«پیرامون مصاحبۀ پرویز ثابتی، مدیر امنیّت داخلی ساواک با صدای امریکا»

جنبش چپ ایران که فرزندان زیادی را در دو رژیم در راه رسیدن به آزادی و عدالت از دست داده است همواره از اشتباهات خود انتقاد کرده است اما سران رژیم پیشین هیچگاه نمیخواهند بپذیرند که عامل اصلی بر آمدن هیولای جمهوری اسلامی خطاهای آنان بوده است و بدیهی است در آینده اعمالِ ساواکِ شکنجهگر و جانشیناش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برای مردم آشکارتر خواهد شد و مردم و تاریخ عاملین شکنجه را نخواهند بخشید

در سال 1389 بر اثر تیراندازی ماموران جمهوری اسلامی 66 نفر از کولبران کشته شده اند و تعدادی نیز بر اثر اصابت با مین یا یخ زدن دست و پا ناقصالعضو شده اند و گروهی نیز دچار عارضه دیسک کمر شده اند و قادر به ادامه کار نیستند و تعدادی نیز در زندان به سر می برند

کردستان برای کسب استقلال سرزمین خود باید نبردی طولانی را با کشورهای منطقه متحمل شود و این نبرد طولانی با توجه به مقایسه توانمندی نیروهای درگیر، جز با حمایت قدرتهای بزرگ جهانی امکانپذیر نیست و بدیهی است حمایت قدرتهای بزرگ که در رأس آنان امریکا قرار دارد، فقط با انگیزه منافع مادی و استراتژیک آنها قابل توجیه است

اما باید از عشق آتشین بنیانگزاران جنبش فدائی به مردم نیز بیاموزیم و آنرا الگوی آرمان خود قرار دهیم، و سخن زنده یاد بیژن جزنی را بخاطر بسپاریم که گفت همه اعتبار ما در پیوند با مردم است و در پیوند با اینکه چه سهمی در برداشتن باری از دوش آنان و کاستی درد و رنجی که متحمل آنند، بر عهده بگیریم.

یشان در قضاوتی در باره آقای خامنه ای می نویسند :"هر فجایعی که رخ می دهد بر عهده رهبر نظام نمی گذارم، همه مسئولیم"، آیا دهقانان بلوچ یا کارگرانی که ماهها و یا سالهاست حقوق نگرفته اند یا زاغه نشینانی که تحت توجهات جمهوری اسلامی هر روز مانند قارچ از زمین میرویند یا روزنامه نگاران که از حقوق بشر دفاع می کنند یا صدها هزار خانوار که در فقر و فلاکت می زیند مسئول این همه فجایع اند، یا سرکوبگران، غارتگران و مزدوران قداره بندشان؟

عوامل ذکر شده موجب سرخوردگی وحس انتقامجوئی در بعضی ار جوانان میشود وافزون بر آن نحله های فکری واپسگرا و جنابتکار طالبان والقاعده که زمینه رشد افکار عقبمانده خود را در میان جوانان بلوچ مساعد می انگارند، تبلیغات زهرآگین خود را با شیوههای گوناگون در میان جوانان بلوچ اشاعه و گسترش می دهند

هدف از این نوشته فقط اشاره ای کوتاه به زندگی برخی از زندانیان آزاد شده سال 57 بود و به هیج وجه ادعای تحلیل و پژوهش و تاریخ نگاری نبود و فقط یادآوری روزی افتخار آفرین برای مردم میهن مان بود که فرزندان خود را از بند خودکامگان رهائی بخشیدند و گوشه ای از تاریخ مبارزات کشورمان را رقم زدند.

فدائیان خلق در برهه ای از زمان علیه بیعدالتی بپاخاستند و عشق آتشین خود را به خلق نشان دادند و بخشی از تاریخ کشور ما را رقم زدند. ما باید از آنان درس صداقت و عشق به توده های تحت ستم را بیاموزیم. امید است روزی برای همیشه مبارزه مسلحانه از فرهنگ سیاسی جامعه مان رخت بربندد و امید است روزی پژوهشگری مانند شما با درنظرداشت علل و عوامل و با صداقت و انصاف قضاوت کند

آقای نوری زاده، شما با امکانات وسیعی که در رسانه های گروهی دارید از این حق برخوردارید که از رژیم پیشین و دولتمردانش ستایش کنید. اما این خلاف اصول روزنامه نگاریست که مخالفان رژیم پیشین را مورد هتاکی و تحقیر قرار دهید

رژیم دراین سالها نه تنها از نظر توسعه اقتصادی، ایجاد کار و اعتلای دانش و فرهنگ اقدام موثری انجام نداده، بلکه با معرفی بلوچها در افکار عمومی بعنوان قاچاقچی، آنان را تحقیر می کند و حتی اعتقادات مذهبی آنان را مورد اهانت واستهزاء قرار می دهد

تجاوز تنها در سوله های کهریزک انجام نشده بلکه در تمام زندانهای ایران روی داده است، زیرا شکنجه گران در یک مکتب آموزش دیده اند واز یک خط مشی پیروی می کنند. همان طوری که عوامفریبی و عدم صداقت در گفتار و کردار مقامات رژیم وجود دارد، در مورد مسائل جنسی نیز این بی صداقتی بچشم می خورد.

شخصيت‌هاى داستان‌هاى درويشيان همگى واقعی‌اند و در اعماق جامعه زندگى می‌کنند و اين شخصيت‌ها اغلب انسان‌هائى هستند که درويشيان در زندگى خود با آنان زيسته است يا شاهد درد و رنج آنان بوده است، فقر و محروميت دوران کودکى و اجبار به کار کردن از سن پنج سالگى تحت سرپرستى پدرى سخت‌گير و خشن، سرنوشت او را با زندگى محنت‌بار کودکان فقير و زحمتکش پيوند زده است، از اينرو در آثارش محروميت و آرزوهاى برنيامده کودکان فقير را به تصوير می‌کشد و در واقع آثارش بيانگر فرياد درد و رنج کودکان محروم است

در روز دوم خرداد ٨۵ خبرگزارى ايرنا گزارش داد که قبيله‌اى غارنشين در ارتفاعات اطراف شهر جيرفت کشف شده است.... وضعيت زندگى در اين قبيله يا روستا اين واقعيت دردناک را آشکار مى‌سازد که اين انسان‌هاى فراموش شده و منزوى که حدود ١٢٠ نفر هستند، آن‌چنان از امکانات ضرورى اوليه زندگى بى‌بهره‌اند که حتى با روستاهاى فقير و عقب‌مانده نيز قابل مقايسه نيستند

رژيم شاه و جمهورى اسلامى در استفاده از اين عناصر لمپن و طفيلى جامعه براى پيشبرد مقاصد و اهداف خود در شرايط حساس براى بقاء و تداوم حاکميت خويش دارى وجه اشتراک هستند. پس از شهريور‌‌٢٠‌، ... دربار و نيروهاى طرفدار سلطنت از نيروى لات‌ها و چاقوکش ها براى تهاجم و ضربه زدن عليه نيروهاى مترقى و مردمى استفاده مى‌کردند... در جريان انقلاب فرهنگى و مقاومت دانشجويان در برابر تهاجم رژيم نيز، لات‌ها و لمپن‌ها که سازماندهى شده بودند، نقش اساسى را در سرکوب و بيرون راندن دانشجويان از دانشگاه‌ها به‌عهده داشتند

هيچ کودکى مايل نيست که زندگى در کانون خانواده و آموزش در مدرسه و بازى در پارک ها و ميادين ورزشى را رها کند و به کارهاى طاقت فرسا يا ولگردى بپردازد. اما توزيع ناعادلانه ثروت که ناشى از سياست هاى ضد مردمى جمهورى اسلامى است، دستاوردى جز فقر، حقارت و بى خانمانى براى بيش از ١٨٠ هزار نفر از کودکان خيابانى ميهن مان نداشته است

آقای حمید شوکت اگر به استقرار دمکراسی و عدالت جتماعی در جامعه مان اعتقاد داریم باید به جای خاک پاشیدن به چشم دیگران و ایراد تهمت های ناروا و به کار بردن واژه های تحقـیرآمیز فضائی را ایجاد نمائیم که در آن بدون غرض ورزی و در کمال انصاف و صداقت عملکردها یمان را به نقد بکشیم و گر نه هتاکی و کینه ورزی ره به جائی نخواهد برد.

اما دردناکترین سرنوشت کودکان تهیدست ازآن کودکان ساکن محله پاکدشت میباشند که 22 نفر از آنان پس از تجاوز بطرز فجیعی بقتل رسیدند. محله پاکدشت فاقد زمینهای بازی و ورزش و استخر شنا است. تنها وسیله بازی کودکان توپهای ارزان قیمت پلاستیکی است که در کوچه های خاکی و بیابانهای پر از سنگ با آن فوتبال بازی میکنند

همسر و فرزند ناصر همسر و پدری مهربان و اندیشمند و دانش آموزان معلمی را که راه شرافتمندانه زیستن را به آنان می آموخت را از دست دادند و جنبش چپ ایران از داشتن انسانی فداکار و مردمی محروم گردید. یادش گرامی باد.

خسرو رجببیه شایان در سال 65 به همراه همسر و دختر سه ساله اش سارا دستگیر گردید و این بار نیز انواع شکنجه های سبعانه برای درهم شکستن او بکار برده شد، اما خسرو به تعهداتش وفادار ماند و در دادگاه فرمایشی به 5 سال زندان محکوم گردید، اما رژیم انسان ستیز در جریان اعدام های دسته جمعی سال 67 خسرو را به همراه هزاران مبارز راه آزادی و عدالت به جوخه های اعدام سپرد.

زنده يادان يحيي رحيمي و غلامرضا اشتراني که هر يک مدت سه سال زير بازجوئي بودند. يحيي رحيمي، زنده ياد يوسف زرکاري را به سازمان معرفي کرده بود و غلامرضا اشتراني معلم گروه آرمان خلق بود و با دکتر اعظمي لرستاني ارتباط داشت. يحيي رحيمي پس از انقلاب در 2 تير ماه سال 60 اعدام شد و غلامرضا اشتراني بر اثر ضرباتي که به سرش وارد شده بود دچار بيماري مغزي شد و درگذشت