. . . . . . . . . اطلاعيه‌ها

اخیرا نیز مطلع شدیم که آخرین کنفرانس سازمان جهانی کار، جمهوری اسلامی ایران را از فهرست کشورهای نافض حقوق کار حذف کرده است، در حالی که نقض اساسی ترین حقوق کارگران به طور روزمره در ایران ادامه دارد. ما با اعتراض به این مصوبه و مذاکرات جاری با به اصطلاح نمایندگان کارگران ایران، خواستار عدم شناسائی این ارگان های رژيم جمهوری اسلامی از سوی سازمان جهانی کار و انحلال آنها هستیم.

آقای خوان سوماویا
مدیرکل محترم سازمان جهانی کار

همانگونه که آگاهید، مذاکراتی فیمابین سازمان جهانی کار و نمایندگان خود خوانده رژيم جمهوری اسلامی (خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار) بهمراه گروهی از نمایندگان کارفرمایان و تشکل های آنان در جریان است. این نهادها، تشکل های ضدکارگری بوده و همانطور که در گزارش آقای تاپیولا (مدیر اجرائی سازمان بین المللی کار) تاکید شده، با تشکل کارگری مستقل مغایرت دارند.
افزون بر این کارگران ایران در اول ماه مه امسال، بر بی اعتباری خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار و وزارت کار رژيم تصریح و تاکید چندباره کرده اند.
همچنین آقایان حسن صادقی و پرویز احمدی پنجکی که از خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار به عنوان نماینده طرف ایرانی در این مذاکرات شرکت کرده اند، نه تنها در هیچ فرایند دموکراتیکی توسط کارگران ایران انتخاب نشده اند، بلکه همین آقایان در تاریخ 19/02/1384 در حمله به سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران مستقیما نقش داشته، فعالان این سندیکا را مورد ضرب و شتم شدید قرار داده و اموال سندیکا را سرقت، تخریب و غارت نموده اند.
اینان جزو متهمان ردیف اول این تهاجم می باشند و پرونده قضائی مربوط به این حادثه هم اکنون در حوزه قضائی 11 تهران در حال بررسی است.
بر این اساس مذاکرات سازمان جهانی کار با نمایندگان جمهوری اسلامی ( خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار و وزارت کار) از درجه اعتبار ساقط و بر ضد کارگران ایران است.
این مذاکرات و توافق های منتج از آن نه تنها هیچ کمکی به ایجاد تشکل های مستقل کارگری مطابق با مقاوله نامه های 87 و 98 سازمان جهانی کار در ایران نخواهد کرد، بلکه موانع زیادی ( از جمله ابقاء همین نهادها) را نیز بر سر راه آن فراهم می کند.
اخیرا نیز مطلع شدیم که آخرین کنفرانس سازمان جهانی کار، جمهوری اسلامی ایران را از فهرست کشورهای نافض حقوق کار حذف کرده است، در حالی که نقض اساسی ترین حقوق کارگران به طور روزمره در ایران ادامه دارد.
ما با اعتراض به این مصوبه و مذاکرات جاری با به اصطلاح نمایندگان کارگران ایران، خواستار عدم شناسائی این ارگان های رژيم جمهوری اسلامی از سوی سازمان جهانی کار و انحلال آنها هستیم.

با تقديم احترام

حزب دموکرات کردستان ايران
سازمان اتحادفدائيان خلق ايران
سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت )
کو مه له- سازمان انقلابي زحمتکشان کردستان ايران

13 ژوئن 2005