کانون نویسندگان ایران پیش از این نیز در بیانیه‌ی ۱ خرداد ۱۴۰۱ اعلام کرده است که پرونده‌سازی‌هایی از این دست خبر از هراس حاکمیت می دهد

نزدیک به دو هفته از یورش نیروهای امنیتی به خانهی کیوان مهتدی، نویسنده، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران و آنیشا اسدالهی، مترجم میگذرد. ۱۹ اردیبهشت ماه این دو حامی طبقه کارگر پس از تفتیش خانه و توقیف وسایل شخصی شان بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند . پس از چند روز بیخبری معلوم شد که بازداشتهای اخیر در پی پروندهسازی وزارت اطلاعات صورت گرفته است. نیروهای امنیتی با تولید و انتشار خوراک رسانه های مطلوب خود نام بازداشتشدگان اخیر، کیوان مهتدی، رضا شهابی، آنیشا اسدالهی، ریحانه انصارینژاد، حسن سعیدی، ... و نیز معلمان بازداشتی، رسول بداقی، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه، شعبان محمدی و ... را به پرونده سازیها و شایعه پراکنیهای جهتدار خود گره زدند

بکتاش آبتین عضو دلیر و ثابت قدم کانون بود و آن طور که خود می‌گفت عضویت در کانون نویسندگان ایران یکی از نقاط عطف زندگی‌اش بوده است. او نمونه‌ای از نسل جوان شاعران و نویسندگان ایران بود که با تشخیص تأثیر ویران‌گر سانسور بر روح و جان هنرمند و آثار ادبی و هنری راه چاره را مبارزه‌‌ی جمعی برای دفاع از آزادی اندیشه و بیان و نشر و از این رو پیوستن به کانون نویسندگان ایران دانستند

کانون نویسندگان ایران درگذشت این نویسنده آزادیخواه را به خانوادهی او، به دوستان و دوستدارانش و به جامعهی ادبی و فرهنگی مستقل ایران تسلیت میگوید و به سهم خود میکوشد میراث ادبی او را که الهام بخش خالقیت، نوگرایی و جدال بیامان با هرگونه سانسور است، پاس دارد

دیدگاه برتری جویانه به زبان ضربەای مهلک به فرهنگ بشری است. اما زبان تنها یک درخت پر شاخه نیست بلکه برگ‎ها، شکوفەها و میوەهای آن بخشی زیبا از هستی این درخت‎اند؛ به دیگر سخن زبان تنها یک ابزار ارتباطی نیست بلکه نخستین گهوارە‎ای که اندیشه و هنر و احساس هر انسانی در آن شکل می گیرد، زبان مادری اوست و از بین رفتن هر زبانی یعنی به خطر افتادن زندگی معنوی عدەای از انسان‎ها و نیز ضایع شدن بخشی از میراث تاریخ بشری.

خانواده بکتاش آبتین با انتشار اطلاعیەای اعلام کرد که پنجشنبه، ۲۸ بهمن ماه به مناسبت چهلمین روز جان باختن آبتین مراسمی بر مزار او برگزار خواهد کرد. کانون نویسندگان ایران نیز در این مراسم در کنار خانواده بکتاش آبتین حضور خواهد یافت و یاد او را گرامی می دارد. متن اطلاعیە خانواده بکتاش آبتین: »بدینوسیله به اطلاع می رساند مراسم چهلمین روز درگذشت زنده یاد بکتاش آبتین، روز ۵ شنبه ۲۸ بهمن ماه ساعت ۳ بعدازظهر بر مزار ایشان واقع در امامزاده عبداللە شهرری برگزار می گردد. حضور اقوام، دوستان و دوستداران ایشان موجب امتنان خانواده داغدار خواهد بود.«

در بیمارستان طالقانی، از آبتین آزمایش کرونا گرفته می‌شود و نتیجه این آزمایش، مثبت اعلام می‌شود. بنابراین، هیچ تردیدی نیست که آبتین دست کم در روز 16 آذر به کرونا مبتلا بوده است، حال آن که «اطلاعیه» مذکور اعلام کرده تست کرونای آبتین در روز 16 آذر منفی بوده است، روزی که اساساً او در زندان نبوده تا از او تست کرونا گرفته شود! بهداری اوین چه‌گونه توانسته است از کسی که روز 16 آذر در بیمارستان طالقانی بستری بوده در زندان تست کرونا بگیرد؟!

کانون نویسندگان ایران ضمن تسلیت به خانواده‌ی آبتین، یاران او در کانون نویسندگان ایران، جامعه‌‌ی مستقل فرهنگی کشور و همه‌ی مردم آزادیخواه، ظرف ساعات آتی، بیانیه‌ای به این مناسبت منتشر خواهد کرد و افکار عمومی را در جریان جزئیات ستمی که بر بکتاش آبتین رفت قرار خواهد داد. بکتاش آبتین زنده است چون روح آزادی‌خواهی و ستیز با پلشتیِ استبداد و ستم زنده است.

کانون نویسندگان ایران ضمن دفاع از حق اعتراض، آزادی بیان و مطالبات صنفی معلمان، حمله‌ی نیروهای امنیتی و انتظامی به تجمع آن‌ها را محکوم می‌کند و خواستار آزادی معلم‌‌های زندانی و سایر زندانیان سیاسی، عقیدتی و کنشگران صنفی و مدنی است.

کانون نویسندگان ایران تاکید می‌کند که تا برچیده شدن کاملِ همه‌ی اشکال سانسور از پای نخواهد نشست، در این راه دست تمام نویسندگان، هنرمندان و روزنامه نگاران مستقل و آزادیخواه را در هر جای جهان که باشند به گرمی می‌فشارد و روز مبارزه با سانسور را گرامی می‌دارد.

کانون نویسندگان ایران، ضمن گرامی‌داشت یاد کسانی که جانشان را در اعتراضات آبان ۹۸ از دست داده‌اند، مراتب همدردی و همدلی‌اش را با خانواده و بازماندگان کشته‌شدگان اعلام می‌دارد. و حمایت از هر تلاش حق‌جویانه و دادخواهانه از سوی مردم را وظیفه‌ی خود می‌داند.

اعضای مستقل، آزادی‌خواه و سانسورستیز کانون نویسندگان ایران با بیش از نیم‌قرن مبارزه در راه راستین آزادی بی هیچ حصر و استثنای اندیشه و بیان در برابر تهدید، بازداشت و زندان سرافرازانه ایستاده و حتی از جان خود نیز گذشته‌اند. کانون نویسندگان ایران خواهان آزادی بی قید و شرط رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن است و ادامه‌ی اجرای حکم این سه عضو کانون را سرکوب آزادی بیان و اقدامی جنایتکارانه می‌داند.

کانون نویسندگان ایران قدرت یافتن طالبان را فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر برای افغانستان و منطقه می‌داند و از مبارزه‌ی مردم آزاده‌ی افغانستان برای تعیین سرنوشت‌شان و برپایی حکومتی مستقل، مردمی و دموکراتیک حمایت می‌کند.

کانون نویسندگان ایران با چنین طرح‌های سرکوب‌گرانه‌ای، به شدت مخالف است، دسترسی به اینترنت آزاد و نامحدود را حق همگان می‌داند و بر اساس منشور آزادی‌خواهی و سانسور ستیزی خود، خواهان برچیده شدن تمام اشکال سانسور است. کانون به مبارزه برای دفاع از آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا، ادامه خواهد داد و در این راه همراهی همه‌ی مردم را طلب می‌کند.

بیست ‌و یک سال از درگذشت احمد شاملو میگذرد. آری. اما نمی شود آن‌چه را بر این مردم، برانسان‌های سرافراز، مستقل و آزادی‌خواه و بر یاران هم‌قلم او در کانون نویسندگان ایران گذشته است، به همین آسانی و به گردش قلمی تقویم کرد و گذشت. سال‌ها تهدید و تحدید، زندان و آزار و تبعید، محروم شدن از ابتدایی ترین حقوق انسانی و شهروندی، سانسور و حذف صداهای دیگرگونه، و بی‌شمار ستم ها و دردها و رنج های دیگر.

کانون نویسندگان ایران سرکوب اعتراض‌ها و اعتصاب‌های مردم را محکوم می‌کند، و بر اساس منشور خود، از حق آزادی همگان بی هیچ حصر و استثنا، برای بیان مطالباتشان دفاع می‌کند و از همه‌ی اهل قلم، روزنامه‌نگاران مستقل، فعالان اجتماعی و مردم آزادی‌خواه می‌خواهد به سانسور تن ندهند و بیانگر رنج‌های مردم و خواسته‌های برحق آن‌ها باشند‌.

دریغا که عمر او و بسیارانی چون او که سرمایه های علمی و فرهنگی کشور بودند، در دوره ای سپری شد که حاکمیت های خودکامه و سرکوبگر، آن ها را خار چشم خود پنداشتند، فرهنگ ایران را از شکوفایی اندیشه های آنان محروم کردند و با سیاست سانسور و سرکوب، عرصه را چنان بر آنان تنگ کردند که چاره ای جز ترک دیار و تبعید و آوارگی در "بی در کجا"ی جهان، تعبیری که خویی به کار می برد، نداشتند.

محمدرضا باطنی (۱۴۰۰-۱۳۱۳) نویسنده، مترجم، فرهنگ‌نویس، زبان‌شناس و عضو دیرین و متعهد کانون نویسندگان ایران شامگاه سه‌شنبه بیست و یکم اردیبهشت ۱۴۰۰ درگذشت.

امسال کارگران ایران در شرایطی به استقبال اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) می‌روند که در سال گذشته روز به روز سفره هاشان کوچکتر شده، تورم لگام گسیخته زندگی‌ میلیونها کارگر و زحمتکش را به مرز فروپاشی رسانده و فشار بیکاری، فقر و دستمزدهای ناچیز و تعویق در پرداخت همین دستمزدها، آن‌ها را بیش از پیش از حداقل‌های اولیه زندگی محروم کرده است.

کانون نویسندگان ایران پرونده‌سازی و صدورحکم ‎ ۱۱ سال زندان برای آرش گنجی را محکوم می‌کند و خواهان لغو بی‌قید و شرط حکم صادره و مختومه شدن پرونده است و از نویسندگان و مدافعان آزادی بیان می‌خواهد تا از هر راه ممکن به صدور این حکم اعتراض کنند.