کنسرت­های بانوان، که زمانی با تلاش­های بسیار به عنوان راهکاری برای شنیده شدن صدای زنان آغاز شده بود، همچنان برای اجرا با محدودیت­های مکانی و زمانی مواجه است، از تبلیغات محیطی محروم است و به علت ممنوعیت فیلمبرداری و عکاسی، تصویری از آنها در حافظه ­­ی هنری این سرزمین باقی نمی­ماند. آثار زنان شاعر و نویسنده به شکل­های پیچیده ­تری سانسور می­شود. پرداختن به مسائل زنان همچنان می­تواند هر مؤلفی را در معرض سانسور قرار ­دهد. برخی «اصلاحیه­ ها» تنها بر آثار زنانِ نویسنده و شاعر اعمال می­شود.

هیئت دبیران برگزیده‌ی هشتمین مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران ضمن ابراز خرسندی از برگزاری موفق مجمع عمومی سپاسگزار کوشش‌های اعضای هیئت دبیران دوره‌ی قبل است و همه‌ی همت خود را به کار خواهد برد تا در دوره‌ی پیش‌رو برای دفاع از حقوق و منافع نویسندگان، مخالفت بی‌تخفیف با سانسور و دفاع از آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا و اعتلای فرهنگی جامعه گام‌های بیشتر و بلندتری بردارد.

این حق مردم است که به سختی‌های معیشتی خود، به تبعیض و زندگی زیر خط فقر اعتراض کنند، این حق نویسندگان و هنرمندان است که به سانسور و تیغ حذف و قلع‌وقمع فرهنگی و ده‌ها مشکل دیگر معترض باشند، این حق زنان است که به تبعیض جنسیتی نه بگویند؛ حق جوانان است که در مقابل موانع کار و شادی‌شان معترض باشند. این . . .این حق همگان است که آزادانه صدای اعتراض خود را بلند کنند

در هفدهمین سالگرد درگذشت شاعر بزرگ آزادی، احمد شاملو، دوشنبه دوم مردادماه ۱۳۹۶ ساعت ۵ عصر در گورستان امام‌زاده طاهر گرد هم می­ آییم و مزارش را گلباران می­ کنیم.

حمله¬های مسلحانه¬ی کور در همه‌ی شکل‌های خود نه تنها جان و سلامت انسان‌های بی¬گناه را می‌گیرد، نه تنها وحشت می‌پراکند، بلکه به دولت‌ها بهانه می‌دهد تا آزادی‌های مردم، به ویژه آزادی-های اجتماعی، سیاسی و مدنی و نیز آزادی بیان را هر چه بیشتر محدود کنند.

 در پی دعوت کانون نویسندگان ایران از مردم آزاده و دادخواه به مراسم هجدهمین سالگرد قتل تبهکارانه¬ی جعفر پوینده و محمد مختاری در امامزاده طاهرِ کرج، روز جمعه ۱۲ آذر ۱٣۹۵ ساعت ٣ بعداز ظهر شمار زیادی از مردم و اعضای کانون در این محل حضور یافتند. اما نیروهای امنیتی و انتظامی مانع ورود شرکت کنندگان به محوطه ی گورستان شدند و با توحش و سبعیتی بی سابقه از برگزاری مراسم جلوگیری کردند.

کانون نویسندگان ایران، همچون سالیان گذشته، از خواست برحق خانواده های قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای مبنی بر محاکمه ی علنی آمران و عاملان این جنایت حمایت می کند. ما خواستار تامین امنیت، آزادی های مدنی و حقوق شهروندی برای همگان، لغو سانسور، آزادی مطبوعات و رسانه ها و آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.

در ساعت چهار بعد از ظهر روز جمعه 29 آبانماه 1333، مراسم گرامیداشت خاطره ی غزلبانوی ایران، سیمین بهبهانی، به کوشش کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران، در تهران برگزار شد.

کانون نویسندگان ایران ضمن همدردی با قربانیان پدیده¬ی شوم اسیدپاشی های اخیر و خانواده های آنها براین باور است که چنین اقدام هایی ریشه در سیاست و تفکری دارد که هدف آن سرکوب زنان و حذف آنان از عرصه های اجتماعی ست.

کانون نویسندگان ایران نفی کامل و بدون قید و شرط سانسور را متضمن حق اولیه­ی شهروندی، حق آزادی بیان، دانسته و اعتلای فرهنگی جامعه را در گرو آن می­داند. تنها قانونی که می­تواند جلوی سانسور را بگیرد غیر قانونی کردن سانسور است. در عین حال کانون از هر طرح عملی و هر پیشنهادی که بتواند گشایشی مثبت در کار چاپ و انتشار آثار نویسندگان و هنرمندان ایجاد کند و سانسور را گامی به عقب براند استقبال و از آن حمایت می­کند.