بحثی پیرامون ضرورت شکل دهی مدیریت گذار وجود چشم انداز فروپاشی نظام، شتاب در شکل دهی یا شکل یابی مدیریت گذار را ضروری ساخته است. تاکنون فرصت های زیادی از چنگ رفته است، امید که این بار مخالفین دموکراسی خواه جمهوری اسلامی از رویدادها عقب نمانند.
مجموعه شرایط نشان می دهد که جمهوری اسلامی ناچار به پذیرش دگرگونی هایی در رویکردهایش بویژه در عرصه خارجی خواهد بود این امر که همراه است با افزایش تنش ها و درگیری ها در درون دایره قدرت، مانند دیگر نظام های توتالیتر در مرحله نهایی انکشاف، نه به استحاله که به فروپاشی آن خواهد انجامید. آینده بویژه در جامعه پیچیده و منطقه پربازیگر ما چنذان قابل پیش بینی نیست اما به نظر من چشم اندازتصویر شده محتملتر به نظر می رسد تا تثبیت درازمدت جمهوری اسلامی پس از توافق هسته ای با غرب و یا استحاله آن با "وارد شدن جمهوری اسلامی به جامعه جهانی، و تغيير آن به حکومت غيرايدئولوژيک در طول زمان"
کدام نظام توتالیتر، کدام حکومت ایدئولژیک و کدام جنبش ارتجاعی توده ای را می شناسید که با باورهای نیک برپا دارندگان آن که "صادقانه و صمیمانه" در راه پیشبرد اهداف خود می کوشیده اند همراه نبوده است؟ تقریبا همواره راه جهنم با نیات خیر فرش شده است.
پرسش این است که وجود شرایطی که می توانند بر آینده، سرنوشت و حتا موجودیت کشور تاثیرگذار باشند چه وظایف ملی، سراسری و فرا حزبی را پیشاروی نیروهای سیاسی قرار می دهند؟ مسکوت گذاشتن امر خطیر ضرورت ایجاد توافق تا حد امکان گسترده، بر سر راه گذار به دموکراسی در ایران، تنها به کام نیروهای ضد دموکراتیکی است که به هر قیمتی در پی حفظ قدرت خویشند و یا بی اعتنا به اراده مردم با هر وسیله ای به دنبال کسب قدرتند.
شاید یکی از شقوق محتمل که وجود دارد این باشد که جمهوری اسلامی در مورد مناقشات هسته ای عقب نشینی هایی بکند و تا حد زیادی به خواسته های غرب تمکین نماید اما قادر به تغییر رفتارش در مناسبات بین المللی و در منطقه نیست و بیش از آن دارای انشقاق و تشتت است که بتواند در این عرصه تصمیمات اساسی بگیرد
پرسش این است که چه عواملی باعث می شود که تجاوز جنسی به دختران و پسران این مرز و بوم، به عنوان یک واقعیت پذیرفته می شود، این پذیرش به سطح یک تصمیم حکومتی فرامی روید و بالاترین مقامات روحانی- نظامی در قبال این موضوع همچون یک "ید واحده" عمل می کنند
پایبندی به توافق نانوشته و هدفی که جنبش آزادی خواهانه کنونی در برابر خود نهاده است یعنی به شکست کشاندن دولت کودتا و حامیانش ضرورت دارد و از پیشتازاندن روندها و طرح شعارهای زودرس باید اجتناب کرد و شایسته نیست اهداف دورتر و متعلق به فردا، امروزمبنای تدوین سیاست قرار گیرد.
این حرکت یک جنبش اجتماعی است نه جنبش بلاواسطه سیاسی. بدین سبب در شرایط کنونی هر کوششی برای تعریف و محصور کردن آن در قالب و چارجوب یک ساختار سیاسی، چه در سمت پیش تازاندن آن، چه در سمت به واپس کشاندنش، چه در چارچوب ساختار و قانون اساسی کنونی، چه در قالب یک نظام سیاسی جانشین، خود غرضانه، غیر واقعی و تفرقه افکنانه است
آقای موسوی نیز می داند که این سبز، دیگر "سبز سادات" نیست، فریاد سبز انسان ایرانی بویژه زن ایرانی است علیه هرگونه تبعیض و تحمیل و برای رویش آزاد زیر آفتاب رها از حجاب ابر. و حتا آن فریاد "الله اکبر" نیز در یک نطام دین سالار همان فریاد "مرگ بر دیکتاتور" است و اینکه می خواهد به پاسدار حکومت اسلامی بگوید: " من اعتراض دارم اما مرا مکش".
متن زیر، برای جایگزینی در بخش متناظر آن در برنامه ای که از سوی کمیسیون برنامه به کنگره دهم سازمان فدائیان ارائه شد، تهیه گردیده و به کنگره ارائه شده است. در پی سند مزبور مطلبی در توضیح موارد اختلاف آورده می شود.
