این اشتباه را نکنیم که این فاجعه فقط در اروپا و آمریکا و در وجود آقایان دونالد ترامپ ها و بوریس جانسون ها و مشابه آنها خلاصه می شود. همپیالگان وطنی این حضرات در کشور خودمان نه فقط آماده اند در همدستی با این حضرات بر پایه های مقدسات وطنی بدترین رفتارهای غیر انسانی را نسبت به مخالفین خویش به عمل بیاورند، شدید ترین تبعیض ها را به گروه بندی های اجتماعی غیر خودی اعمال بکنند، بلکه خود را برای بر سر قدرت نشستن به پشتوانه دونالد ترامپ ها آماده می کنند.

فاشیسم نقطه مقابل انسانیت، عشق به زندگی، احترام به دیگری و زندگی برابر در هارمونی با همدیگر و با طبیعت می باشد. فاشیسم ضد اومانیسم بوده و دارای خصلتی خشن، درنده و حیوانی می باشد. فاشیسم خود را در قتل عام و کشتار زندانیان سیاسی و عقدیتی در جمهوری اسلامی ایران، در قتل عام و کشتار نزدیک به نیم میلیون مردم عراق و به میزان بیشتر ی از مردم سوریه نمایش می دهد.

ما در دنیا دو صف‌بندی اصلی اقتصادی - سیاسی داریم. در یک طرف کشورهای جهان سوم و بیطرف قرار دارند که در مجموعه (بریکس) قرار دارند، در طرف دیگر کشورهای امپریالیستی. از طرف دیگر هنوز کشورهائی هستند که جزو کشورهای جهان سوم می‌باشند، ولی هنوز جزو اتحادیه کشورهای (بریکس) نشده‌اند

اگر به خود ایمان داری بر نام تازه خود تکیه کن. نامی که زمانه بر تو می دهد. نامی برازنده کاری که خواهی کرد. ترا سیمای جدیدی است. سیمائی که به آن شناخته می شوی و زمان ترا به آن سیما می شناسد. نام خود را فرا گیر! سیمای تازه خود را بشناس! روی سیمای هفتاد سالگیت کار کن. تجربه خود را به کار گیر، بی آن که بر سال ها مبارزه خود غره شوی! به بزرگترین وظیفه ات که نقد خود در گذر زمان است عمل کن! با زمانه ات هماهنگ شو! به نسل های جدید! آن ها که بعد تو آمده اند اعتماد کن. تجربه ات را مانند درسی از تاریخ در اختیارشان بگذار، بی آن که فکر کنی تمامی حقیقت در پیش توست.

سران حکومت اسلامی بخوبی می دانند که دیگر مسئله مردم نه چانه زنی و گدائی آزادی، بلکه براندازی رژیم اسلامی است. حکومت اسلامی ظرفیت تحمل آزادی مدافعان نظام را هم ندارد، چه رسد به نیروئی که از دیماه 1396 روی ریل برچیدن استبداد، دیکتاتوری و بربریت قرار گرفته است.

آن ها از طریق تجربه زیستی و گفتگو تبادل تجربه، نقش آفرینی شبکه ها و تعامل بیشمار کنشگران با همدیگر و از طریق شکل گیری گفتمان ها و رسانه ای بازتاب دهنده آن ها عمل می کنند، هماهنگ می شوند و به پیش می روند. با مشارکت فعال در کنشگری و تعامل و گفتگو و گفتمان سازی بر متن تجربه زیسته می توان مداخله سازنده داشت.

رابطه میان دموکراسی و سوسیالیسم یکی از محوری‌ترین و پیچیده‌ترین مباحث نظری و از معضلات کل گرایش‌های چپ، خواه در ایران و خواه در سایر نقاط جهان است. طرح این موضوع در پاره‌ای جدل‌های فکری و نظری اخیر برخی ایرانیان خارج از کشور، توضیح پاره‌ای سوء‌برداشت ها را ضروری می‌سازد. به نظر می‌رسد که دعوا بر سر «نوع» دموکراسی است که در نوشته‌ها به دو نوعِ پارلمانی/ نمایندگی/ لیبرالی/ بورژوایی، و دیگری شورایی/ مستقیم / کارگری / مردمی/ سوسیالیستی تقسیم شده است. ...

ما به عنوان جمعی از هوادارن سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت در داخل کشور و بعنوان بخشی از نیروی سوم میهنمان اعلام می¬داریم فارغ از هیاهوی طرفداران تغییر رژیم که با اتکاء به نیروهای خارجی خصوصاً امپریالیسم آمریکا و رژیم جنایتکار اسرائیل و مرتجعین منطقه¬ای خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی هستند و بدون ترس از اتهام همراهی با سلطنت¬طلبان و وابستگان امپریالیسم در راستای اهداف انسانی خود و خواست برحق مردم ایران با جنبش اعتراضی حاضر همراه می شویم و معتقدیم ‌خیزش مردمی این روزهای میهن استبدادزده خود را خیزشی مردمی، واقعی و برآمده از بطن جامعه می‌دانیم؛ از آن حمایت می‌کنیم؛ در آن شرکت می‌کنیم و با گرامیداشت یاد هموطنان جان‌باخته در اعتراضات شهرهای مختلف کشور، نیروهای دمکراتیک، مردم دوست، آزادیخواه و اعضا و هواداران سازمان‌های سیاسی چپ را به شرکت فعال در این خیزش مردم بر علیه استبداد مذهبی و تمام مظاهر نظام ولایت فقیهی در کلیت آن، فرا می‌خوانیم

استناد به دفاع صریح دولت متجاوز و زورگوی اسرائیل به‌عنوان تنها کشور منطقه از این رفراندوم و نتیجه‌اش، صرفاً یک برخورد سیاسی است به موضوعی مقدمتاً حقوقی. آویزان شدن به اسرائیل ستیزی برای مخالفت با اقدام "اقلیم"، اگر غرض‌ورزی نباشد دستکم ساده‌نگری است اما در هر دو حالت و با نتیجه یکسان بستن چشم بر حق دمکراتیک یک ملت در تعیین سرنوشت خود.