در قعر شب از روزن باریک ماهتاب بر آسمان آبی دیگر نظاره می کنم.

منم مجنون، منم لیلا، منم وامق ، منم عذرا
سرود عشق من گشته بر عالم همچو افسانه
رهایم کن "سحر"، حایل مشو بر منظر وصلش
به منظر گاه دیدارش ، فشانم جان چو جانانه