اما اردوغان و حزبش، دوره بسیار سختی در پیش دارند. مسئله بحران اقتصادی، افزایش بیکاری و تورم، افزایش نارضایتی عمومی؛ ادامه حالت فوق‌العاده اضطراری، مسئله ده‌ها هزار زندانی سیاسی، مسئله مردم کرد در داخل ترکیه و در عرصه منطقه‌ای و جهانی ادامه اشغال نظامی عفرین در روژآوا، مسئله سوریه، رابطه با اتحادیه اروپا و آمریکا، از جمله معضلات و مشکلات و بحران‌هایی هستند که در سال‌های اخیر روی هم انباشته شده‌اند و اکنون با تشدید سیاست‌های عثمانی‌گری و فاشیستی ائتلاف حزب اسلامی عدالت و توسعه و حزب فاشیستی حرکت ملی بحرانی‌تر و بدتر خواهد شد. بنابراین، کابوس‌های اردوغان و دولتش، هم‌چنان ادامه خواهد یافت و جنبش‌های اجتماعی - سیاسی و مخالفین نیز بیکار نخواهند نشست!
در نتیجەگیری می‌توان تاکید کرد نخست این که رفتار انتخاباتی مردم ترکیه غیرقابل پیش‌بینی نیست و هر یک از احزاب دارای سبد رای مشخصی هستند اما در عین حال احتمال تغییر رفتار انتخاباتی در ترکیه وجود دارد؛ دوم این که اقتصاد و کارایی مدیریتی عامل مهمی در تعیین رفتارهای انتخاباتی مردم محسوب می‌شود؛ زیرا جناح حاکم در صورت شکست خود، تاکنون همواره رای‌دهندگان را تهدید به بدتر شدن وضعیت اقتصادی و سیاسی در ترکیه کرده و خواهد کرد؛ سوم این که در بیست سال اخیر مردم ترکیه با افکار محافظه‌کارانه و راست‌گرا و اسلام‌گرا مواجه بوده‌اند و با تضعیف جنبش‌های اجتماعی و سرکوب‌های شدید سال‌های اخیر، تقریبا بیش‌ترین آراء متعلق به این گرایشات است.
گسترش عملیات موسوم به «شاخه زیتون» تا شهر منبج و قامشلی که پیاده‌نظام آن را گروه‌های اسلام‌گرای ارتش آزاد سوریه تشکیل می‌دهند، خطر رویارویی مستقیم ترکیه با سربازان ائتلاف بین‌المللی علیه گروه «دولت اسلامی» (داعش) را بالا می‌برد. سربازان ویژه آمریکا و فرانسه در منبج حضور دارند. در منبج حدود2000 سرباز آمریکایی حضور دارند.
شورش عمومی در صد شهر ایران، مهم ترین واقعه سال 1396 بود. نخستین تظاهرات برای اعتراض به گرانی هزینه زندگی و فساد اداری در هفتم دی - 28 دسامبر 2017، در مشهد برگزار شد. اما به سرعت رنگی سیاسی و ضدحکومتی گرفت و به شهرهای دیگر سرایت کرد. گستردگی جغرافیایی، شعارهای بی‌سابقه ضدحکومتی و خصوصیات اجتماعی، اقتصادی معترضان، بازتاب نارضایتی گسترده حتی در میان طبقه‌ای بود که روزی هوادار حکومت اسلامی را تشکیل می‌داد.
براساس بیانیه ائتلاف احزاب کرد، بازداشت آقای مسلم دیروز(شنبه 24 فوریه) در پراگ صورت گرفته است.
خبرگزاری آناتولی ترکیه در گزارشی گفته است بازداشت صالح مسلم براساس «اعلان قرمز» مقام‌های ترک به پلیس بین‌الملل(اینترپل) صورت گرفته است.
اوجالان روز دوشنبه 26 بهمن 1377 - 15 فوریه 1999، در یک عملیات تروریستی و آدم‌ربایی با همکاری سازمان‌های پلیس مخفی کنیا، آمریکا، اسرائیل، ترکیه و...، در نایروبی دستگیر شد. خبری دستگیری وی را بولنت اجویت نخست وزیر وقت ترکیه اعلام کرد. اجویت گفت که جزئیات دستگیری اوجالان هیچ‌گاه افشا نخواهد شد.
بی‌تردید تهاجم وحشیانه ارتش ترکیه و گروه‌های تروریستی تحت حمایت دولت ترکیه به عفرین، تهاجم به بشریت، آزادی، برابری و دموکراسی مستقیم است که در این کانتون روژاوا همانند کانتون جزیر و کوبانی جریان دارد. به همین دلیل، محکوم کردن این جنگ خونین و نابرابر و پشتیبانی از مردم عفرین، وظیقه آگاهانه و داوطلبانه همه نیروهای آزادی‌خواه و ضد جنگ و ضدسرمایه‌داری و استثمار است. تاکنون مدل سیاسی و مقاومت روژاوا سرافراز بوده و سرافراز هم خواهد ماند!
بررسی موضع‌گیری‌های اصلاح‌طلبان در مورد اعتراضات چند روز اخیر کشور، حکایت از آن دارد که غالب چهره‌های اصلاح‌طلب اقدامات «هنجارشکنانه» معترضین را محکوم شمرده و هم‌زمان ریاکارانه خواستار رسیدگی به مطالبات شهروندان شده‌اند.
صدها هزار نفر از مردم محرومان، ستم‌دیدگان، استثمارشدگان و مردم آزاده در برخی شهرهای ایران از رزو پنج‌شنبه هفتم دی به‌طور خودجوش به خیابان‌ها ریختند، حتی شب را نیز در خیابان‌ها گذراندند و با سر دادن شعارهای مختلف رادیکال سیاسی و اجتماعی و اقتصادی صدای خود را رساتر کنند به‌طوری که در مدت کوتاه 24 ساعته، با انتشار هزاران خبر و گزارش و فیلم، نه تنها به گوش سران حکومت اسلامی، بلکه افکار عمومی جهان رسانده‌اند. در واقع می توان محکم و قاطع گفت که «سران حکومت اسلامی صدای انقلاب مردم را شنیدند و در کاخ‌هایشان می لرزند!»
به این ترتیب، همه شواهد نشان می‌دهند که سال 1397، سال پرتلاطمی هم برای حاکمیت و همه برای مردم خواهد بود. شاید سال در پیش، سال فروپاشی و ریزش حکومت اسلامی ایران باشد! از این‌رو، ضروت دارد که جنبش‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران، همه نیروهای آزادی‌خواه و برابری‌طلب و عدالت‌جو نیز خود را با شرایط امروز آماده کنند و فرصت‌ها را از دست ندهند!
