ورود زنان به استادیوم های ورزشی برای تماشای مسابقات و بخصوص فوتبال، چند دهه است که مورد مناقشه میباشد. احکام و مقررات ضد زن که جمهوری اسلامی و قانون گذاران مردسالار آن تصویب و توسط ارگان مربوطه و از جمله نیروی انتظامی در همه این سال‌ها به اجرا گذاشته می شود، موانع اصلی در برابر خواست‌های زنان کشور می باشند. تحمیل این قانون بر مردم ایران ، از جانب دختران و زنان کشور که خواهان حقوق برابر در تمام عرصه های اجتماعی، سیاسی، حقوقی، و از جمله ورود به استادیوم ها بوده وهستند، در طول ۴ دهه گذشته دائما به چالش کشیده شده است. مبارزه زنان علیه نابرابری جنسیتی در قوانین کشور و جاری بودن آن در عرصه های مختلف، مقابله ای است که آنان را همواره در رویارویی با حکومت قرار داده است.

مجمع جهانی اقتصاد در سوییس، همه ساله گزارشی به عنوان "زنان، کار و رشد اقتصادی" از وضعیت کنونی زنان و شکاف جنسیتی در ۱۵۶ کشور را در چهار زمینه پیشرفت تحصیلی، سلامتی و بقا، دسترسی زنان به فرصت‌های شغلی و مشارکت های اقتصادی و توانمندسازی سیاسی و همچنین در چندین دسته دیگر تهیه می‌کند. طبق آخرین گزارش این مجمع جهانی که در ۱۳ ژوئیه سال ۲۰۲۲ منتشر شد، ایران از بین ۱۴۶ کشور بررسی شده، به طور متوسط در رتبه ۱۴۳ قرار گرفت، یعنی چهارمین کشور در جهان که بیشترین شکاف جنسیتی را در سال ۲۰۲۲ دارد.علت اصلی این جایگاه کمبود فرصت های برابر برای زنان در رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی است. بدون ارادهٔ جدی برای رفع تبعیض علیه زنان، آینده ایران تیره و تاریک است. تبعیض علیه زنان بسترساز نابرابری‌هایی خواهد بود که نه تنها بیش‌ترین مقاومت را در برابر توسعهٔ دموکراتیک موجب خواهد شد، بلکه در صورت تداوم و بی‌توجهی به آن، می‌تواند فروپاشی کشور را نیز به دنبال داشته باشد.

همزمان با بگیر وببندهای گشت ارشاد برای حفظ حجاب اجباری٫ گشت‌های بارداری هم به تازگی در بیمارستان‌های کشور مستقر شده‌اند (۱).... به گزارش روزنامه هم‌ میهن (۲)، در مدارس هم فشار بر دختران دبیرستانی برای ازدواج و بچه دار شدن افزایش یافته٫ بطوریکه برای مقاطع دوم متوسطه به بالا مشاوره ازدواج به موقع و پایدار داده می‌شود و آموزش و پرورش هم مخالفتی با آن ندارد.

آموزش و پرورش یکی از ارکان اساسی در تربیت نسل آینده و توسعه هر کشور است و کادر آموزشی و بخصوص معلمین نقش مهمی دراین رابطه دارند. سالنامه آماری وزارت آموزش و پرورش تعداد کل کارکنان آموزش و پرورش در سال ٩۶-٩۵ در مناطق شهری وروستایی را بالغ بر ٩٢٧ هزار و٩٠۴ نفر اعلام کرده است.  کارکنان آموزشی گروه معلم رسمی و پیمانی در تمام دوره‌های تحصیلی  ۵۵۴ هزار و٩٧١ نفر و مجموع کارکنان آموزشی زن گروه معلم رسمی و پیمانی در تمام دوره‌های تحصیلی ٣٣۵ هزار و٧١٢ نفر بوده است[1]. هفتاد درصد معلمان دارای مدرک کارشناسی و بالاتر هستند.

بازسازی دمکراتيک ـ جنسيتی جامعه ایران است که بدون تغيير بنيادين در مناسبات و قوانین زن ستیر امکان پذير نيست و تلاش برای ايجاد چنين تغييراتی را نيز تنها به عهده زنان نمی دانيم بلکه معتقديم که با همکاری مردان و مقابله با تفکر مرد سالارانه است که امکان پذیر خواهد شد.

قانون اساسى، قوانین مدنى، کیفرى و جزایى، باید براى تمامى زنان کشور در همه‌ی زمینه‌ها حقوق برابر با مردان را تضمین کنند.
الحاق بدون قید و شرط دولت ایران به کنوانسیون و پروتکل اختیاری کنوانسیون حذف کلیه‌ی اشکال تبعیض علیه زنان و اجراى مفاد قطعنامه‌ی ١٠۴/ ۴٨ مجمع عمومى سازمان ملل متحد ۹۴.
در تمامى عرصه‌هاى فعالیت، رقابت و مشارکت سیاسى، زنان باید از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند...

در کشورهای دمکراتيک وقتی چنين جنايتی رخ می دهد، گردانندگان حکومت به فوريت وارد عمل می شوند، با قربانيان جنايت ابراز همدردی می کنند و دستور پيگيری موضوع را می دهند. اما کشور ما یک کشور استبداد زده است و اعمال خشونت عامل بقای حکومت گران است. خامنه ای نمی خواهد عمل کسانی را که برای تامين حجاب اسلامی دست به خشونت زده اند، محکوم کند. خشونت با حکومت او در آميخته است. اين امر به وجه آشکاری نقش حکومت را در بسترسازی جنايت اسيدپاشی نشان می دهد. متاسفانه حسن روحانی مخالف وعده تبلیغاتی خود مبتنی بر ایجاد جامعه امن عمل کرده است هم از محکوميت اين جنايت و ابراز همدری با قربانيان اجتناب ورزيده است. حتی اعتراض های گسترده در اصفهان و تهران و در رسانه ها هم موجب نشد که حسن روحانی به صراحت جنايت اسيدپاشی را محکوم کند. حسن روحانی به جای همصدا شدن با مردم و قربانیان این جنایت با اقتدارگرایان همسو شده است.

می شود گفت این­ها افرادی هستند خشک­ مغز، بیمار روانی، متحجر مذهبی که شستجوی مغزی می­شوند و فکر می­کنند، با ارتکاب جنایت به بهشت می­روند. درست مانند کسانی که قتل­های زنجیره­ای را مرتکب شدند. این ها از طرف جناح­های درون حکومت پشتبانی می­شوند. برخی از این افراد مجری اوامر بالا دست خود هستند. برخی هم ترغیب و تشویق می­شوند از عدم آگاهی آنها سوء استفاده می­شود. ابزار دست قدرت مداران می شوند. چماقداران، انصار و حزب­الله و موتورسواران همگی ریشه مشترک دارند این­ها مجری­اند. دستور دهندگان پشت این افراد پنهان هستند.

مریم میرزاخانی تنها نمونه‌ای از این نخبگان است که راه مهاجرت را برگزید و امروز در ۳٨ سالگی عنوان استاد تمام دانشگاه استنفورد در امریکا را دارد و اولین زنی است که بالاترین نشان علمی ریاضی را دریافت کرده است. به دیگر سخن، او این امکان را یافت که بر صدر نشیند و قدر ببیند، اما نه در ایران که زادگاه اوست و توانایی‌هایش در آن‌جا به بار نشسته است.

برقراری و تامین امنیت شغلی، لغو هر نوع تبعیض جنسیتی در محیط های کار، دستمزد برابر در مقابل کار برابر، ممنوع کردن اشتغال زنان در کارهای سخت و زیان آور و ... از جمله های خواسته های برحق زنان کارگر در ایران است

تمام شواهد نشان دهنده‌‌ی آن است که آقای خامنه‌ای در طی سال‌های عمرش به تدریج از طلبه‌ای که فقر را با پوست و گوشت خود لمس کرده و با اندیشه‌های آزادی‌خواهانه اندکی آشنا شده بود، به یک روحانی شناخته شده به گرایش بنیادگرای افراطی تبدیل شده است، که از جمله آخرین موضع گیری‌اش در رابطه با مسئله‌ی زنان آن را به خوبی نشان می‌دهد.

توضیح: روز شنبه ۳۰ فروردین (۱۹ آپریل) در آستانه‌ی "روز زن" در ایران، آقای خامنه‌ای در سخنانی به مناسبت این روز، ضمن تاکید بر این نکته که اشتغال مسئله‌ی اصلی زنان نیست و اولویت با خانواده است،  گفت:"خداوند زنان را از لحاظ جسمی و عاطفی برای منطقه‌ی ویژه‌ای از زندگی آفریده است" و نباید آن‌ها را در عرصه‌هایی وارد کرد که دچار سختی و رنج بشوند. ایشان نظریات غرب در باره‌ی برابری جنسیتی و مسئله‌ی اشتغال را غلط دانست.

این تفاوت بارز در سخنان آقای خامنه‌ای از یک سو و آقایان روحانی، هاشمی رفسنجانی و حتی به نوعی لاریجانی از سوی دیگر، به چه معناست؟ چگونه است که از یک سو آقای خامنه‌ای جایگاه زن را در درون خانه می‌بیند و از سوی دیگر آقای رفسنجانی دور نگه داشتن زنان از جامعه را نه تنها به ضرر زنان، بلکه به ضرر جامعه و مردان می‌داند؟ یا رییس قوه‌ی مجریه ضمن تاکید بر ضرورت برابرحقوقی زنان با مردان، به وجود کاستی‌ها در این زمینه اعتراف می‌کند؟

سازمان فداییان خلق ایران اکثریت روز جهانی زن (هشت مارس) روز بزرگداشت دستاوردهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زنان و به ويژه زنان کارگر را گرامی می دارد و از جنبش زنان ايران و از جنبش های فمینیستی و مستقل زنان در مبارزه برای آزادی، برابری، رفع تبعيض جنسيتی و عدالت اجتماعی حمایت می‌کند

سازمان فداییان خلق ایران اکثریت روز جهانی زن (هشت مارس) روز بزرگداشت دستاوردهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زنان و به ويژه زنان کارگر را گرامی می دارد و از جنبش زنان ايران و از جنبش های فمینیستی و مستقل زنان در مبارزه برای آزادی، برابری، رفع تبعيض جنسيتی و عدالت اجتماعی حمایت می‌کند.

با وجود تمام فشار هایی که استبداد مذهبی بر فعالین زن وارد می کند، جنبش زنان ما بی شک یکی از پایه های اصلی جنبش برابر حقوقی و دمکراسی خواهی در ایران است

رفیق راضیه جزو اولین کسانی بود که در خارج از کشور با امضای بیانیه کمپین یک میلیون امضاء عضو آن شد و با جمع آوری امضاء و کمک مالی با کمپین همکاری کرد. او یکی از یاران جدا نشدنی جنبش زنان بود و تا انجائیکه سلامتی اش اجازه میداد، در سمینارهای زنان شرکت میکرد و وجودش گرما بخش نشست ها بود.

ما بر این باوریم تا زمانی که دولت خود عامل خشونت است نمیتوان از جامعه ای سالم سخن راند، و مادامی که نابرابری جنسی و خشونت علیه زنان در جامعه رواج دارد، نمی توان جامعه ای دمکرات و آزاد داشت، از اینرو مبارزه با حذف خشونت علیه زنان در ایران، با مبارزه علیه حکومت ولایت فقيه در هم تنیده هستد.