متن تومار تهيه شده توسط گروهى دانشجويان کانادايى چنين شروع مى‌شود: "ما امضا کنندگان زير از دولت کانادا مى‌خواهيم تحقيقات رسمى آغاز کرده و عليه دادستان کل تهران، سعيد مرتضوى به دليل نقش وى در شکنجه منجر به مرگ روزنامه نگارــ عکاس کانادايى زهرا کاظمى، طرح اتهام کند

- مرجع بين المللى (ICC) متاسفانه مشروعيت رسيدگى به اعدام هاى ١٣۶۷ را ندارد اما امکانات متعدد ديگرى وجود دارند

- من بر اساس پاراگراف هفتم اساسنامه (ICC) کشتار ١٣۶۷ را "جنايت عليه بشريت" ميدانم

- کشتار جمعى تابستان ١٣۶۷ را "سربرنيتسا" ى ايران مى دانم

- جنايت کاران در سيستم نه تنبيه شده که ترفيع گرفته اند

تاثير اين حرکت زمانى نمايان خواهد شد که کميتى مناسب در تعدادى هرچه بيشتر از شهرهاى جهان به آن بپيوندند

برای آزادی منصور اسانلو تمام راه های حقوقی را در پيش ميگيريم و در صورت بی نتيجه ماندن اعتراضات کارگری را از سر ميگيريم.
گفت وگو با پروانه اسانلو، ابراهيم مددی، جواد کفايتی، عليرضا جباری، عبدالله مومنی و مهدی کوهستانی درباره اعتراضات کارگران شرکت واحد در تهران، واکنش ها و حمايت ها از اين حرکت.

ما با بسياري از اتحاديه هاي کارگري ديگر کشورها و همچنين با سازمان بين المللي کار نامه نگاريهايي داشته ايم. اينها حمايتهاي وسيعي از خواسته هاي ما را به نمايش گذاشته اند. مثلا وقتي که دبير کل سازمان بين المللي کار به ايران آمد و با آقاي خاتمي مذاکراتي داشت طبق اطلاع نزديک به سي دقيقه از طول گفتگوهاي وي به سنديکاي ما اختصاص داشت.

مبنای فراخوان بر پيشگيری از برتری تمايلات گروهی و سازمانی بر پايه مفاد اعلاميه جهانی حقوق‌ بشر و ميثاق‌های آن قرار داده‌ شده است و هرگونه برتری و امتياز عقيدتی، تباری، جنسيتی و غير آن ميان شهروندان كشور نفی شده و حاكميت كشور به گونه ‌ای مستقل از اراده فرد و مبنی بر اراده ملی طلب شده است

هما زرافشان: "به دليل وضعيت سلامتي نامناسب دكتر زرافشان اين اعتصاب غذا او را در وضعيت خطرناک و نگران كننده اي قرار داده است."
مادر پيمان پيران:"چرا خاموش مانده ايد؟ آيا بايد بلايي را که بر سر زهرا کاظمي آوردند بر سرِ ما بياورند تا مطرح کنيد؟"

علاوه بر سفرای دولتهاي مختلف از جمله استراليا، نيوزلند، نروژ و کانادا، در بخش بند نهم دستور جلسه كميسيون، سازمانهاي معتبر جهاني همچون "انجمن قلم جهاني" و "فدراسيون جهاني جوامع حقوق بشر" طي اسنادي كه به كميسيون ارائه دادند به موضوع نقض گسترده ي حقوق بشر در ايران پرداخته و نگراني عميق خود را در اين رابطه ابراز داشتند.

ما تاكنون 2 قطعنامه داشته ايم كه در محكوميت نقض حقوق بشر در ايران راي آورده اند. حال منتظر هستيم ببينيم ايران چه خواهد كرد. اما ما به طور جدي به ايده ي اعزام يك گزارشگر ويژه به ايران ميانديشيم.

بنابر همين ملاحظات من بر دو نكته تاكيد دارم: يكي پلوراليسم در شكل و شعارهاي كميته هاي رفراندوم است و ديگري تنوع در وظائف مشخصي است كه آنها در مقابل خود قرار مي دهند. يعني كميته هاي مفروض در جائي مي توانند به ساماندهي بحث و گفتگو مشغول باشند و در جايي ديگر اين كميته ها به برقراري ارتباط با سازمانهاي بين المللي حقوق بشري بپردازند.

ما در وضعيت خوبي قرار نداريم چرا كه از تير ماه 1382 تا امروز در ابهام به سر ميبريم. نميدانيم او به چه دليل تا كي و در چه شرايطي بايد در زندان بماند. اين پرونده هيچگاه مسير حقوقي و قانوني طي نكرده است. تا به حال دو بار يعني يك بار به مبلغ 130 ميليون تومان و بار آخر سه ماه پيش 50 ميليون تومان وثيقه از ما گرفته اما او را آزاد نكرده اند.

مليحه محمدی: قوی‌ترين حركت مردم ايران، حركت به سمت صندوق‌ها رأي بوده است. چيزي كه به عقيده من بسيار مثبت و متمدنانه است.
محمدرضا شالگونی: مردم ايران بخصوص در 7 سال اخير به اين نتيجه رسيده‌اند كه اين حكومت قابل اصلاح نبوده و بايد برود.
مهرداد باباعلی: اما وقتي از رفراندوم به عنوان يک امر اجرايي صحبت می‌کنيم بايد موضوع و شرايط اجراي آن مشخص باشد. در غير اين صورت مفهومي نخواهد داشت.
حميد نوذری: بيان اين كه ما رفراندوم ميخواهيم مانند اين است كه مثلاً بگوييم ما حقوق بشر می‌خواهيم اما راه‌كاری برای آن نشان ندهيم.