مجموعه نیروهایی که طی 25 سال اخیر با هویت اصلاح طلبانه، یا با نوعی اصول گرایی اعتدال گرایانه برآمد داشته اند، چنانچه امروز حول دو هدف معین - یعنی کاهش شکاف حکومت و مردم، و کاهش تقابل میان ایران و امریکا - همسو و هم سخن شوند، چنانچه بحران در نظام حکمرانی حدت گیرد، می توانند با جذب نیروهای چپ، جمهوری خواه، ملی مذهبی، برای تشکیل یک جبهه ملی برای اصلاحات قدم پیش گذارند و در یک انتخابات آزاد، مورد حمایت مردم قرار گیرند و مسئولیت اداره امور کشور را عهده دار شوند.

این هویت تازه زمانی احراز و قطعی خواهد شد که ایشان اعلام کند از این پس از القاب ولیعهد، شاهزاده، والاحضرت و غیره شخص ایشان استفاده نخواهد کرد و بستگان و دوستداران ایشان مجاز نیستند از این عناوین در مورد وی استفاده کنند. رضا پهلوی حالا می گوید نه «مناسبات چوپان رمه گی» قبول دارد و نه نظام موروثی را. حالا انتظار این است که او از دیگر سلطنت طلبان با همین صراحت دعوت کند: یا به جمهوریت بپیوندند و یا برای خود میراث دار دیگری پیدا کنند.

قطع نظر از این که چه کسی، دموکرات ها یا محافظه کاران، امریکا را رهبری کند، تحولات سیاسی در خاورمیانه تا حد زیادی توسط چهار قدرت اصلی منطقه ای شکل خواهد گرفت و هر کدام از آنها تا حد معین با طرف آمریکایی مورد علاقه خود، قرمز یا آبی، همراستا عمل خواهند کرد.

به نظرم تخمین بیانیه در این باره که حکومت نمی کوشد انتخابات ۱۴۰۰را پر رونق برگزار کند درست است. این تخمین هم که اگر انتخابات فرمایشی برگزار شود احتمال اعتراضاتی از نوع ۹۸ و ۹۶ با عمق و دامنه بیشتر قطعا افزایش خواهد یافت کاملا درست است. اما نتیجه گیری که از افزایش دامنه و شدت اعتراضاتی از آن دست مسیر جامعه برای گذر از جمهوری اسلامی به یک رژیم دموکراتیک گشوده خواهد شد، غیرواقعی است.

توضیح سایت کارآنلاین:
اخیرا رسانه "مستقل آن‌لاین" مصاحبه‌ای با رفیق فرخ نگهدار صورت داده و آن را در سایت خود منتشر کرده است. انعکاس این گفتگو، با حذف یک پاراگراف از پاسخ‌های رفیق فرخ و گذاشتن عنوانی برای این گفتگو صورت گرفته است که مضمون آن در پاسخ‌های رفیق نگهدار مطرح نشده است. در این ارتباط رفیق فرخ نگهدار توضیحی را برای انتشار در اختیار «کار آنلاین» قرار داده است که در زیر از نظر شما می‌گذرد.

و سخن پایانی این که اکثر آنان که برای دموکراسی و رفاه و عدالت اجتماعی مبارزه می کنند اکنون خوشبختانه دریافته اند که در این مسیر همپیوندی اقتصاد ایران با بازارهای عمده جهان یک شرط پایه ایست، و این اتفاق نخواهد افتاد مگر رابطه ما با قدرت های بزرگ، بخصوص امریکا، عادی و عاری از تنش گردد. اعتراض همزمان علیه «تحریم و ترور و تنش آفرینی» و علیه «شکنجه و اعدام و سرکوب» ازموثرترین تلاش ها در راه خنثی کردن توطئه ها علیه مذاکرات پیش روست. این مبارزه کسانی را منزوی می کند که یا زیر پرچم مبارزه با اعدام از ترور و تحریم دفاع می کنند؛ و یا زیر پرچم مبارزه ترور و تحریم اعدام و سرکوب را توجیه می کنند.

ر انتخابات اخیر هم رقابت میان قدرت ها و گروه های اجتماعی فرسایش یابنده از یک سو و رشد یابنده از سوی دیگر پنهان و آشکار خصلت نمای انتخابات بود. و این بار بازندگان تاریخ، علیرغم سخت ترین مقاومت ها، سرانجام میدان را واگذار کردند. مدعی نیستم که آقای ترامپ به دلیل ماهیتی که داشت، در همین انتخابات قطعا می باخت. اما یقین دارم که طرز فکر گذشته گرای او و تکیه گاه اجتماعی فرسایش یابنده اش در امریکا، که در قالب ناسیونالیسم پوپولیستی عرضه می شود، طرز فکری نیست که بتواند جهان سرمایه داری را در مسیرهای آینده راهگشا باشد. به زیر کشیدن ورشکستگان تاریخ، از مسند رهبری جهان سرمایه داری، اتفاقی بود که دیرتر یا زودتر حتما و قطعا اتفاق می افتاد و افتاد.

آنچه امروز تعیین کننده است این است که شما مخالف تحریم ها هستید یا مدافع آن؟ تا وقتی فشار تحریم ها بر گرده ملت ماست، شایسته است همه گروه های میهن دوست، اعم از تندروهای ولایتمدار، تا اصلاح طلبان و اصول گرایان، تا جمهوری خواهان و مشروطه طلبان، تا گروه های ملی مذهبی و ملی و قومی و دیگران، برای لغو تحریم ها دست یک دیگر را بگیرند و آن را به موضوع مرکزی انتخابات 1400 تبدیل کنند.

اواخر سال 58 زمانی که درگيري‌هاي تركمن صحرا به وجود آمده بود و چهارنفر از فداييان خلق كه عضو ستاد خلق تركمن بودند به دستور آقای خلخالی اعدام شدند. حكومت پاسخ داد كه علت و باني مرگ آنها مشخص نيست و شايد به دلیل اختلافات داخلي بوده است. به همين دليل ما پيشنهاد كرديم تا مناظره‌هايي در اين زمينه برگزار شود و آقاي بني‌صدر به‌عنوان رئيس‌جمهور آن زمان استقبال كرد. مناظرات با حضور آقاي محسن رضايي و سرلشگر فلاحي، رئيس ستاد ارتش و سه نماینده از سازمان فداييان خلق به مدت چهار ساعت انجام شد كه بسيار هم مورد توجه قرار گرفت. پس از آن هم سازمان فداييان تلاش مي‌كرد تا گفت‌وگوهايي ميان حكومت و گروه‌هاي شركت‌كننده در انقلاب، كه به حاشيه رانده شده بودند، به‌وجود بيايد و فضاي سياسي حالت صلح‌آميز به خود بگيرد.

در دیدگاه رفقا در آن دوران فرقی میان فرمانده سازمان و رهبر آن وجود نداشت. در ذهن ما امر سیاسی و نظامی در هم تنیده بود. ما هنوز خیلی جوان تر از آن بودیم که متوجه باشیم جمع زدن امر سیاسی و نظامی از اساس اشتباه است. گرچه فرماندهان نظامی متبحری وجود داشته اند که در طراحی راهبردهای سیاسی هم تبحر داشته اند