مکتب نئوپوزیویتیسم ریشه در محفل وین داشت، و اصول فکری آن بر نظرات هیوم و کنت بنا شده بود که می گفتند تجربه حسی تنها منبع شناخت است. متفکران این محفل بر این باور بودند که تمام جملات پیرامون خدا، روح، دلیل اولا، هدف غایی، تعالی جویی و غیره بی معنی هستند و موضوعات ناشی از آنان شبه موضوع، سفسطه، حرافی، دکان و شارلاتانیسم می باشند.

در اینگونه رمان موضوعات حتی گاهی با هم ربطی ندارند و شخصیت ها ناشناس می مانند و نویسنده در پشت رفتار ظاهری افراد داستان، جویای تحریکات ضمیر ناخودآگاه است، افراد داستان همیشه در وضعیت شک و تردبد و سوء ظن بهمدیگر و بدون اعتماد به نفس خود، با مخلوطی از ترس و عصبانیت و خشونت و وضعیت تدافعی ظاهر می شوند.

ژرمینه استال، زنی آگاه و عدالتخواه و شاگرد روسو و دائرت المعارفی های فرانسه است. خانه اشان در سوئیس توسط مدیریت مادرش، محل تجمع روشنفکران آنزمان اروپا همچون لردبایرن، شاتوبریان، سیسموندی، و شلگل بود. او ولی شخصا در دوران تبعید در آلمان با اندیشمندانی مانند گوته، شیلر، فیشته، ویلند، و برادران شلگل آشنا شده بود. سالن ادبی فرهنگی خودش در فرانسه محلی برای گرد آمدن اپوزیسیون ضد ناپلئونی شده بود. شلگل نه تنها مشاور ادبی و راهنمای اروپاگردی او، بلکه مربی تربیت کودکانش بود.

در فلسفه سیاسی گفته می شود که بی نظمی و نبودن تعادل در یک جامعه یا در یک سازمان موجب بیماری می گردد. اینها مثال هایی بودن که سوزان زونتاگ برای استعاره شدن بعضی از بیماریهای علاج ناپذیر در گذشته را نشان می دهد. او در پایان می نویسد جامعه هیچ گاه خواهان یک بیماری مرگ آور نیست. در پایان امید است نقل خرافات در باره بعضی از بیماریها در اروپای قرون 20-17 میلادی برای خواننده فارسی در اینجا مسری و همه گیر نشود!

تولستوی گرچه عقلگرا بود رشته فلسفه را نیمه علم می دانست و می گفت فلسفه باید به نادانی خود اعتراف کند، فیلسوف کسی است که آزاداندیش باشد و هیچ چیز را مقدس نشمارد. فلسفه، سند و مدرک زندگی است و بالعکس. مشکل وظیفه فلسفه در آنجاست که می خواهد علم شناخت تمام جهان باشد. در پاسخ پرسش آیا متافیزیک یک علم است؟ یا نخستین تیر شلیک هر فلسفه ای، متافیزیک است، سال هاست که به موضوعی شرم آور تبدیل شده.

کتاب "ادیسه هومر" حاکی از شهامت و تجربه قهرمان داستان است. قهرمان داستان از حضور فرهنگ بورژوایی صنعتی و ضعف های شبه رمانتیک خودش رنج می برد. انسان و گرگ سنبل دو جهان انسانی و حیوانی هستند. گرچه نویسنده به بیماری و بحران در جامعه اشاره می کند ولی در پایان نجات و سلامتی بر مرگ و سقوط پیروز میشوند. هرمان هسه می گفت داستان این رمان اغلب مورد سوء تفاهم منتقدین یا خوانندگان قرار گرفته است.

نوالیس، شاعر و نظریه پرداز آنزمان رمانتیسم آلمانی، می گفت باید وارد ضمیر ناخودآگاه انسان شد و آنرا با ضمیر خودآگاه وی متحد کرد، باید وارد روان-طبیعت، دین-هنر، علم- شعر، و زندگی- مرگ، درون انسانها شد. جهان را باید رمانتیک نمود، جهان محصور را باید لامتناهی نمود. عالم نامتناهی یکی از واژههای مهم مورد نظر رمانتیک ها بود. او می گفت باید از مرزهای محدود زمان و مکان عبور کرد و به عالم نامتناعی روان، حهان، و طبیعت رفت.

دالی می گفت هنر باید برای دل و احساس باشد. آراگون میگفت هنر و ادبیات باید در خدمت انقلاب کارگری و سوسیالیستی باشد. به نظر او سوررئالیست ها باید از ایده آلیسم سوررئالیستی فاصله بگیرند و ماتریالیسم دیالکتیکی را بعنوان فلسفه مارکسیستی قبول کنند.

ادبیات اروتیک آینه انعکاس استتیک و زیبایی، نیروی لذت و نزدیکی جسمی میان دو انسان است، یعنی رابطه عشقی جنسی زنان و مردان بشکل ژانری ادبی هنری، یعنی نیم قرن است که با علنی شدن، موضوعی اجتماعی سیاسی و فرهنگی شده. یادداشت های روزانه آنائیس نین تاثیر مهمی روی خوانندگان غربی گذاشت و باعث شد تا زنان نیز افکار و احساسات درونی خود را با علاقمندان مطرح کنند.

فرانکل می گفت "معنی" در زندگی یعنی داشتن یک وظیفه مشخص که انجام آن فرد بیمار را ارضا کند و به او در زندگی جهت دهد، چون یکی از خصوصیات آدم بیمار، مشغولیت مدام با خود است. به این دلیل در درمان وی باید کوشید تا او را به کارها و وظایفی سرگرم نمود تا بیمار از خود صرفنظر کند و توجه خود را به بیرون از خود هدایت و مشغول کند. فرانکل آنرا کوششی برای "تعادل خود" می نامد.