حضور زنان ایرانی در عرصه قدرت عموماً طی زمان تحت تأثیر دو عامل بوده است. تغییرات سیاسی جهانی و داخلی. با افزایش حضور زنان در عرصه سیاست جهانی تعداد زنان سیاستمدار ایرانی نیز سیری صعودی طی کرده است، اما تحت تأثیر دولت­های مختلف در ایران، حضور زنان نیز دستخوش تغییر شده است. پژوهش‌های جهانی نشان داده‌اند که با حضور زنان در ساختار قدرت، آنان بیش از مردان برای مطالبات زنان تلاش می‌کنند و برخلاف سیاستمداران مرد که می‌توانند نسب به مسائل زنان کورجنس باشند، از این پدیده مصون‌اند؛ اما در ایران تجربه‌هایی از زنان قدرتمند وجود داشته که مطالبات زنان را نادیده انگاشته یا آن را پایمال کرده‌اند

نیکولاس ابرکرامبی در کتاب خود «درآمدی بر جامعه‌شناسی»[۱] از ارزش‌های مشترک در جامعه می‌گوید. وی در یکی از بخش‌های کتاب با عنوان «چرا همه‌چیز از هم نمی‌پاشد؟» ارزش‌های مشترک در جامعه را ارزش‌هایی می‌داند که چنان بنیادین هستند که افراد بدون تأمل به آن‌ها عمل می‌کنند و آن¬ها را درونی کرده‌اند.