برون رفت از وضعيت بحرانی کشور و خروج از بن بست، مستلزم تغييرات اساسی در ساختارهای سياسی و تغيير قانون اساسی است. آلترناتيو وضع موجود گذار از جمهوری اسلامی به دموکراسی است. برای گذار به دموکراسی همکاری و اتحاد نیروهای جمهوری خواه، دموکرات و سکولار و پيوند يافتن آن با خيزش اعتراضی مردم امری است ضرور.
حدت سه جريان در جهت پاسخگوئی به الزامات جامعه ماست. توسعه پايدار، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، مسائل اصلی جامعه ما هستند و جامعه ما نيازمند وجود نيروی سياسی قدرتمندی است که از توسعه پايدار، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، از منافع و مطالبات کارگران و زحمتکشان و از خواسته های دموکراتيک طبقه متوسط ايران دفاع کند و برنامه و مبارزه جاری خود را بر پايه مولفه های فوق تنظيم نمايد. در بين جريان های سياسی کشور، نيروی چپ و به ويژه چپ دمکرات و سوسياليست از چنين توانائی بالقوه برخوردار است. ما به عنوان بخشی از نيروهای چپ ايران با درک اين ضرورت ها، می خواهيم وحدت کنيم و بر تاثيرگذاری چپ در صحنه سياسی کشور بيفزائيم.
جامعه ما نيازمند وجود نيروی سياسی قدرتمندی است که از توسعه پايدار، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی دفاع کند و برنامه خود را بر پايه مولفه های فوق تنظيم نمايد. نيروی چپ و به ويژه چپ دمکرات و سوسياليست از چنين توانائی بالقوه برخوردار است.
دولت به جای قطع برداشت از صندوق تامین اجتماعی و پرداختن بدهی خود و چارە جویی برای چالش های جدی کە سازمان تامين اجتماعی با آن مواجە است ومقابلە با تهدید ورشکستگی آن در سال های آتی، باز هزينه های خود را می خواهد همچنان از منابع اين سازمان تامين کند. سازمان تامين اجتماعی هم به نسل کنونی و هم به نسل آينده تعلق دارد. دولت دست در جيب هم نسل کنونی و هم نسل آينده برده و با اين کار روند ورشکستگی اين سازمان را شتاب می بخشد.
با قرار گرفتن جمهوری اسلامی در جايگاه دشمن اصلی دولت امريکا، تنش و درگيری بين دو دولت افزايش خواهد يافت. جمهوری اسلامی با پيشبرد سياست توسعه طلبی در منطقه، تداوم خصومت با امريکا و سياست نابودی دولت اسرائيل، نمی تواند خطر درگيری با دولت ترامپ و متحدين منطقه ای وی را کاهش دهد. لازمه کاهش و رفع خطر درگيری، واگذاری تدوين و پيشبرد سياست های منطقه ای جمهوری اسلامی از سپاه و سپاه قدس به دستگاه ديپلماسی و ترک آن سياست های فاجعه بار است
اگر نزديکی دولت و سپاه برای هر دو ثمراتی داشته باشد، اما برای کشور در عرصه داخلی و منطقه نتايج زيانباری خواهد داشت. بعد از اين دست سپاه در چنگ انداختن به اقتصاد کشور بازتر خواهد شد و دولت روحانی راه را برای گرفتن پروژه های کلان برای سپاه خواهد گشود.
تاکنون تعداد زيادی سازمان‌های مردم‌نهاد در دفاع از کودکان خيابانی تشکيل شده و نقش مهمی در بهبود وضعیت آنها داشته‌اند. اما حکومت به جای کمک به اين نهادها، موانع در مقابل آنها می تراشد و فعالين‌شان را تحت پيگرد قرار می‌دهد.
کولبران نه قاچاقچی هستند و نه کار آن ها در اقتصاد کشور خلل ایجاد می‌کند. بلکه اين باندهای مافیایی و نهادهای حکومتی مثل سپاه پاسداران هستند که انبوه کالاهای قاچاقی را از مرزهای زمينی و هوائی رد می کنند. قاچاقچیان اصلی هر روز معادل کل بار یکسال کولبران کشور کالاهای قاچاقی بدون برخورد با مانعی وارد کشور می‌کنند. در حالی که کمر آن ها نه از بار ۲۰۰ کيلوئی خم می شود و نه سينه شان با گلوله شکافته می شود.
حسن روحانی کابینه‌اش را به مجلس معرفی کرد. کابینه‌ای که نه برای تأمین خواست ۲۴ ميليون رأی‌دهنده به روحانی، بلکه برای جلب نظر مساعد علی خامنه‌ای چيده شده است.
بلوک قدرت که راست افراطی یکی از مولفه های آن است، بیشترین ثروت کشور را در دست خود متمرکز کرده است. این بلوک در سوق دادن کشور به فساد و در قطبی کردن جامعه به لحاط فقر و ثروت، نقش اصلی را دارد. با این وجود راست افراطی فریبکارانه از عدالت سخن می گوید و با بهره گرفتن از رسانه ها و تبلیغات وسیع، خود را عدالت خواه جا می زند.
