تلاش برای نزدیکی نیروهای جمهوری خواه دمکرات و سکولار، اتحاد وسیع این نیروها و تقویت نقش آن، در مرکز ثقل سياست اتحادهای ما قرار دارد.
جنبش های اجتماعی و نهادهای مدنی جايگاه برجسته در استراتژی تحول طلبی دارد. ما از مطالبات جنبش های اجتماعی و شکل گيری نهادهای مدنی دفاع می کنيم و برای تقويت آن ها می کوشيم.
بهروز خليق مسئول هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدایيان خلق ايران (اکثريت) برای شرکت و سخنرانی در جشن چهل و سومین سال تأسیس این سازمان، از اروپا به تورنتو آمده بود. هفته ی گذشته، در دفتر شهروند پای صحبت هایش نشستیم تا از مواضع جدید سازمان در قبال مسائل روز ایران آگاه شویم.
در علوم اجتماعی هيچ نظام فکری جامع و فراگير و يا فراپارادايم وجود ندارد. پارادايمها که توسط انسانها ساخته میشوند تنها قادر به تبيين محدودههای معينی از حيات اجتماعی هستند. هيچ پاراديمی وجود ندارد که بتواند مثلا تاريخ تحولات اجتماعی تمام جوامع بشری را توضيح دهد. جوامع بشری متنوع، پيچيده و دائما در حال تغيير است.
ويرايش نخست «منشورحقوق شهروندی» که حسن روحانی در تبليغات انتخاباتی رياست جمهوری، وعده آنرا داده بود، منتشر شد. انتشار اين منشور تاکنون بحثهای متعددی را بدنبال داشتە است. سایت رسانه پیرامون این موضوع با بهروز خلیق، مسئول هیئت سیاسی اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران ـ اکثریت گفتگویی انجام داده است
اولين کنفرانس اميدآفرين بود و نشان داد که سه جريان و کنشگران چپ مصمم اند که پروژه وحدت را پيش ببرند. حاملين پروژه وحدت چپ از حزب يک پارچه و يکدست فاصله گرفته و تنوع نظری ـ سياسی در چارچوب چپ را پذيرفته اند. حضور گرايش های مختلف چپ در کنفرانس و گفتگوی پر ثمر آن ها، نشان داد که می توان گام بعدی را با اطمينان بيشتری برداشت و به پيشبرد پروژه وحدت و شکل گيری تشکل چپ به رغم دشواری های فراوان اميدوار بود.
سخنرانی رفيق بهروز خلیق در پانل سوم کنفرانس
برای چپ ايران ارزشهای برشمرده و سوسیالیسم دمکراتیک، بیش از همه در ارائه برنامه برای گذار ایران به کشور دمکراتيک، مدرن و توسعه یافته، در تحقق حقوقی و حقیقی آزادی، برابری، تامین حقوق بشر، دمکراسی، رفع تبعیض و حفظ محیط زیست و در پیریزی جامعه نیرومند، دولت مدرن، دمکراتیک، عدالت خواه و سکولار و فراهم آمدن زمینههای سوسیالیسم دمکراتیک تبلور میباید.
در گذشته الگوی ما، احزاب کمونيست بود. اساسنامه ما برگرفته از اساسنامه های آن ها بود. با توجه به تحولات فکری که ما طی کرديم، به نگرش هائی که دست يافتيم، تجربه هائی را که اندوختيم، آگاهی که از الگوهای حزبی پيدا کرديم، تاثيرات تکنولوژی اطلاعات بر ساختار و مناسبات درونی احزاب را درک کرديم و نيز الزامات تحولات جامعه ايران را شناختيم، به اين دريافت رسيديم که ما نيازمند طراحی الگوی مناسب برای چپ هستيم. الگوئی که با الزامات جامعه ما و چپ دمکراتيک هم خوانی دارد.
حزب مهمترين سازمان سياسی در دولتهای مدرن است و احزاب پل رابط بين جامعه و حکومت بشمار میروند. بين حزب و دمکراسی پيوند تنگاتنگی وجود دارد. "ظهور احزاب بدون ترديد يکی از علائم مميزه و شاخصه های اصلی حکومت ها و دولت های مدرن بشمار میرود. از يکسو اين احزاب سياسی بودند که دمکراسی را خلق کردند؛ و از سوی ديگر دمکراسی مدرن نيز تنها در صورت حضور مداوم و فعاليت مستمر احزاب سياسی قابل دوام و ماندگار است. بدين ترتيب بين دمکراسی و حزب رابطه ای تنگاتنگ برقرار است"
احزاب سياسی در کشورهای دمکراتيک، در بين سازمان هائی که در حوزه سياست فعال هستند، بيشترين نقش را در سپهر سياسی کشور ايفاء می کنند و پس از دولت، قدرتمندترين نيروی سياسی هستند که بيشترين سهم از فعاليت های سياسی را به خود اختصاص می دهند. نقش احزاب در جوامع صنعتی به قدری بالا است که نظام حزبی به خوبی می تواند معرف نظام سياسی کشور تلقی شود و احزاب سياسی هم مدعی نقش تعيين کننده ای در زندگی سياسی باشند.
