جامعه ما در حال گذر از جامعه سنتى به جامعه مدرن است و شکاف اصلى، شکاف سنت و تجدد است. اما شکاف دمکراسى و اقتدارگرائى که با شکاف سکولاريسم و حکومت دينى در آميخته است، شکاف عمده جامعه ما بحساب مى آيد. شکاف طبقاتى که بجهت فقر و بيکارى گسترده و تمرکز ثروتهاى کلان در دست لايه نازکى از جامعه فعال شده است، به مسئله حاد جامعه ما و بخش اعظم مردم کشور ما تبديل شده است. با حاکم شدن جريان بنيادگرا و سرکوب حرکات اعتراضى کارگران و زحمتکشان از يکسو و از سوى ديگر با سوق يافتن لايه هاى از طبقه متوسط جديد بسمت فقر، آندو بهم پيوند ميخورند و دمکراسى و عدالت اجتماعى به خواست مشترک طبقه کارگر و طبقه متوسط جامعه تبديل ميشود.

ما تعرض عليه بلوک قدرت ولايت فقيه ـ راست بنيادگرا و مبارزه براى تامين آزاديهاى سياسى و حقوق بشر و همکارى نيروهاى آزاديخواه در اين زمينه را بيش از پيش بسيج کننده ترين و نافذترين سياست درراستاى تامين هدف استراتژيک مى دانيم. ما بر مقاومت و سازماندهى مقاومت در مقابل بلوک حاکم و افشاى سياستها و عملکردهاى آن تاکيد داريم.

فضای سياسی کشور تنگ و تنگتر ميشود، دستآوردهای جنبش اصلاحلت يک بيک به تاراج ميرود و وضعيت به سالهای قبل از دوم خرداد و گاه در مواردی به دهه 60 برميگردد. اخبار رسيده حاکی از آن است که بازجويان و شکنجه گران دهه 60 دوباره به سرکار برميگردند و برنامه سرکوب را سازمان ميدهند. قدرت گيری بنيادگرايان زمينه را برای باز گشت فضای سياسی کشور به دهه های قبل فراهم ميسازد.

سازمان ما همانند ساير جريانهای سياسی اپوزيسيون از فقدان پيوند با نسل جوان رنج می برد. رژيم فقها با وادار کردن بخش قابل توجهی از فعالين سياسی به مهاجرت و ايجاد جو اختناق در داخل کشور، اجازه نميدهد که پيوند نزديکی بين ما و نسل جديد شکل گيرد. اما شرط تداوم حيات سازمان بمثابه يک جريان چب که از تجربه سه دهه و نيم فعاليت سياسی ـ سازمانی برخوردار است، به ايجاد پيوند با نسل جديد و جلب آن بصفوف خود بستگی دارد.

تشديد سرکوب، تاثيراتش را بر فضای کشور و ارتباط داخل و خارج از کشور گذاشته است. در ماههای اخير از دامنه فعاليت روز نامه نگاران منتقد و وبلاگ نويسها، فعالين سياسی، اجتماعی و فرهنگی کاسته شده است. آنها فضای اختناق را با تمام وجود احساس ميکنند.

اگر جمهوری اسلامی، در اندیشه اعمال قدرت دیکتاتوری اش بر شهروندان است و می خواهد قدرت هسته ای را پشتوانه این اقتدار قرار دهد؛ و اگر دغدغه امریکا و اروپا فقط اینست که شاخ هسته ای جمهوری اسلامی را بشکنند، اما مردم ایران نه سلاح هسته ای می خواهند و نه دیکتاتوری و نقض حقوق بشر. مردم ایران، نه خواهان دخالت نظامی از خارج هستند و نه انفعال جهان نسبت به نقض خشن حقوق بشر شهروندان ایران توسط جمهوری اسلامی.

اگر دو تشکل نوپا تنها به دعوت از فعالين سياسی برای شرکت در اجلاسها اکتفا ورزند و از ايجاد رابطه با ساير بخشهای نيروهای جمهوريخواه و پيشبرد امر همکاری خودداری کرده و دور خود حصار بکشند، هم جايگاه خودشان را روشن نخواهند کرد و هم امر اتحادها و شکل گيری آلترناتيو را بی پاسخ خواهند گذاشت.

تمام فاکتها نشان ميدهد که ولی فقيه اين بار اجازه نخواهد داد که جريان سال 76 تکرار شود. گردانندگان حکومت تمام لوازم را فراهم ميآورند تا اين بار همانند دوره های قبل ازسال 76، کانديدای" نظام" در پست مقام رياست جمهوری اسلامی بنشيند.

محافظه کاران در برخورد با سازمانهای غيردولتی نه با فعالين سياسی، بلکه با نيروی گسترده گروههای مختلف اجتماعی مواجه هستند، نيروئی که سالها برای شکل دادن اين نهادها جانفشانی کرده است. يورش عليه سازمانهای غيردولتی، يورش به دستآوردهای مردم است و بالطبع با ايستادگی آنها روبرو خواهد شد. سازمانهای غيردولتی از حيات خود دفاع خواهند کرد.

موفقيت اجلاس پاريس در آن بود که توانست طيفی از نيروهای جمهوری خواه را که به سه جريان تاريخی جمهوريخواه تعلق دارند، گرد بيآورد. سه خانواده : چب، نيروهای ملی و دين باوران سکولار. اجلاس پاريس تلاقی اين سه جريان بود

دستيابی به دانش و تکنولوژی هسته ای که گردانندگان جمهوری اسلامی مدام بر آن تکيه ميکنند، حقی است که کسب آن در شرايط کنونی جز با اعتمادسازی در سطح جهان امکان پذير نخواهد بود. تا زمانی که جمهوری اسلامی نتواند در اين زمينه اعتماد جهانی را برانگيزد و عملکرد کاملا شفاف و مطابق با مواژين بين المللی داشته باشد، و تا زمانی که دست از اقدامات مشکوک و برنامه های پنهانی اش برندارد، هرگونه تلاش برای دستيابی به دانش و تکنولوژی هسته ای ، ميتواند کشور ما را بيک فاجعه بزرگ سوق دهد.

باز گشت به سالهاي قبل از دوم خرداد 76 در حوزه سياسي، فرهنگي، اجتماعي و سياست خارجي برنامه جناح محافظه کار و بويژه گرايش بنيادگرا و تندرو آن بود. آنها قبل از اينکه قوه اجرائيه را بچنگ آورند، ميکوشند وضعيت کشور راهم در عرصه داخلي و هم سياست خارجي به سالهاي قبل از دوم خرداد برگردانند.

رويکرد به سياست "تنش زائي" مناسبات جمهوري اسلامي با بريتانيا را نيز تخريب کرده است. بازداشت سه قايق دولت انگليس توسط سپاه پاسداران و نشان دادن سربازان و ملوانان انگليسي در حالي که چشم‌هايشان بسته شده بود و تظاهرات حزب‌الهي‌ها در ماه‌هاي اخير در برابر سفارت انگلستان در تهران، به سردي مناسبات دو کشور منجر شده است.

گردانندگان رژيم فقها با تدوين "قانون مجازات جرايم رايانه‌اي"، فيلترگذاري، بستن دفاتر شرکت‌هاي سرويس دهنده اينترنتي و صرف بودجه عظيم براي خريد وسائل فيلترينگ، مي‌توانند وفقه در مبادله آزادانه اطلاعات در برخي حوزه‌ها بوجود آوردند ولي قادر نخواهند شد مبادله آزادانه اطلاعات را متوقف سازند و مردم کشور ما را از دسترسي به اطلاعات محروم کنند.

مشروطه طلبان سلطنتى و از جمله رضا پهلوى مدعى پايبندى به دمکراسى هستند. آنها قتلهاى زنجيره اى و جنايات رژيم حاکم را محکوم ميکنند ولى سخنى در مورد جنايات دوره محمد رضا شاه به زبان نميآورند. حکومتگران امروز هم که عده اى از آنها در دوره شاه در زندانها بسر ميبردند، کشتارها، شکنجه ها و سرکوبهاى دوره شاه را محکوم و به خاطر اينکه فراموش نشود، موزه درست ميکنند ولى همان جنايات را با ابعاد بيشترى انجام ميدهند. گويا که براى مشروطه طلبان سلطنتى و گردانندگان جمهورى اسلامى جنايت در يک رژيم محکوم است و در ديگرى مجاز.

اکنون زمان به رخ کشيدن قدرت دفاعى در مقابل امريکا که به مدرنترين سلاحهاى مرگبار مجهز است، نيست. راه برون از بحران اتمى، همکارى با جامعه جهانى، پاسخ مثبت به خواست شوراى امنيت و تعليق غنى سازى تا زمان جلب اعتماد بين المللى است

انتخاب نام "کار" براى ارگان سازمان از سمتگيرى اجتماعى سازمان برخاسته بود. در سرمقاله اولين شماره کار آمده است: "اينک که خلق ما متحد و يکپارچه پس از نبردى خونين رژيم سلطنتى را واژگون کرده......اينک که وظيفه همه نيروهاى انقلابى است که دستآوردهاى انقلاب را حفظ کنند...ما وظيفه خود ميدانيم که با انتشار يک نشريه ويژه کارگرى قدمى ديگر در جهت ارتقاء جنبش کارگرى برداريم."

غرب نسبت به جمهورى اسلامى اعتماد خودش را از دست داده است و به شدت به برنامه هاى هسته ای آن مشکوک است. گزارش حسن روحانى به وضوع نشان ميدهد که رژيم حاکم تا آنجا که توانسته است برنامه هاى خود را از آژانس مخفى نگهداشته است. به همين خاطر غرب نگران است که جمهورى اسلامى در خفا در جهت دستيابى به سلاح هسته اى حرکت کند

نگاه جريان راست افراطی به مسائل جامعه و حوزه های مختلف زندگی اجتماعی، نگاه نظامی ـ امنيتی و راهبرد آن کاربست "قهر" است. سياستهای خارجی جريان راست افراطی را نميتوان از سياستهای آن در داخل کشور منفک کرد. اين نگاه و راهبرد به عرصه سياست خارجی هم امتداد يافته است

آنچه مسلم است غرب به جمهوری اسلامی اجازه نخواهد داد به تکنولوژی هسته ای که امکان تهيه سلاح اتمی را فراهم ميآورد، دست يابد. جمهوری اسلامی هم مصر است که به تکنولوژی هسته ای مجهز شود. تداوم اين روند، خطر رودرروئی بين ايران و غرب را افزايش ميدهد