در تاریخ هر ملتی نمادهایی ریشه دوانیده اند که از مخزن و مبدأیی به نامِ آرزوهایِ آن ملت نشأت می گیرند. داستانِ آرش، کمانش و تیری که رها کرد نیز از زمره ی این نمادهاست. تصورم این است که تلاش زنده یاد کسرائی را باید در مسیر رنج ایشان از ناراستی هایِ موجود که اسباب در کنار هم نبودنِ "ما" را فراهم آورده است، جست.او وقتی در صراحتی زیبا و انسانی می سراید: :

اما آقای خامنه ای در باره ی همه ی بحثها و جدلهایی که اخیراً در باره ی تعیین حداقل دستمزد کارگران انجام، و نهایتاً حداقلِ دستمزد زیر خطِ موسوم به خط فقر جامعه تثبیت گردید، هیچ سخن و دخالتی مبذول نداشته، و در خاموشیی تأییدآمیز از کنار ماجرا می گذرد.
و به این بسنده می کند که بگوید؛ «...کارفرما و کارگر در منطق اسلام مکمل یکدیگرند نه معارض و دشمن...»

همه ی تلاشها برای نجات بیمارقلبی نروژی در حال مرگ بکار گرفته شد، کسی که ناگهان زندگیش به رشته ی بسیار باریکی آویخته بود. اما فقط باید از وزارت دفاع نروژ و یک جتِ جنگی برای موفقیت این تلاش تشکر کرد.

برخی بر مبنای مستنداتی، اصلا اهلِ همراه با جریان غالب بودن نیستند، اما از جایی که بنا بر اصولی منطقی انتخابات را ابزار مهمی در جهت گسترش دموکراسی میدانند، به راحتی نمیتوانند با تحریمیان از یک کاسه غذا بخورند. اما نهایتا و سر بزنگاه، جز در کنار تحریمیان قرار گرفتن چاره ای دیگر نمی یابند.

و در چند پاره گی،
حکایت هماره نقطه سرخط است،
و نه آغاز فصلی جدید.
در سیاهیِ نفرت، سردِ زمستان سردتر،
و کورسویِ نورِ بهاری دورتر.

بنابراین وقتی آقای خامنه ای و شرکاء بطور مستمر مشغول ایجاد تفرقه و پراکندن تخم بدبینی بین مردمان کشورمان هستند، به قسمی که در سایه ی مجاهدات ایشان زندگی و عرصه برای فعالیت قلدران و زورگویان بیش از پیش گشوده شده، سخنان عیدانه ی رهبر ج.ا. در بابِ اتکاء به توانایی‌ها و ظرفیت‌های فراوان داخلی چیزی جز ریشخندی مضحک و پاشیدن نمک به زخم مردمان کشورمان نیست.

به کی لاف زنیم؛ "من طبیعت عاشقم!"؟
آن گُلم مُرد، بس که دود خُورد، دودِ نفتی.
حال گُلی دیگر، گُلی نفتی!!! در باغچه ام.

با توجه به نقشِ هنوز هم اساسی کوبای سوسیالیست به عنوانِ مدلی برای کشورهای آمریکای لاتین و شاید انقلابیون سوسیالیست در سراسر جهان سفر اوباما به کوبا در یکشنبه ای که گذشت از اهمیت خاصی برخوردار می شود.

هموطنان گرامی، ضمن آرزوی شادی و سرافرازی برای یکایک و همه شما در طلیعه ی طلوع سالی نو، رؤیایِ ایرانِ عدالتخواهِ متحد را در قواره ی سروده ی ذیل تقدیم حضور می کنم

اما با اینهمه خیلی به ندرت دیده و شنیده میشود، که ما درصدی از ثروت خود را، برای سود فرهنگی و در کمک به ناشرین وطن دوست و غیر سودجو بکار گرفته باشیم. تا کتب نویسندگان با قیمتی نازلتر، آسانتر و سریعتر در اختیار همه ی علاقمندان قرار گیرند.