امروزه لوکاچ را یکی از نمایندگان مهم "مارکسیسم غربی یا نئومارکسیسم" می دانند که با نگاهی غیردگماتیک به مارکسیسم می نگریست. او بعد از جنگ جهانی دوم در کلاسهای درس خود به انتقاد از استالینیسم و دگماتیسم میان احزاب کمونیست پرداخت.

"داوید پرشت"، فیلسوف جوان آلمانی، هر روز در ایستگاه تاکسیرانی پرسپولیس در شهر کلن آلمان سوار یک تاکسی، با راننده ای ایرانی میشود تا به دانشگاه یا به فرودگاه شهر برود. او اخیرا در یک مصاحبه تلویزیونی نقل کرد که تاکنون میان خارجی ها اینقدر افراد باسواد، تحصیکرده، علاقمند به فلسفه و سیاست ندیده است؛ مانند ایرانیانی که غالبا پناهنده میباشند و دارای مدارج بالای تحصیلی هستند و اکنون به اجبار، در غرب راننده تاکسی شده اند.

"فریدریش شلایرماخر" خواهان آزادی و استقلال آموزش در مدارس و دانشگاههای زمان خود در دولت پروس از کلیسا بود. او تاثیر مهمی نیز روی ساختار سیستم آموزشی دانشگاهها و مدارس داشت. وی در سال 1811 عضو آکادمی علوم دولت پرویس در برلین و یکی از اصلاحگرایان و پایه گذاران سیستم آزاد دانشگاهی آلمان در سال 1807 بود. شلایرماخر در خیلی از زمینه ها مانند علم تفسیر و هرمنوتیک، علم اخلاق، علم دیالکتیک، و سایر دروس علمی، خالق نظرات بزرگ و مهم بود

در عصر امپریالیسم، دولت ابزار سرمایه داری انحصاری برای حفظ قدرت و استثمار کشورهای دیگر؛ غیر از استثمار مردم خود است. در دولت و دستگاه قدرت طبقه حاکمه، سازمانها و نهادهای بیشمار دیگری مانند کلیسا و مسجد و مطبوعات و رسانه ها و غیره برای حمایت ایدئولوژیک و روابط استثماری در اختیار آنان است.

مکتب شکاکی در آغاز، جریان و کوششی انتقادی، اصلاحگرایانه، و ضد جزمی بود. این اندیشه در یونان باستان نتیجه و محصول بحران، شکست، و زوال فرهنگ و نظام برده داری بود. سکستوس میگفت، عملی خطرناک تر از آن نیست که انسان بر اساس قضاوتها، تصمیم بگیرد، چون به همه چیز باید با دید شک نگریست. او میگفت در قضاوتها باید احتیاط نمود، چون آنان شخصی، نسبی، و ذهنی هستند، و به هر گونه امکان شناخت حقیقت، باید به دیده شک نگریست.

یکی از جذابیت های مطالعه و تحصیل فلسفه در دانشگاههای غرب، ادعای" توضیح معنا و تفسیر متون" است. از جمله انگیزه های تفکر فلسفی، میتواند کنجکاوری، علائق و منافع شخصی، و یا دسترسی به پروسه و مقوله شناخت باشد. رشته فلسفه را از زمان کانت به دو بخش فلسفه نظری و فلسفه عملی تقسیم نموده اند. فلسفه نظری شامل رشته های متافیزیک، علم منطق، و تئوری شناخت است. و حوزه های فلسفه عملی شامل- علم اخلاق، فلسفه سیاسی، فلسفه حقوق، فلسفه تاریخ، انسانشناسی فلسفی، و رشته استتیک و زیبایی شناسی است.

بنام ادیان در طول هزاران سال گذشته نه تنها جنگها بلکه جنگهای "مقدس" انجام شده. تعصب، بنیادگرایی، و دگماتیسم، همیشه برای انسانها مضر و خطرناک بوده. او میگوید بعضی روزها فکر میکنم بهتر میبود اگر ادیان وجود نداشتند چون تمام ادیان و کتب مقدس در خود ظرفیت تبلیغ و اعمال استفاده از خشونت را دارند. انسان میتواند بدون دین باشد ولی نمیتواند بدون اخلاق و ارزشهای درونی زندگی کند. بدون احساس همدردی و عشق به همنوع نمیتوان زیست.

پوزیویتیست ها فلسفه را به شاخه های گوناگون علوم تقسیم و تجزیه میکنند و مدعی هستند که "ظاهرعینی" در دادههای حسی تجربی انسان؛ بشکل تنها منبع شناخت، قابل دسترسی نیستند. این مکتب همچون مارکسیسم، خود را منکر متافیزیک و ایده آلیسم میداند، و گرچه خود را یک جهانبینی مینامد ولی امکان شناخت ماهیت جهان و پدیدهها را منکر میشود و وظیفه شناخت را توصیف ظاهر و نظم پدیدهها بر اساس تجربیات و توجهات حسی میداند.

آنچه پیرامون بیوگرافی "لودویک ویتگنشتاین" می توان گفت این است که وی را فیلسوف، منطق دان، ریاضی دان، و نماینده "نئوپوزیویتیسم" دانسته اند که روی "منطق ریاضی مدرن" تأثیر گذاشت. او مهمترین نماینده " فلسفه آنالیزی منطقی" است که در کشورهای انگلیسی زبان قرن 20 مشهور گردید.

دکارت تمام دستاوردهای مقوله شناخت پیش از خود را از طریق یک شک متدیک زیر سئوال برد و گفت ادعاها و بیانات فلسفه باید مانند علم ریاضی منطقی و اصولی باشند. روش شکاکی وی متکی به روش استقرایی ریاضی بود. او نخستین کسی است که این روش را با هدف دسترسی به شناختی واضح و روشن وارد رشته فلسفه نمود. وی شکاکی را در مقابل روش اسکولاستیکی، روشی مترقی برای تحقیقات علمی معرفی نمود.