تشکیل فراکسیون از حقوق حقه نمایندگان مجلس است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی از فیلترهای متعدد محلی، منطقه ای و سراسری رد شده اند و بعنوان "کبریت بی خطر" مورد تائید نهایی شورای نگهبان قرار گرفته اند. در نتیجه اینان کسانی نیستند که بخواهند مطالبات قومی را در منافات با مطالبات "ملی ـ اسلامی" مورد نظر نظام مطرح کنند و یا حس همگرایی ملی را تضعیف بکنند یا بعبارتی "انسجام ملی" را نشانه بروند.
متاسفانه اینگونه بنظر می رسد که برخی از نیروهای افراطی و ضد بلوچ با علنی کردن نقشه های پنهانی خویش و در خدمت گرفتن عوامل بومی در صدد محو هویت و موجودیت تاریخی مردم بلوچ و بلوچستان هستند. شوربختانه سکوت خوش بینانه مردم بلوچ و امتناع رسانه های فارسی زبان برونمرزی تبانی کنندگان این پروژه ضد ملی و ضد ایرانی را تشویق به پیشبرد اهداف خود کرده است.
رای منفی بریتانیا در روز پنجشنبه ٣ تیر هرگز به معنی خروج بریتانیا از "اروپا" نیست بلکه رای به تغییر مناسبات اقتصادی ـ سیاسی با اتحادیه اروپا است،... بریتانیا نیز در صورت رای به خروج، عواقب ناگوار کوتاه مدت و مراحل پر تلاطم و پرچالش اولیه را سپری خواهد نمود و سپس در طی یک فرایند چندساله قرارداد اقتصادی جدیدی برای همکاری و داد و ستد با اروپا امضا خواهد کرد.
بخش قابل توجه ای از انتخابات مجلس بطور مهندسی مدیریت شده بود. همه اصلاح طلبان از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده اند و بمثابه کبریت بی خطر به مجلس راه یافتند. نمی توان در جزئیات منکر اختلافات سلیقه ای اما واقعی بین اصلاح طلبان و اصولگران "برای حفظ نظام" شد. اما در یک نگاه کلی، عوامفریبانه و موجب توهم زایی خواهد بود اگر ادعا کنیم که جابجایی مهندسی شده مهره های مورد اعتماد نظام می تواند از اهمیت بسزایی برخوردار باشد
چه مکانیسم روانی باعث می شود که برخی از هموطنان و از جمله مسئولین امنیتی اطلاعاتی جمهوری اسلامی واژه هایی نظیر کرد و بلوچ و عرب را مترادف با "جدایی طلبی" در ضمیر ناخودآگاه خود ترسیم کنند.
ظاهرا بجز برخی از قول و قرارهای مرسوم و متعارف در زمینه عملیاتی نمودن قرارداد امنیتی ایران و پاکستان، هیچگونه توافق جامع و عملی برای اجرای قراردادی که هر دو طرف آن را امضاء کرده اند صورت نگرفته است. در نتیجه از منظر عملی و بخصوص در رابطه با خط لوله گاز ایران و پاکستان (که ایران با هزینه بسیار زیادی سهم خود را ادا کرده است) و مسائل امنیتی و مبارزه با تروریسم بین المللی و اجرایی نمودن قرارداد امنیتی، سفر هیئت بزرگ ایران به پاکستان نتیجه ملموسی نداشته است.
استراتژی تقلب در زاهدان به سه شیوه هماهنگ اعمال شده است. اول با استفاده از بیش از بیست هزار شناسنامه که در اختیار شهریاری و تیم او قرار داشته. از این شناسنامه ها در انتخابات گذشته نیز استفاده شده است. دوم از طریق ٣٥ صندوق غیبی که صبح روز شنبه به فرمانداری زاهدان آورده شدند.
اما این فاجعه تلخ و ناگوار درچابهار و گروگان گیری جسد توسط بیمارستان و بی مبالاتی غیر حرفه ای و مجرمانه کادر پزشکی و پرستاری، که همزمان با "حادثه بخیه" در اصفهان صورت گرفته بود مبین تبعیض و نارواگزینی می باشد که در فرهنگ استبداد زده ما نهادینه شده است.
علیرغم تلاش های رنگارنگ شارحان و حامیان انتخابات، حقیقت تلخ همان است که رهبر نظام بطور واضح و روشن آن را بیان کرده است. آیت الله خامنه ای به درستی می گوید هر رای، برای هرکسی که باشد، رای به مشروعیت و حقانیت وجودی نظام است و الاغیر!
باید اذعان نمود که پیش بینی وقایع اجتماعی، بعنوان مثال آنگونه که پیدایش انفجاری جنبش سبز نشان داد، مشکل است. اما می توان سناریوهایی مختلفی را متصور شد. از جمله اینکه رد صلاحیت احتمالی هزاران کاندیدا توسط شورای نگهبان را مستمسکی مشروع برای ایجاد حرکت اعتراضی علیه انتخابات غیر دمکراتیک، قبل از آغاز آن نمایش و تحریم انتخابات بکار گرفت.
شیوه رفتار با بیماران فقیر در سیستان و بلوچستان بسیار بدتر از بقیه نقاط ایران است. زندانی کردن بیمار و عدم ترخیص و یا گروگان گیری جسد بدلیل فقر و عدم توانایی مالی در پرداخت هزینه های بیمارستانی در استان سیستان و بلوچستان به معضل بزرگی تبدیل شده است.
در بلوچستان بیش از نیم میلیون نفر بیسواد هستند. در چابهار قریب به ٤٨ هزار کودک از تحصیل محروم هستند. چابهار از آب شیرین محروم است. همه زاغه نشینان حاشیه نشین و کپرنشینان در چابهار بلوچ هستند. همه غیربومی ها صاحب بهترین منازل و مالک مرغوبترین زمین های چابهار هستند. در آنسوی ویلاهای شیک مشرف به دریا که اکثرا متعلق به غیربومیان هستند، زاغه های فقرا و کپرهای پلاسیده هزاران خانواده بلوچ عمق عمیق فاصله طبقاتی را به نمایش می گذارند.
سالهاست که مسئله حقوق بشر تحت الشعاع مشاجره هسته ایران و غرب قرار گرفته و نسبتا فراموش شده است و یا به اولویت های درجه دو و سه سوق داده شده. به همین دلیل من با توافق هسته ای موافق بودم، زیرا موضوع حقوق بشر و خواسته های جامعه مدنی باید در صدر اخبار قرار بگیرد و نه "دعوای هسته ای".
واقعیت این است که توافق هسته ای و مدارا با جهان بیرونی مولد بهره هایی خواهد شد که سود آن عاید مردم نیز می شود. آمریکا با حصول توافق هسته ای موفق می شود نه تنها از یک جنگ خانمانسوز در منطقه، بلکه از تولد یک ایران هسته ای و رقابت تسلیحات هسته ای در خاورمیانه جلوگیری کند. این اتفاق نه تنها باعث منع گسترش تسلیحات هسته ای در جهان، بلکه موجب تنش زدایی بیشتر در منطقه نیز خواهد شد.
اگر این تفاهم نامه در عرض سه ماه آینده تبدیل به یک توافق نامه جامع شود، پیروزی بزرگی برای ملت رنجدیده ایران و شکستی عبرت آور برای "دلواپسان" می باشد. پیروزی نه از آن منظر که ملت ایران در این قمار از دیرباز باخته، سودی عایدشان می شود، بلکه از این نظر که جلوی بسیاری از رنج ها و خسران ها احتمالی گرفته شده است. زیرا جلوی ضرر را از هر کجایی که بگیری منفعت است.
زبان بلوچی در رده ۹۷ جدول زبانهای زنده دنیا قرار دارد. از منظر زبانی بیش از دوسوم کشورهای جهان جمعیتی کمتر از "بلوچ ها" دارند. اما در بلوچستان ایران تدریس و نشر به زبان بلوچی ممنوع است؛ در حالیکه در بلوچستان پاکستان و افغانستان اینگونه نیست. این سیاست تبعیض بر علیه اقوام ایرانی، باعث رشد نفرت، تولید شکاف های زیربنایی خطرناک قومی ـ فرهنگی و ایجاد گـُسل های راهبردی در "وحدت" ایرانیان می شود.
و اینگونه است که "واژه های کلیدی" همانند حجابی تیر و تار "فقر عریان در استان" را استتار کرده است، تا نه برای بلوچ یاری و نه برای سیستانی یاوری درکار باشد. این استان به خاطر نزدیکی به خط استوا در تابستان در معرض تابش عمودی خورشید قرار دارد اما به خاطر دوری از مرکز در تمام فصول سال در معرض تابش حتی افقی مراحم دولت مرکزی قرار نمیگیرد.
بی گمان شائبه و شایعه چنین رسومی در بلوچستان از آنجا نشئت گرفته شده که برخی از نویسندگان رسانه ها دورادور با توجه به اشتراکات مذهبی برخی اقوام و مناطق کشور همین موضوع را سندی بر گمانه زنی های وهمی خویش قرار داده و می آورند که با توجه به اینکه چنین رسومی در فلان و بهمان مناطق از کشور ممکن است وجود داشته باشد، پس در نتیجه ممکن است در بلوچستان نیز بر اساس اشتراکات فرهنگی و یا مذهبی با فلان مناطق شاید به زعم آنان چنین رسومی رایج باشد!
دیشب دو تن از جدایی طلبان (یا بعبارتی تجزیه طلبان) آشنا که یکی از آنها بلوچ و دیگری عرب ایرانی می باشد با من تماس گرفته و با تائید و استناد به ادعای جناب دکتر مهاجرانی مبنی بر اینکه "ایرانی باید فارس زبان و شیعه باشد" یا وگرنه ایرانی نیست، از من خواستند که موضع خود را که نه "فارس زبانم و نه شیعه" روشن کنم. به آنها جواب دادم که با کمال احترام به آقای دکتر مهاجرانی، قرائت ایشان از "هویت ایرانی" را ناقص دانسته و همانند میلیون ها ایرانی که نه شیعه هستند و نه فارس زبان نمی پذیرم. حتی اگر منظور آقای دکتر مهاجرانی این بوده است که زبان فارسی را باید بلد باشند و نه اینکه الزاما زبان مادری آنها فارسی باشد؛ و یا درک از تشیع داشته باشند و نه الزاما شیعه باشند. زیرا در ایران میلیون ها نفر در شهر و روستاها مثلا در کردستان یا بلوچستان هستند که درکی از شیعه ندارند و فارسی را هم نمی توانند صحبت کنند. آیا آنها بر اساس قرائت جدید ایرانی محسوب نمی شوند؟
... اکثریت مفاخر تاریخ ایران همانند فردوسی، حافظ، عمر خیام، سعدی، مولانا، باباطاهرعریان، ابوعلی سینا، جامی، خاقانی، صائب تبریزی، سنایی، غزنوی، وحشی بافقی، خواجه نظام‌الملک طوسی، عطار نیشابوری، رودکی، زکریای رازی، خواجه نصیرالدین طوسی، ابوریحان بیرونی، ناصر خسرو، ابوالفضل بیهقی، نظامی گنجوی، انوری، خواجوی کرمانی، و غیره که همگی سـُـنی مذهب بودند، جزو "روشنفکر" و یا افتخارات ایران محسوب نمی شوند، چون در رگ های آنها خون شیعه صفوی جریان نداشت.
