درانتظار نمانید!
دستِ انگوردزدان را می بُرند؛
باغ دزدان را، اما،
بر مسندِ فرمانروایی می نشانند.
زبانِ آبیارانِ باغ مردم را می برند؛
زبانِ یاوه گویانِ وامدارِ خزان را، اما،
با آبِ زمزم می شویند
و با گلابِ تازه خوشبو می سازند.
آری اینچنین است، یاران!
در انتظار نمانید.