و شادی بزرگ هنوز نیامده
برگرفته از آمالی نشسته در اندیشهٔ کار
در تار و پود کاسه تارش می چرخید
و به برون سریز می کرد.

در فضای هر خیابان تندری در بطن ابر نعره ای مستانه بود و نفی باریدن نبود امتداد رزم مردم در پی رویای داد خنجر سرمایه خونین، سدِ پوییدن نبود

نه ذره ای فرود/ نه ذره ای فراز/ که همتراز همتراز

درون جذبه نیاز/ چو وزن بوسه ها به روی لب/ برابریم/ برابریم.

بروی سایه پا نهادم و /میان سایه گم شدم: / - به جستجوی هیچ!
نه پاسخی بروی سایه بود / نه گم شدن درون سایه ها / مرا بروشنی کشاند
مسعود دلیجانی

و من می مانم و شاخه ای خشکیده
و تو می مانی و تنهایی
تنهایی و یاس
تنهایی و نفرت
تنهایی و کابوس

فریادِ بی صدا

در اوج زیستن

زهری به خنده زد.

همگام با جنبش جهانی ضد وال استریت

نه یک تنم، که تن به تن، چو قطره ها به موج
به سویِ امنِ ساحلی ز دستهایِ کار
سویِ کمال می روم

از سر گیجۀ دوار/ در پیلۀ تردید/ سرگشتگی بدنیا آمد،
و از پای فشردن/ بر باورهای منتفی/ تعصب.

مجنونی پرسا
که مأیوسم می کند
در مانده ام می کند
و حس ِ مرگ را بر اندام زنده ام
چیره!

تقدیم به حبیب الله لطیفی، سمبلی از امید به تداوم یاران

و چشمهای ِ بی هراس
خیره بر عبورِ نور
از طلسم ِ شوم ِ دار
وارهید.