کنعان برکات، برگزاری انتخابات در میانه جنگ و درگیریها و انفجارهای سوریه را یک پیروزی بزرگ دانست و گفت مردم شمال سوریه به نیروهای دفاعی خود اعتماد دارند.
وی اوضاع را برای حضور شهروندان پای صندوقهای رایگیری آرام توصیف کرد و گفت جوانان و زنان و سالمندان همە اجتماعات شمال سوریه برای تثبیت نظام فدرالی خود در انتخابات شرکت کردهاند.
روز بیست و پنجم نوامبر - چهارم آذر ماه، «روز جهانی رفع خشونت علیه زنان» است و هدف ار آن مبارزه با خشونت علیه زنان است. این تاریخ به خاطر ترور «سه خواهر میرابال»، فعالان سیاسی اهل جمهوری دومینیکن در سال 1960 انتخاب شده است. این سه خواهر در زمان مبارزه با «رافائل تروخیو»، دیکتاتور اهل دومینیکن، توسط عوامل او به قتل رسیدند
علی اشرف درویشیان درباره تاثیر زندگی روستائیان در شکلگیری این آثار گفته است:
«برای آموزگاری به گیلانغرب، یکی از بخشهای شاهآباد غرب(اکنون اسلامآباد) رفتم. گیلانغرب قصبهای بود و مردم آنجا فقیر بودند، ندار بودند و خانهای قلدر و پولدار بر آنها مسلط بودند. داستانهای کوتاه «از این ولایت» اغلب مربوط به حال و هوای گیلانغرب است.
اجرای سند 2030 یونسکو، به حکم علی خامنهای متوقف شده است و حتی بحث آن در دوره تبلیغات ریاست جمهوری به کشمکش نامزدهای ریاست جمهوری نیز تبدیل شده بود. اکنون نمایندگان مجلس شورای اسلامی در حال بررسی این موضوع هستند که چگونه وزارت آموزش و پرورش موفق شد شورای عالی انقلاب فرهنگی را دور بزند، سند 2030 یونسکو را تایید و اجرای آن را در برنامههایش قرار دهد
چند دقیقهای بیشتر به ساعت 15 نمانده بود (...) ناگهان صدای انفجار شنیده شد. جمعیت زیادی در کافه رستوران حضور داشتند. همه سراسیمه به سوی پنجرههایی رفتند که صدای انفجار از آنجا آمده بود. چند پلیس به سرعت جمعیت را دور میکردند. برخی ها نیز به سرعت رستوران را ترک نمودند. بلافاصله بلندگوهای اهلنز اعلام کردند که مردم سریع تر بیرون بروند. کارکنان اهلنز مردم را از خروجیهای اضطراری به بیرون راهنمایی میکردند.
بیتردید از اوباما و ترامپ تا رجب طیب اردوغان و العبادی، از شیخهای عربستان و منطقه خلیج فارس تا شیخهای حکومت اسلامی ایران، از حکومت سوریه تا روسیه و آمریکا، از حزبالله لبنان تا داعش، از رییس جمهور فیلیپین تا چین، از گروههای راسیستی و فاشیستی غرب تا بوکوحرام و القاعده و...، همه و همه جهان بشری را بیش از هر زمان دیگر بهخطر انداخته و روزبهروز نیز اوضاع اقتصادی، سیاسی، امنیتی، زیست محیطی جهان بدتر و بدتر میگردد.
بهاین ترتیب جامعه ما، حدود 37 سال است که از هر سوی و هرجهت سرمایههای کشور را غارت کرده و اکثریت مردم ایران را بهلحاظ اقتصادی بهخاک سیاه نشاندهاند و از سوی دیگر و از هر طرف دست بهجناینت علیه بشریت میزنند. هیچ راهی برای برون رفت از این وضعیت دردناک و هولناک وجود ندارد مگر این که جنبشها اجتماعی، تمام هم و غمشان را در جهت برکناری کلیت این حکومت جانی و غارتگر بهکار گیرند!
دیلان، برخلاف دیگرانی که فقط ادبیات و نظریه ادبی را میخوانند و آن را با زندگیهاشان درنمیآمیزند یا صرفا بهنظریهپردازی و حرفزدن مشغولند، دیلان با روحیهای رزمنده و انقلابی و با پشتکار با مخاطبان میلیونی خود در جهان، ارتباط برقرار کرده است. از این رو، باب، در عرصه هنری خود، نظریههای ادبی پیشرو و خلاق و بالنده معاصر بهره گرفته است.
در هر صورت شکست نظامی داعش در موصل اجتنابناپذیر است ولی بازیگران، بهویژه منطقهای، بهکشمکش سیاسی و نظامی پس از عملیات آزادسازی و بروز عوامل و متغیرهایی میاندیشند که بروز و وقوع آنها زیاد است و در نهایت تاثیرات اساسی بر سرنوشت عراق خواهد گذاشت از جمله سرنوشت منطقه کردستان، میزان نفوذ تهران بر بغداد و ادامه ستیز شیعه و سنی بهرهبری ایران و عربستان.
در این کتاب هر گروه از حیوانات نقش گروهی از اجتماع را بازی میکنند که دست بهانقلابی برای بهبود زندگی خود میزنند اما حاکمانی که اختیار میکنند همانهایی میشوند که زندگی آنها را بهفنا میکشند. قوانین اورول در قلعه حیوانات و 1984 مثل همه برابرند اما برخی برابرترند آنقدر عمیق و گسترده است که در همه دیکتاتوریها مصداق دارد.
از نگاه مارکس، مجازات اعدام در درازمدت که هیچ، حتی در کوتاهمدت هم قادر بهجلوگیری از تکرار قتلها در جامعه نیست. مارکس در همین یادداشت، اشاره میکند که مستندات تاریخی بهما میگویند که از زمان «قابیل» تا کنون، اجرای مجازاتها، نه فقط موجب اصلاح یا تنبیه آدمیان نشده است، بلکه حتی برعکس نیزعمل کرده است
در نوعی تقسیمبندی دیگر، تروریسم دو شکل اساسی دارد و آن عبارت است از انگیزههای سیاسی و اجتماعی اقدامات تروریستی که گروههای تروریستی یا دولتهای معتقد بهاستفاده از تروریسم دارند. یعنی این که از تروریسم برای تداوم سلطه از آن بهره میگیرند. حکومت اسلامی ایران در ردیف این دول تروریستی قرار میگیرد.
واقعا این یک دستاورد بزرگ و مهم برای همه مردم آزاده و نیروهای سرنگونی طلب و چپ است. این دستاورد مهم حاصل مبارزات و تلاش های پیگیر جان بهدربردگان از کشتارهای حکومت اسلامی، بخشی از خانوادههایی که حکومت اسلامی در دهه شصت عزیزان آنها اعدام کرده است، فعالان سیاسی، فعالان جنبشهای اجتماعی برابریطلب و عدالتجو مانند جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی، فعالان عرصههای فرهنگی، هنری، کودکان و… است.
سئوالی که در اینجا مطرح میشود این وضعیت سرانجام کجا بهپایان خواهد رسید؟ خاورمیانه بهنظمی جدید نیاز دارد، هم اکنون سیستم خودگردان دموکراتیک و دموکراسی مستقیم در روژاوا، در پنج سال گذشته تجارب مثبت و دستاورهای ارزنده آن در مقابل ماست بهترین گزینه برای خاورمیانه و منطقه است.
نگرانی آنها از همکاریهای نظامی ایران و روسیه بسیار بالاست. برد کلپر، خبرنگار امور خارجی آمریکا در مقالهای تحلیلی در آسوشیتدپرس، در اینباره نوشت: استفاده روسیه از پایگاه نظامی ایران پیامی است به آمریکا که میگوید: «با ما باش وگرنه باید از دشمنانت کمک بگیریم.
هنوز دولت اقلیم کردستان، هیچ قوانین مشخص و حرفهایی برای فعالیت حرفه روزنامهنگاران و ایجاد ممنوعیت برای سهولت در دسترسی بهسلاح در کردستان عراق تعیین نکرده است. بنابراین، روزنامهنگاران و مخالفین حکومت اقلیم کردستان، همواره در معرض خطر تروریسم قرار دارند.
پرويز قليچخانى، در اواخر سال 1357 و چند ماه بهپيروزى انقلاب بهايران بازگشت. از همان دوران با سازمان فداييان خلق همراه شد. در دوران انشعاب اين سازمان بهفداييان اکثريت پيوست و به همراه اعضاى ديگر در 16 آذر 1360، به همراه جمعی بههمين تاريخ از فداييان اکثريت فاصله گرفت و مخفى شد.
اردوغان و دولتشان آینده خوبی ندارند و اعتراض جنبشهای اجتماعی همچون جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی، روزنامهنگاران و روشنفکران مترقی، مبارزه همه نیروهایی که برای یک جامعه «خودمدیریتی دموکراتیک» در رد «دولت-ملت» تلاش میکنند، مبارزهشان همچنان با ابعاد وسیعتر و عمیقتر ادامه خواهد یافت!
رشوهخواری، پاداش و پرداختی در این ارگانها فعلا تا حدودی ناروشن مانده است. دزدی و فساد، رشوهخواری و پرداختیهای بالا از ویژگیهای ساختاری حکومتهای مستبد و ضدمردمی است. رانتخواری، فساد و رشوهخواری و چپاول ثروت و سرمایههای اجتماعی جامعه ایران، از ویژگیهای سیستم سرمایهداری هار و استثمارگر تحت حاکمیت جمهوری اسلامی است.
این سازمان، در حالی که هیچ قدرت اجرایی درباره حق و حقوق مردم، مثلا لغو اعدام در جهان ندارد اما اگر مصلحت و منفعت دولتهای قدرتمند ایجاب کند سازمان ملل کشورهایی را حتی در محاصره اقتصادی قرار دهد و مردم این کشورها را از نظر اقتصادی بهخاک سیاه بنشاند تا منافع سرمایهداران و حکومتهای حامی سرمایه حفظ گردد! بنابراین، این سازمان بر خلاف نامش (سازمان ملل)، سازمان دول و حامی منافع آنهاست نه شهروندان جهان!