جای خوشوقتی است که سازمانهای دموکرات این اقدام جمهوری اسلامی را محکوم کردند، و رسانه های آزاد این اطلاعیه را در سایت هایشان انتشار دادند. اما متاسفانه در نشریات و تارنماهای سازمانهای سیاسی که فریادشان در باره ی نقض حقوق بشربلند است خبر مسدود کردن "احترام آزادی" از طرف جمهوری اسلامی بازتاب نیافت!
در ادامه سیاست سرکوب رسانه های آزاد در ایران وبلاگ «احترام آزادی» از روز شنبه پانزدهم اسفندماه به دستور کار گروه تعیین مصادیق (کمیته فیلترینگ) جمهوری اسلامی ایران مسدود شده است
دقیقاْ یكی از مشكلات اساسی كشور ما همین است كه از بیش از یک قرن پیش به این سو بیگانگان بازی كردن با فعالان سیاسی و برخی از روشنفكران کشور را به صورت یکی از مؤثرترین راه های نیل به مقاصد و منافع خود مورد استفاده قرارداده اند
آیا اگر سازمانهای فعال حقوق بشر نسبت به جان زندانیان سیاسی حساسیت بیشتری به خرج می دادند و از دولت جمهوری اسلامی می خواستند که به تعهدات بین المللی خود عمل کند آیا تا به این حد شاهد مرگ زندانیان بودیم؟
به جراًت می توان گفت که در صورت تشکیل جبهه وسیع نیروهای آزادیخواه معطوف به اقدامات صحیح و همگانی و استفاده درست و کامل از وسائل و امکانات موجود در خارج از کشور می توان افکار عمومی جهانیان و مراکز مهم تصمیم گیری های بین المللی جهان را به پایمال شدن حقوق بشر در ایران به نحوی مؤثرمعطوف ساخت
لباس شخصی ها مشروعیت شان را در اصل از«رهبر» میگیرند. این امر علنی است. همه دولتمردان رژیم هم آن را میدانند. همین «مشروعیت» هم سبب شده که نیروهای امنیتی و انتظامی نسبت به برخوردهای "انصار حزبالله" از خود مماشات نشان می دهند. در تابستان سال ۱۳۷۸ این گروه با حمله به خوابگاه دانشجویان در کوی دانشگاه تهران فاجعهای را به بار آورد که با گذشت ۱۰ سال هنوز از یادها نرفته است
این افسرانی که امروز اینجا ایستاده اند و این منظره رقت بار را مشاهده می کنند، یک روز علیه این دستگاه قیام خواهند کرد. شاه باید از روزی بترسد که به سرنوشت لوئی شانزدهم و تزار روس و محمد علی میرزا و رضا خان مبتلا گردد.
معلمان خواستار همسو کردن افق نگاه ها و اهتمام برای تحقق مطالبات و آزادی سریع فرهنگیان بازداشت شده هستند. هم اکنون اکثر معلمان و فرهنگیان دراین نگرانی بسر می برند که از طرف ماموران انتظامی و امنیتی احضار شوند و مشکلاتی برایشان پیش بیاید
دادگاه جمهوری اسلامی، چیزی از دیوان بلخ کم ندارد. در فرهنگ دهخدا در باره ی «دیوان بلخ» می خوانیم: «گویند در شهر بلخ قاضیان احکام نادرستی صادر می کردند، بیگناهان را بزهکار و گناهکاران را معصوم جلوه میدادند، از اینرو دیوان بلخ مَثَل هر دادگاه و محکمه ای شده است که احکام آن برخلاف حق باشد.»
بیش از نیم قرن از حماسهء قیام ملی سی ام تیر۱۳۳۱می گذرد. یادآوری وقایع و حوادثی که در آن روزها روی داد و درسهای پر ارزش آن قیام برای پیروزی مبارزات آزادیخواهان و نسل جوان امروز ایران لازم وضروری است.
به جراًت می توان گفت که در صورت تشکیل جبهه وسیع نیروهای آزادیخواه در جهت صحیح و همگانی اقدامات و استفاده درست و کامل از وسائل و امکانات موجود در خارج از کشور می توان افکار عمومی جهانیان رابه پایمال شدن حقوق بشردر ایران معطوف ساخت. منظور من جبهه وسیع نیروها برای شکستن و یا سست کردن اختناق است.
از آنجا که مسئله‌ى دفاع از زندانيان سياسى ايران و مبارزه در راه آزادى آن‌ها يکى از حلقه‌هاى اصلى پيکار در راه استقرار آزاديهاى دموکراتيک در ميهن ماست ، اساساً هرگونه اتحاد عمل سياسى بين نيروهاى آزاديخواه و مترقى گامى در راه همبستگى و همکارى جبهه اپوزيسيون در سرنگونى استبداد دينى حاکم است.
