موفقیت ایت الله خمینی در ایجاد یک حکومت مذهبی در قرن بیستم از شگفتی های دوران معاصر می باشد و جالب تر اینکه حکومت اتوکراسی وی تاکنون پا برجا است. حکومت ایت الله خمینی علی رغم بحران های ساختاری از یک سو و ناهماگون بودن روبنای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و از سوی دیگر همچنان به تولید باورهای فقاهتی خود ادامه می دهد.
یکی از فاکتورهای تعیین کننده در چگونگی تصمیمات بعدی فرماندهان سپاه مشخص شدن تکلیف پست ریاست جمهوری خواهد بود. شواهد تاکنونی نیز نشان میدهد که رئیس جمهور بعدی نه از ته مانده اصلاح طلبان خواهد بود و نه از جنس آقای روحانی.
متهم ردیف اول: من تدارکاتچی نظام بودم و اگر من این کار را نمی کردم کس دیگری آن را انجام می داد.
متهم ردیف دوم: من فقط مجری سیاست خارجی نظام بودم و نقش من "صفر" بود. همه وزیران خارجه همین کار را می کنند.
انقلاب ٢٢ بهمن ١٣٥٧ فرصتی را برای ما فدائیان فراهم نمود تا به خود برگردیم و مروری به گذشته حجیم و کوتاه خود داشته باشیم. درس هایی آموختیم که تبلور جان بسیاری از رفقای فدائی در آن نقش بسته است. فرصتی بدست آمده بود تا گذشته چریکی خود را نقد کرده وآنرا در حافظه تارخ بایگانی سازیم.
قلب هماها، نداها، سهراب ها، مختارها، ستارها، وهزاران هزار از فرزندان این آب و خاک، سرشار از زندگی، یکی پس از دیگری از تپش باز می ایستند.
یکی را قلبش را با گلوله می شکافند، و دیگری را چنگ در قلبش می کشند.
گزمه های سیاه پوش برای بقای خویش گورستان را سفره حیات خویش می دانند.
گورستان را بقا می بخشند تا جبین کِبر گرفته خود را حیات بخش خود سازند.
ظاهرا مسئولین دولتی و حکومتی یکی پس از دیگری عقل سلیم (اگر وجود داشته باشد) را از کف داده اند و با هزیان گوئی های مکررخود در پی توجیح نابسامانی های هستند که خود مستقیما در بوجود آوردن آنها نقش داشته اند و دارند.
چند ین سال پس از انقلاب 22 بهمن 57 یکی از یهانه های حکومت جمهوری (نوپای) اسلامی برای توجیە ناتوانی در پاسخ دادن به مطالبات مردم، حکومت پهلوی را مقصر در به جا گذاشتن مشکلات معرفی می کردند و از مردم می خواستند که صبوری اختیار کنند تا مسئولین حکومتی تازه بدوران رسیده بدور از هیاهو به رتق و فتق امور بپردازند.
شکست کاندیدای مورد نظر رهبر، ابراهیم رئیسی در انتخابات 29 اردیبهشت امسال(1396) زخمی است عمیق بر امیال و آرزوهای وی. بنابراین، سخنان آقای خامنه‌ای و تمرکز او روی دولت روحانی پیش از اینکه در جهت تقویت قانون‌مداری متمرکزشده باشد به آنارشیسم و افراط‌گرایی هرچه بیشتر نیروهای خودسر، دامن خواهد زد. خواست وی تضعیف دولت و نهایتاً به زیر کشیدن آن است، تا تحقیری که وجودش را می‌آزارد، ترمیم یابد بی‌آنکه منافع ملی کشور مدنظر قرار گیرد
سپاه پاسداران مانند همیشه نقش «دولت‌دردولت» را برای خود محق دانسته و در وظیفه نانوشته‌ای اقدام به صدور بیانیه‌ای حول عملیات تروریستی که صبح امروز در تهران به وقوع پیوست، کرده و به‌طور تلویحی دولت عربستان سعودی و آمریکا را مسبب آن دانسته است. سپاه پاسداران با دخالت و ورود به حوزه‌ای که به‌هیچ‌وجه جزو وظایفش شمرده نمی‌شود، نه‌تنها تضمینی برای امنیت کشور نیست، بلکه کشور را مستقیماً با خطراتی تازه مواجه می‌سازد.
" حوَا" از دستور "خدا" سرباز زد و به تحریک شیطان که در شکل و شمایل یک مار خوش خط و خال بیرون آمده بود از درخت "معرفت نیک و بد" میوه ای ( ادیان توحیدی یهودیت، مسیحیت و اسلام بر سر اینکه نوع میوه درخت معرفت چه بوده است تاکنون به توافق نرسیده اند) چید و خورد و "آدم" را هم ترغیب نمود تا از آن میوه ممنوعه بخورد. خبر به درگاه "خدا" رسید که چه نشسته ای که "ادم و حوا" از درختی که منع کرده بودی میوه ای چیده اند و خورده اند. نتیجه این سرپیچی از دستور "خدا" تبعید این دو خاطی از باغ عدن به زمین تا خود بعد از این گلیمشان را از آب بیرون بیاورند.
کسانی که بیشترین هزینه جنگ، رکود و کسادی اقتصادی را متحمل می‌شوند، همان طبقه و لایه های اجتماعی‌اند که ما خود را مدافع آنان می‌دانیم. با در نظر گرفتن پارامترهای فوق و به دلیل عدم حضور نیروهای چپ در انتخابات کشور راهی باقی نمی ماند جز استفاده از فرصت برای تاثیر گذاری برروی شرایط موجود و تقویت نیرویی که حداقل در حفظ منافع ملی و خواسته رشد و توسعه اقتصادی، با ما اشتراک دارد. جامعه و نسل جوان ایران خواسته های خود را منطبق با واقعیت کشور و جهان می سنجند و بر اساس آن پیش می‌روند
