و امروز ما ناظر همان قیام ملی هستیم و مردم بجان آمده ستم رسیده ای را می بینیم که دیگر حتی تاب تحمل انتظار رسیدن افریدونی را هم ندارند! و برای دفع جبر و ظلم ضحاکی فریاد زنان به خیابان ها ریخته اند، بی آن که بیمی از مرگ و شکنجه و زندان ماردوشان و دژخیمان شان بدارند، و فرانک هایی که آنها نیز بیش از این تحمل بار سنگینی روسری های نکبت تحمیلی را بر سر ندارند و روسری ها را همچو پیشبند چرمینه کاوه که به نیزه آویخته بود، بر چوب آویخته اند مگر زنجیرهای اسارت و زورگویی را پاره کنند.

واقعیت این است کە مشارکت چپ در طرح ضد نئولیبرالیستی، بە تقویت و ماندگاری چنین نگاهها و چنین بخشهائی در همین نظم جمهوری اسلامی منجر می شود و باعث تضیف گرایش مدرن و حضورش در بخش اقتصاد می شود. چپ ایران همراە با بخش ایدولوژیکی مسلط بر اقتصاد، عملا بە ماندگاری این بخش بر اقتصاد ایران یاری می رساند. زیرا کە عملا جایگزینی برای آن در صحنە اقتصادی کشور وجود ندارد

البتە دشوار هست کە بتوان پ ک ک را بە عنوان دوست همیشگی ایران معرفی کرد. سیاست عرصەگاە حضور و جدائی منافع است. اما موقعیت فرامحلی پ ک ک این امکان را می دهد کە این جریان بدون ترس از منتقدان خود روشهای مبارزاتی خود را پیش ببرد و حتی بهتر از دیگر جریانها مردم کرد را در مسیر آن بسیج کند. اما این نیز یک واقعیت است کە خارج کردن ایران از دایرە مبارزە مسلحانە، بە نفع دولت ایران است.

داریوش همایون یک تن از خبرنگاران اطلاعات را احضار می کند و پاکتی باز شده با علامت دربار، به دستش می دهد و به او می گوید: دستور دربار است، روزنامه اطلاعات باید این مقاله را هرچه زودتر منتشر کند. درون پاکت چند برگ ماشین شده بود، نام نویسنده نامه را هم بر روی برگ نخست با دست اضافه کرده بودند، اما چند لحظه بعد، نامه را از او می گیرد و آن را درون پاکت دیگری که نشان دربار بر آن نبود، می گذارد، و...

به تجربه دیده و یا خوانده ایم که نارضایتی های انباشته شده در جامعه و ترس از وقوع زمین لرزه های بزرگ سیاسی و اجتماعی بطوراجتناب ناپذیر در داخل سیستم های حاکم هم بازتاب پیدامی کنند و چه بسا کسانی در ساختارقدرت با تغییرفیگورخود، ولوعموما فرصت طلبانه، سعی می کنند که از صلابت طوفان پیشارو و کمینه خطرات بکاهند

به نظر  ما مهمترین دستاورد و درسی که تجارب خونبار تاریخ سیاسی ای ایران به نیروهای چپ و دموکرات آموخته این است که سیاست ورزی را بجای آنکه با حرکت از ایده آلها به واقعیات پیگیری نماییم باید از واقعیت ها به سمت ایده آلها پیگیر باشیم در خاتمه با تاکید مجدد درخواست می کنیم همه نیروهای سیاسی خواهان عدالت و دموکراسی و منافع ملی موظفند بدون تعصب و جزم اندیشی ضمن استفاده از تجارب گذشته برنامه ها و راهبرد های خود را که بتواند در اوضاع عملا موجود کشور تاثیر گذار باشد ارائه نمایند

بسیاری از مردم حاضر نیستند از همان قدم اول درمیدان حنگ و رودر روئی  با رژیم قرار گیرند. اما مبارزه در مسیر رفراندوم را می پذیرند. مسیری که  آن ها را قدم به قدم به همان میدانی می کشد که نهایت رو در روی رژیم قرارمی گیرند. این دوستان نیز درنهایت از شعار که بگذریم همان تصویر کامل نشده ای از روز بعد سرنگونی دارند که این بیانیه دارد. دلیل آن هم روشن است! پروسه مبارزه تحت هر عنوان عامل مهم در شکل دادن به گذار و مراحل بعدی است. 

آیا "حمایت" علنی و رسمی رهبران ایالات متحدۀ آمریکا و اسرائیل بیشتر از هرچیز درخواست غیر مستقیم از رژیم ایران برای سرکوب و جلوگیری از تعمیق و رادیکالیزه شدن تحرکات توده ای اخیر نبود؟ و آیا فروکش کردن ناگهانی اعتراضات در بیش از صد شهر ایران ناشی از تأثیر مستقیم موضع گیری کشورهای فوق و پیشدستی آنها در تبلیغات معکوس بر علیه تحرکات اخیر نبود؟

انقلاب‌ها نه‌ شرکت بیمه‌ هستند که‌ بتوانند فرجام خود را تضمین کنند و نه آزمایشگاه تاریخند که در انتظار زمان بروز خود در نوبت بایستند تا مبادا کسی آنها را "نابهنگام" بخواند. زمینه شکل گیری بسیاری ازانقلاب ها قبل از هرچیز به انسداد سیاسی، گسترش شکاف های طبقاتی و نارضایتی ها در یک جامعه برمیگردد که نه امکانی برای تغییرات تدریجی و قانونی و نه زمینه ای برای گسترش آگاهی سیاسی و دمکراتیک باقی می گذارد. هم از این رو در بسیاری از موارد روح ویرانگر انقلاب بر عنصر سازندگی آن برتری می یابد.