برخی نيروهای اپوزيسيون از روی کار آمدن دولت ترامپ و چرخش سياست واشنگتن نسبت به رژيم ايران خوشحالند، با آن همراهی نشان می دهند و آماده اند سهمی در پيشبرد آن سياست برعهده گيرند. در حالی که سياست دولت ترامپ نه صلح طلبانه است و نه تامين حقوق بشر و استقرار دمکراسی در کشور را پی می گيرد.

اين مواضع نشان می دهند که تلاش ترامپ، سران دولت عربستان و دولت دست راستی نتانياهو ايجاد هماهنگی بين اعراب و اسرائيل خصوصاً عربستان سعودی، ‌مصر و اردن با اسرائیل و حا انداختن رژيم ايران به عنوان دشمن مشترک آن ها و نهديد اصلی در خاورميانه است

در سطور زیر گفتگوی کار آنلاین را با بهروز خلیق در باره انتخابات ریاست جمهوری ماه آینده در جمهوری اسلامی ایران، اوضاع نیروها در آستانۀ انتخابات، تعادل و توازن بین آنها، سناریوهای ممکن، و وضع و سیاست نیروهای تحول طلب نسبت به این انتخابات می خوانید. بهروز خلیق مسئول هیئت سیاسی - اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) است، اما در این مصاحبه به عنوان کنشگر سیاسی حضور دارد.

بلوک قدرت و ارگان های امنيتی با بازداشت ها و تشديد اختناق، می خواهند جامعه مدنی و سياسی را خفه، و انتخابات غيرآزاد و مديريت شده را همانند دوره قبل برگزار کنند و کانديدای مورد نظر خود را از صندوق های رای بيرون بياورند. يا اين که انتخابات را به دوره دوم بکشانند و رای حسن روحانی را به حداقل برسانند تا روحانی ضعيف بر صندلی رياست جمهوری بنشيند و سياست های جريان حاکم را پيش ببرد.

٤٣ مين سالگرد جان باختن برادرم ابراهيم خليق است. او عضو سازمان چريک های فدائی خلق ايران بود و در ٢٤ اسفند سال ١٣٥٢ دستگير شد. ابراهيم همراه با اسماعيل خاکپور ـ هم دانشگاهی و همشهری او ـ در سال ٥١ مخفی شد. آن دو دانشجوی دانشگاه صنعتی بودند و از طريق بهروز عبدی به سازمان وصل شده بودند. رابط های ابراهيم با سازمان ابتدا عباس جمشیدی رودباری و سپس احمد زیبرم، حسن نوروزی و علی اکبر جعفری بودند. ابراهيم و اسماعيل در نيمه دوم سال ١٣٥١ با مسئوليت علی اکبر جعفری عازم مشهد شدند. ابراهيم در مشهد مسئولیت یک تیم تدارکاتی را بر عهده داشت.

با صف آرائی مثلث امريکا، عربستان و اسرائيل عليه جمهوری اسلامی، چالش حاد بين واشنگتن و تهران در هفته های گذشته و تهديدهای دو طرفه، فضای متشنج و نگران آوری به وجود آورده است. در امريکا کابينه جنگی سرکار است که جمهوری اسلامی را برهم زننده امنيت منطقه خاورميانه و بزرگترين حامی تروريسم می‌داند. در چنين شرايطی ما در چشم انداز نزديک با چه سناريوهائی در رابطه با مناسبات دولت ترامپ و جمهوری اسلامی روبرو ایم؟

راس قدرت بر اين تصور بود که با حصر رهبران، دستگيری و محکوم کردن فعالان جنبش سبز يا راندن به خارج از کشور، آتشی را که در سال ٨٨ به پا خواست و حکومت را به چالش کشيد، خيابان ها را به تسخير خود درآورد و جمهوری اسلامی را در چشم جهانيان بی حيثيت کرد، خاموش خواهد کرد. اما آمدن مردم به خيابان ها و شعارهای آن ها، نشان داد جنبش سبز که برخاسته از مطالبات دمکراتيک گروه های وسيعی از جامعه است، آتش زير خاکستر است که در فرصت های مناسب شعله ور می شود.

جريان حاکم، وضعيت بحرانی و افزايش فشارهای امريکا را در چشم انداز می بيند و به همين خاطر فضای سياسی کشور را تنگتر کرده و صدای منتقدين در داخل و بيرون از مجلس را خفه می سازد. رويکردی که در گذشته بارها به آن متوسل شده است. به نظر می رسد که ما در ماه های آتی با فضای پرتنش و نگران کننده ای روبرو خواهيم بود

ورشکسته شدن صندوق های بازنشستگی به تامين اجتماعی لطمه جدی خواهد زد. بايد برای غلبه بر بحران صندوق ها دست به کار شد. تجربه نشان می دهد انتقال یک نظام دولتی تامين اجتماعی به نظامی کاملا خصوصی چاره ساز نيست.

ترکيه براثر سياست های اردوغان دوپاره شده و شکاف عميق برداشته است. بی شک عمليات پاکسازی اردوغان بر عمق شکاف خواهد افزود و زمينه را برای تنش ها و خشونت ها فراهم خواهد ساخت. اردوغان با سياست های فاجعه بار در منطقه و با عمليات پاکسازی در داخل، چشم انداز تیره و تاری را برای ترکيه ترسيم کرده است.

نمی توان از رژيم فقها انتظار برخورد علمی با امر فروپاشی اجتماعی داشت. اما لازم است که اين خطر را به امر همگانی فراروياند، آگاهی اجتماعی در اين زمينه را بالا برد و گروه های اجتماعی را برای سهيم شدن در امر مقابله با اين خطر فراخواند و برای برداشتن موانع مشارکت مردم و سازمان های مردم نهاد به رژيم ايران فشار آورد.

گفتگو با بهروز خليق (٣)
مسئول هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)

پيرامون نامه مهدی کروبی، دوره دوم انتخابات، پروزه وحدت چپ و اول ماه مه

سياست ما در دوره دوم انتخابات، همان سياستی است که در بيانيه شورای مرکزی سازمان آمده است. دلايلی که موجب شد ما از هيچ ليست انتخاباتی دفاع نکنيم، هم چنان پابرجا است. نوک حمله ما در طی سال های گذشته متوجه بلوک قدرت بود. بلوکی که در راس آن ولی فقيه قرار دارد و مانع هرگونه تغيير در ساختارهای سياسی و سياست های کلان حکومت است و سرسختانه از استبداد مذهبی و ولايت مطلقه فقيه دفاع می کند.

برای سازمان ما شکل گيری اقليتی در مجلس که با بلوک حاکم همراه نشود، با فساد مبارزه کند، برای آزادی زندانيان سياسی و برداشتن حصر بکوشد، برای لغو قوانين ضدزن گام بردارد، از آزادی بيان و رسانه ها و حقوق شهروندی دفاع نمايد و ار حقوق و مطالبات کارگران، زحمتکشان، معلمان و پرستاران حمايت کند، حائز اهميت است. ولی ليستی که به پيشبرد چنين برنامه ای متعهد شود، ديده نمی شود.

بلوک حاکم بعد از برجام تصميمات کلانی اتخاد کرده است که رد صلاحيت های گسترده به آن برمی گردد. برخی از تصميمات کلان تداوم سياست های قبلی است و برخی ديگر تازگی دارد.

سپاه از يکسو بر شورای نگهبان فشار می آورد تا با «شجاعت» و «قاطعیت» در رد صلاحيت ها عمل کند و از سوی ديگر سهم کلانی از کرسی های مجلس را می خواهد. سهم کلان در بولتنی که توسط فرماندهی ستاد سياست گذاری سپاه تهيه می شود، آمده است. سپاه از شورای نگهبان می خواهد ١٨٠ کرسی مجلس اعم از سپاهی و غيرسپاهی را در اختيار داشته باشد.

از سوی ديگر روحانيت سنتی انتخاب ولی فقيه را حق مسلم خود می داند و به سادگی حاضر نخواهد شد که سپاه فرد مطلوب خود را بر روحانيت ديکته کند. چالش بين روحانيت سنتی و سپاه، برسر انتخاب ولی فقيه در مجلس خبرگان آتی کانونی خواهد شد. اين چالش از هم اکنون بر حساسيت نسبت به انتخابات مجلس خبرگان و ترکيب آن از جانب جريان های حکومتی افزوده است.

ولی فقيه در تداوم گشايش راه برای يکه تازی سازمان اطلاعات سپاه در داخل کشور، فعاليت برونمرزی را بر وظائف آن افزوده است تا در خارج نیزهمانند داخل کشور کار اطلاعاتی و امنيتی کند. اکنون هر دو سازمان اطلاعاتی و امنيتی در خارج از کشور فعالند و برای ضربه زدن به سازمانهای سياسی اپوزيسيون، فعالين سياسی و مدنی، روزنامه نگاران، کنشگران شبکه های اجتماعی برنامه ريزی می کنند.

اما «بسيج» يک عملکرد شاخص دارد. عملکرد حزبی که به حزب پادگانی مشهور شده است. در کشوری که حزبيت توسط حکومت و روحانيت مورد لعن و نفرين است، حزب پادگانی گسترده ترين تشکيلات و پرشمارترين عضو را دارد.

راست افراطی پايه اجتماعی ولايت فقيه است. خامنه ای برای حفظ حکومت و موقعيت خود به راست افراطی نياز دارد. او بدون حمايت سپاه، راست افراطی و نيروهای امنيتی نمی توانست چنين جايگای را پيدا کند. توصيه من به شما اين است که آنچه در مطلب من آمده است به نقد بکشيد نه آنچه که به نوشته من نسبت داديد.