تو ای سپیده در قعر تاریکی؛
نوری... که هنوز بر سیاهترین
روزنه ها می تابی،
عشقی ... و بر آلام خیلِ دلسوختگان مرحمی
تو خورشیدی جهانتابی

هزاران پروانه،
مقابلِ چشمانت
بال گشوده اند،
قصد پرواز داری،
بال که می گشایی،

پرده های سیاهی در آتش می سوزد.

اسماعیل،
خوابی یا بیدار؟
برایت خواب دیده اند برادر
بیدار باش؛

اما غافل نماندیم...!؟
از آنچه بر اسماعیل گذشت
آنچه بر کارگران هفت تپه
کارگران فولاد اهواز
و بر...
گذشت
اسماعیل،
تنها نماد است،
نشانه است

من خیس از خوزستانِ
یکی همه شده،
به خانه بازگشتم
لرز، نشسته بر تن سیاهی

در پشت دیوارها
بغض های ترک خورده،
زخمهای کهنه
خشم بر دندان می سایند،

اما نکته‌ی مرکزی این چالش چگونگی برخورد حاکمان است. آنان در مقابل خواسته‌ی بحق کارگران به نیروهای نظامی و امنیتی متوسل شدند و با دستگیری شبانه‌ی کارگران نشان دادند هیچ تغییری در سرشت و عملکردشان پدید نیامده است؛ و نظام ولایت فقیه همچنان حامی سرسخت غارتگران و مافیای خصولتی در مقابل زحمتکشان است.
امروز کارگران شرکت ملی فولاد و طرح نیشکر هفت تپه پیش‌تازان جنبش کارگری کشور هستند و همبستگی با آنان و فراهم کردن راه‌های هم‌یاری با این پیش‌تازان خستگی‌ناپذیر در واحدها و کارخانه‌های دیگر از مهمترین وظیفه‌های کنونی مردم دربند کشور ماست که نمی‌توان و نباید از آن غافل ماند.

روزها،
به آخر دنیا فکر می کنم!
شب ها،
به آخر این شبِ سیاه!

آه،
من طنین این گامها را می شناسم
کمونارهایی که در خون
به رقص درآمدند

کارگران فصلی کنار خیابان
نا امید چشم به راهند.
کسی می آید،
که،
شاید سراغشان را بگیرد؟