ای کاش نامتان را میدانستم
تا در سپیده دمی دیگر
به دیدارتان بیایم
مردانی از جنس کار و رنج و آتش و ستاره ......
شعر
فرح نوتاش
دیکتاتور...دیکتاتور با جلوسی پر تفرعن بر تخت تعصب می درآند چشم با باد پر غرور سر می گشاید پره بینی می کشد هر دم حصاری تنگ و بسته به دور حیطه کوچک یا بزرگ خویش
چه ند ده ترسم
که دیمه وه
هه والیکی تالت پی بی
چه ند ده ترسم ،
که با وه شت پیدا ده که م
بونی نامویه که ت لی بی
علی رضا جباری (آذرنگ)
برای همه ی خانواده هایی که به خاطر مهر به انسانها از خون عزیزانشان می گذرند
این بار برای سامره ی حسین نژاد و عبدالغنی حسین زاده
کاوە داد
با تو من به کناری خواهم ریخت غم و درد.
با تو من همّتی خواهم شد، پر از راز و نیاز، پر نور، خالی از بغض و ریا.
با تو من گل رنگین تبسم خواهم شد.
بی تو من قفل در باغ بهاران خواهم شد...
رحمان
آمدند و گفتند،
بیهوده بود و ناروا رنجی
جوانمرگ شدید
شوره زار دشتی،
فراسویی نداشت، این کویر لخت.
رحمان
در افق مه غليظ
با سرما و بارش باران
در آميخته است
ناله هاى سرگردان و بى صدا
بغض تركيده، زجه هاى پر طنين غم آلود
چه آسوده کشته...
علی رضا جباری (آذرنگ)
زین شعله ی شب افروز دلها بسی بسوزد
وانگه جهان بسوزد چون شعله ها فروزد
برذخیز و آتش دل در رهروان فزون کن
تا عشق زنده ماند دلها تو غرق خون کن
رحمان
گفتی: (پیچ اوین) سرو صدا کرده،
باید آنرا شکست، یادت می آید
پای برهنه، زمستان و حیاط اوین
دویدن در برف و یخ،...
ویدا فرهودی
جماعت مشعلی در دست می رفتند
شب از هر سو سیاهی را
به جان زندگی می ریخت
کسانی خفتگی را
درون بستر همواره ی تسلیم
و در گهواره ی تقدیس و تکرار خموشی...
هادی مومنی (کیشو)
درخاتمه هم به جرم حاتم بخشی داراي حقوق مستمندي مي شد! اي كاش تمام بورس قندي مي شد ! اي كاش تمام ماضررمي كرديم تاملك قرين سربلندي مي شد با سود ضررهاي من و ما ايران بیگانه ز فقر و دردمندي مي شد
کاوە داد
وقتی که می خندی،
بهار می شوم.
و باغچه قلبم آبی می شود
و دریای خیالم، سبز سبز، جوانه می زند.
و زراعت بوسه هایت را با لب می چینم.
علی رضا جباری (آذرنگ)
تقديم به خاطره ی درخشان جا ن باخته ی راه آزادی میهن جلیل جباری مستحسن
ویدا فرهودی
فاجعۀ ملی جوانب گوناگونی دارد: سیاسی، حقوقی، انسانی، اجتماعی،... تنها با رویکردی همه جانبه است که می توان این فاجعه را تحلیل کرد و به پردازش آن نائل آمد. خانم ویدا فرهودی با ابزار شعر به پرداخت...