باره «دولت وفاق» برآمده از انتخابات ۱۴۰۳ ، آن را یک سراب تلقی می کنند. مثلِ یک ماسک، یا یک سپر بلا که هسته سخت قدرت از آن استفاده می کند تا رفرم های دشوار اقتصادی (مثل گران کردن بنزین و بالا بردن مالیات ها) را حل و فصل کند و تا حدود معینی، مشکلات تحریم و ارتباط با غرب را تعدیل نماید.
گزارش پلیس فدرال جنایی آلمان در در آستانه ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان میگوید: خشونت علیه زنان “همچنان در حال افزایش” است. این گزارش در توضیح چرایی این افزایش به “ایدئولوژی رد برابری جنسیتی” اشاره میکند.
من جنگ را دیدهام. من دیدهام مردمانی را که هفتاد کیلومتر بهدور از شهر به جستوجوی آب، بهما رسیده بودند. و دیدم یزید را که آب بر آنها بست. من جنگ را دیدهام. من دیدهام زنی را در بیابانهای خشک، بی ریالی در مشت؛ راه میجست. بهجایی که نمیدانست کجاست.
ما ضمن محکوم کردن تجاوز اسراییل به خاک میهنمان، بر این باوریم که حملات متقابل منقطع میتواند به جنگی فراگیر میان دو کشور تبدیل شود. مردم ما که در شرایط بسیار سخت و بحرانی زندگی کرده و تحت فشار تحریمهای ظالمانه و غیرقانونی آمریکا و سیاستهای اقتصادی فسادآلود و مخرب تاکنونی جمهوری اسلامی هر روز سفرهٔ خود را خالیتر از روز پیش میبینند، اصلیترین قربانیان چنین جنگی خواهند بود.
به یاد هزاران فرزند جانباختۀ مردم گرد هم میآییم و از جنبش دادخواهی، خشونتپرهیزی و صلحطلبی این جنبش سخن خواهیم گفت.
ما ضمن محکوم کردن تجاوز اسراییل به خاک میهنمان، بر این باوریم که حملات متقابل منقطع میتواند به جنگی فراگیر میان دو کشور تبدیل شود. مردم ما که در شرایط بسیار سخت و بحرانی زندگی کرده و تحت فشار تحریمهای ظالمانه و غیرقانونی آمریکا و سیاستهای اقتصادی فسادآلود و مخرب تاکنونی جمهوری اسلامی هر روز سفرهٔ خود را خالیتر از روز پیش میبینند، اصلیترین قربانیان چنین جنگی خواهند بود.