حال ببینیم که آیا بازنده شدن رئیسی در این انتخابات به نفس خود کافی است؟ من بر این باورم که خطر بر آمدن رئیسی بر اریکه ی قدرت در انتخابات و انتصابات بعد هنوز هم از میان نرفته است. هرچند مردم این بار به آیت اله قتل عام "نه" گفتند؛ اما این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که فاصله ی موجود میان آرای روحانی و رئیسی کمتر از حد انتظار بود

خامنه‌ای و بیت رهبری در تلاش آن‌اند که صورت خود را با سیلی سرخ نگه دارند. نمایش قدرقدرتی بیت رهبری و نماد آن نمی‌تواند خاک بر چشم آزادی‌خواهان ایران بپاشد. ایجاد انسجام در بیت رهبری شدنی نیست. روند اوضاع نه در راستای پیروزی که در راستای تضعیف و شکست بیت رهبری است. این بازی برای بیت رهبری بازی دو سر باخت است

به نظرمن مردم هنوز لازم دارند تا دردولت روحانی حتی شده قدری تجدید قوا کنند. از نظر من دولت روحانی همان دولت تراز خاتمی است که درمجموع دولت "توسعه" است و دولت رئیسی از نوع احمدی نژاد که دولت صرفا تخریب و ویرانی و جنگ آفرینی است

آقای حقوق‌دان مردم را با مترسک رئیسی می‌ترساند و این در حالی است که اگر رئیسی فرصت ظهور و حضور درانتخابات پیداکرده این بدان دلیل است که روحانی با برکشیدن پورمحمدی و نشاندن او بر مسند وزارت دادگستری طی چهار سال گذشته مسئله قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال 67 را به نحو شرم‌آوری عادی‌سازی کرده است. او که خودش هم‌زمانی خواهان برافراشتن چوبه‌های دار در نماز جمعه‌ها بوده در مناظره‌ها حتی نتوانست در رابطه با سوابق سیاسی رئیسی در سرکوب‌ها و اعدام‌های 67 سخنی به زبان بیاورد چراکه خود در کابینه امنیتی‌اش چهره منفوری چون مصطفی پورمحمدی را داشته است که در فاجعه ملی کشتار تابستان 67 همدست رئیسی در هیئت مرگ بوده است

واقعیت دیگر این است که کلیت نظام ولایت فقیه، در مقابل فشارهای اجتماعی از پایین، جنبش های مدنی و ازادی‌خواه، از یک طرف مجبور به عقب نشینی و عکس العمل شده است، و بطور همزمان همه کاندیداها تلاش دارند تا با انگشت گذاشتن بر زخم‌های دهها ساله مردم و سوء استفاده از احساسات آنان، مردم را در این انتخابات فریب داده و پشت سر خود بکشانند، تا بعد از اینکه انتخابات تمام شد و مجددا سر کار آمدند، ایشان هم به همان‌گونه به وعده‌های خویش عمل کنند که آقای خمینی عمل کرد

من فکر می‌کنم که مطلوب خامنه‌ای روحانی و تیمش است. چرا که روحانی در این چهار سال نشان داده است، که در چارچوب منویات خامنه‌ای عمل کرده است و آنچه که خامنه ای از او خواسته را انجام داده است. از همین منظر نیروی چپ، دمکرات دمکراسی‌خواه کشور باید روی پرنسیپ‌های برنامه‌ای، سیاسی و حقوق بشری خود ایستادگی کند

اكنون كمتر از دو هفته به انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا باقی است. ما با عنایت به عملكرد دولت‌های اصلاحات خاتمی و اعتدال روحانی و دولت فاسد احمدی‌نژاد و مواضع نامزدها، اعتراض خود را به نامزدی رئیسی نامزد اصول گرایان برای انتخابات ریاست جمهوری ابراز می‌داریم و از مردم ایران می‌خواهیم با شركت گسترده خود در انتخابات ٢٩ اردیبهشت ماه ١٣٩٦ و حمایت از نامزد اصلاح‌طلبان همچون انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری در اسفند ماه سال ١٣٩٤ چهره واقعی نامزدهای اصولگرایان را افشاء و مانع از پیروزی آنان به ویژه نامزد اصلی آنان برای انتخابات ریاست جمهوری شوند

در این بازی صرف افشای جانی و ندادن رای به او مانع از بالا آمدن او نیست. تنها راه نشان دادن نفرت و ممانعت از بالا آمدن چنین موجودی، دادن رای ناگزیر به روحانی است. رای بالائی که بتواند راه تقلب را ببندد ومیزان نفرت یک ملت را نشان دهد. نفرت نه تنها نسل پیر شده در غربت و زجر دیده در میهن را، بل، نفرت نسل جوان امروز را نیز نشان دهد. نسلی که می گویند بی تفاوت است؛ حافظه تاریخی ندارد؛ تنها منافع خود را دنبال می کند و فاقد آرمان‌خواهی است. حال آن که در وجه غالب این چنین نیست

چپ دموکرات امروز به همان شدتی که "ابراهیم رئیسی" ها را زیر شلاق افشاگریها می گیرد و تقاضای محاکمه بین المللی آنها را دارد، یا در مورد نقد "روحانی"ها سکوت میکند، و یا اینکه انتقاداتشان از آنها آنقدر ضعیف و خفیف است که حتی به مقیاس تقاضای رفع حصر از آقایان میرحسین موسوی و کروبی هم نمیرسد. خط سیاسی غیر مستقل و ادامه سیاست اتحاد و انتقاد از جناح بد در مقابل جناح بدتر حکومتی، حضور و اعتبار سیاسی چپ دموکرات و تحول گرا را در صحنه سیاسی کشور تا حد عدم حضور تقلیل داده است