شعری به زبان کردی از «هه ژار*» به همراه ترجمه فارسی آن.

هله حيوانِ كمان خورده ، كمين كردة مست

تيز دندان و برافروخته رخسار آمد

هله هشدار ، كه غوغای كبوترها را

كف گرفته به دهان گرسنه...

ای ساقیان سیمین تن
هلا
ای ساغران مالامال از می
هلا
ای باده نوشان فرو خورده، نشییه مستی در رنج

قطعه شعری ار فضولی به همراه ترجمه فارسی آن.

آنجا که دریا نیست دریا
در دل ندارد شور و غوغا
غمگین نشسته بر سر راه
دلریش از نیش سیاه ِ کژدم ِ یأس
فرسوده...

اگر بیگانه با خویشیم و
با هر آشنایی نیز
بیگانه،
همه از این نظام کور و پر آشوب و
"شر" مایه ست...

سیاوش وارانی که
در گذار از خرمنهای آتش
هرگز خم برابرونیا ورده اند
وهر بار
بااین کار...

این فال حافظ را به دردم میفروشم
اسپند آتش میزنم از روی اجبار
تنها همین یک شاخه گل از صبح مانده است
این بهرهام بوده است از یک روزِ پُر کار

هرگز نمی دمد
گل شادی
ای نازنین ما
ای آزادی!