جهت مقابله با تداوم این روند و برگزاری یک "انتخابات" صوری و فرمایشی ديگر از همه شخصيتهاى سياسى آزاديخواه و مدافع حقوق بشر که خود را کاندیيدای بالقوه مجلسی با ظرفیت تغییر یا تدوين قانون اساسی جمهوری ايران می دانند، درخواست می کنم در صورت توافق با متن زير و همچنين کليت پیش نویس قانون اساسی ضميمه که به طور عمده، متن پیرایش يافتۀ قانون اساسی فعلی است، امضای خود را بر این متن بیفزايند

همزمان با بیست و دومین سالگرد فاجعه ملی کشتار جمعی زندانيان سياسی در سال ۱۳۶۷ ... همراه با هفده زندانی سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين ... اعتصاب غذای خود را از روز پنجشنبه ۱۴ مرداد ماه، سالروز مشروطيت آغاز می کنم و تا تحقق خواسته ها و پايان اعتصاب غذای آنان و عزيزانشان ادامه خواهم داد

از خاطره ای تلخ به واقعيتی همچنان تلخ باز گردم. امروز ۴ خرداد ۱۳۸۸ است. خرمشهر آزاد شده در ۲۷ سال پيش هنوز آباد نشده است. جنگ سال هاست به پايان رسيده است. اما امنيت هنوز تأمين نشده است. نه نزد مردم که جان و مال و شغل و آينده و ...برايشان مصون نيست و نه برای حاکميت که کوچکترين حرکت زنان، کارگران، جوانان، دانشجويان، روزنامه نگاران، روشنفکران، دگرانديشان و دگرباشان در جهت طرح ابتدائی ترين خواسته هايشان را، تهديد "امنيت ملی" به حساب می آورد

از آغاز ۱۱ ارديبهشت ۱۳۸۸ تا پايان "انتخابات" دورۀ دهم "رياست جمهوری"، در اعتراض به دستگيریهای خودسرانه و شکنجه مستمر زندانيان، احکام سنگسار، اعدام کودکان و اعدامهای پرشمار بزرگسالان، در حمايت از همه زندانيان سياسی و ديگر مقاومت کنندگان در برابر "انتخابات" مديريت شده "رياست جمهوری"

اعلام اعتصاب غذا: از آغاز ۱۱ ارديبهشت ۱۳۸۸ تا پايان روز "انتخابات" دورۀ دهم "رياست جمهوری" در اعتراض به دستگيریهای خودسرانه و شکنجه مستمر زندانيان، احکام سنگسار، اعدام کودکان و اعدامهای پرشمار بزرگسالان، در حمايت از همه زندانيان سياسی و ديگر مقاومت کنندگان در برابر "انتخابات" مديريت شده "رياست جمهوری" 

ما کوشش خواهيم کرد که نيروهاى جمهوری‌خواه و دمکرات در سيماى همبسته، از موضع مستقل و در شکل علنى با دولت‌ها و نهادهاى بين‌المللى، در دفاع از خواست‌هاى دمکراتيک مردم وارد مذاکره شوند.

رأی‌گيری‌های امروز مخفی است و اين نمايندگان دولت‌ها هستند که فردا رأی خود را به صندوق‌ها می‌اندازند. کوشندگان سازمان‌های غير دولتی حقوق بشر، در روزهای اخير تلاش کرده‌اند که نظر رأی‌دهندگان را به موارد نقض حقوق بشر در کشورهايی که کارنامه‌ی سياهی در اين مورد دارند، جلب کنند. با اين حال برای آن‌که تصوير دقيق‌تری از موضع جامعه جهانی در کليت خود که در تصميمات مجمع عمومی سازمان ملل بازتاب می‌يابد، داشته باشيمٍ، ساعات ديگری نيز بايد صبر کنيم.

از تو تقاضا میکنم که فقط پزشک و بيمارستان مورد نظرت را تعيين کنی. اگر مرا نيز شايسته بدانی در خدمتت هستم. در بيمارستانی کار نمی کنم ولی می توانم ترتيب درمان و توانبخشی تو را در بهترين بيمارستان های کشورمان را بدهم حتما همکاران زيادی از من در ايران و انيران هم می توانند پيشنهاد مشابهی به تو بدهند. به همه پیشنهادهایی که به تو میشود بیندیش عزیزم.

فرض کن که برادری هم مثل من داری، برادری از پدر جدا و از مادر سوا، اگر دو برادر پدر و مادرشان يکی باشد می شوند تنی، و اگر پدر يا مادرشان يکی باشد می شوند ناتنی، پس اگر قبول کنی لابد من هم می شوم برادر ناناتنی تو، ولی من اميدوارم که تو رياضی وار آن را بخوانی (بيا، اين هم سومين ابداع و دومين ابداع در ادبيات فارسی) انگار تمام آدرنالين و اندرونين عالم را در تنم ريخته اند تا در اين ميانه عمری که اميدوارم تو آخر عمری اش نکنی، همه ی راه ها را بیازمایم برای راه یافتن به دل تو و پاسخ به خواست ناچیزم.

به تصوير ذهنی آخر نامه ی دومم بازمی گردم. در ستيغی عمودی که گفتم در آستانه ی قله ای بلند ما با گيره های نه چندان محکم و ريسمانی نامطمئن به آن بسته شده ايم و چاره ای جز بالا رفتن از آن نداريم؛ خامنه ای، هاشمی شاهرودی و مرتضوی را می بینم که در هيئت کرکسان منقارها و چنگال های تيزشان را به رخمان می کشند و سقوط هر لحظه مان را منتظرند. حداقل تو در اين ميان لطفن حرکت اضافی و غیر ضرور به چنین ريسمانی نده. اگر چنين نکنی حتما به کمک هم به زودی به قله پيش رو می رسيم و راه را برای رسيدن به قله های بعدی هموار خواهيم کرد.