چالش سنگینی که بیش از یک دهه بین جمهوری اسلامی و کشورهای غربی بر سر برنامه هسته ای جریان داشت، به پایان رسید و مذاکرات فشرده بین دو طرف در طی دو سال، سرانجام به بار نشست و توافق حاصل گردید. علیرغم ارائه جوانبی از توافق توسط ایران و امریکا به نفع خود، هر دو طرف مذاکرات توافق صورت گرفته را، توافق خوب خواندند. تلاش بی وقفه و شبانه روزی هیئت های نمایندگی و به ویژه هیئت های نمایندگی ایران و امریکا در دست بابی به توافق، نقش مهمی داشت. دولت روحانی به مهمترین وعده انتخاباتی خود، جامه عمل پوشاند.
پروژه هسته ای با منافع ملی کشورمان و با اقتصاد و وضعیت زندگی گروه های وسیعی از مردم گره خورده بود. مردم بی تابانه منتظر بودند که مذاکرات به ثمر نشیند، تحریم های اقتصادی برداشته شود تا راه برای سروسامان پیدا کردن اقتصاد کشور، راه افتادن واحدهای تولیدی و مهار فقر و بیکاری باز شود. مردم ایران از توافق وین شادمانند. ما نیز از حصول توافق خشنودیم.
توافق برسر پروژه هسته ای، خطر حمله نظامی به مراکز هسته ای را دور کرد و راه را برای برداشتن تحریم های اقتصادی گشود. این توافق، کارائی مذاکره و دیپلماسی را نشان داد و نیروهائی را که می خواستند بحران هسته ای را با جنگ حل کنند، عقب نشاند و تلاش نیروهای افراطی برای شکست مذاکرات در دو طرف را ناکام گذاشت. بازندگان این توافق، دلواپسان در ایران، دولت دست راستی اسرائیل و دولت عربستان در منطقه و جمهوری خواهان در امریکا هستند. توافق وین، شکست سیاست جنگ طلبانه نئوکان ها و موفقیت سیاست گفتگوی دولت اوباما در حل معضل پرنامه هسته ای ایران را نشان داد.
پروژه هسته ای مبتنی بر غنی سازی، پروژه ای زیانباری برای کشور ما است و چالش برسر این پروژه با غرب و تعلل جمهوری اسلامی برای حل این معضل، هزینه سنگینی بر کشور ما تحمیل نمود. در این مدت صدها میلیارد دلار تلف شد، فرصت های طلائی برای ساختن کشور و رشد اقتصادی از دست رفت و براثر تحریم های بین المللی، خسارت جبران ناپذیری بر کشور وارد شد. ولی فقیه در پیشبرد این پروژه زیانبار نقش اصلی را داشت. توافق صورت گرفته فرصتی برای جمهوری اسلامی فراهم ساخته است که در برنامه غنی سازس و تولید انرژی هسته ای تجدیدنظر کند. برنامه انرژی هسته ای جمهوری اسلامی غیراقتصادی، سرمایه سوز، ناایمن و بی چشم انداز است. ایران دارای منابع سرشار فسیلی است. لازم است که حکومت ایران یک برنامه تولید انرژی برپایه تحقق تدریجی انرژی های تجدیدپذیر و پاک به جای انرژی های فسیلی و هسته ای برای آینده طراحی کند.
توافق صورت گرفته می تواند فضای جدیدی را در سیاست های داخلی، سیاست های منطقه ای و بین المللی کشورمان فراهم آورد. خصومت بین جمهوری اسلامی و دولت امریکا در سه ده و نیم گذشته، به منافع ملی هر دو کشور ضربه زده است. لازم است که جمهوری اسلامی به خصومت دیرینه با دولت امریکا خاتمه دهد، وارد گفتگوی مستقیم با دولت اوباما برای برقراری مناسبات عادی بین دو کشور شود. دولت اوباما علیرغم مخالفت ها در کنگره، آماده برقراری مناسبات عادی با دولت ایران است. سیاست توسعه طلبانه جمهوری اسلامی به نوبه خود، تنش در منطقه را افزایش داده و زمینه ساز جنگ نیابتی بین ایران و عربستان شده است. در طراحی و پیشبرد این سیاست، سپاه نقش بالائی دارد. زمان آن است که به دخالت سپاه در سیاست خارجی و منطقه ای پایان داده شود، سیاست صلح و تنش زدائی اتخاذ گردد و ظرفیت های ایران در خدمت کاهش تنش در منطقه قرار گیرد.
با وجود گشایش در مناسبات بین جمهوری اسلامی و کشورهای ۵+١، فضای سیاسی در داخل کشور به شدت امنیتی است. خواست عمومی این است که فضای امنیتی برداشته شود، راست افراطی و امنیتی ـ نظامی ها مهار گردند و آزادی های سیاسی و اجتماعی و آزادی تشکل یابی گروه های مختلف اجتماعی تامین گردد. اما سخنان علی خامنه ای در روزهای گذشته به ویژه در جمع دانشجویان دست چین شده، نشان می دهد که او هم چنان بر طبل اختناق می کوبد و قصد ندارد در سیاست های داخلی، منطقه ای و در خصومت با امریکا تغییری به وجود آورد. با این وجود باید گردانندگان جمهوری اسلامی را برای تغییر سیاست ها و باز کردن فضای سیاسی کشور تحت فشار قرار داد و از حسن روحانی خواست که از فرصت به دست آمده بهره گیرد و به وعده خود برای شکستن فضای امنیتی و تامین حقوق شهروندی جامه عمل پوشاند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) توافق وین را به سود منافع ملی و مردم کشورمان می داند و از آن استقبال می کند و امیدوار است که تنش زدائی با غرب و آشتی با جامعه بین المللی آغاز شود، توافق در بهبود زندگی مردم موثر افتد، فضای تازه ای در کشور گشوده شود، دو طرف مذاکرات بر تعهدات خود پای بند بمانند، مانع برهم زدن توافق توسط نیروهای افراطی شوند و بردشواری های موجود در پیشبرد قرارداد توافق غالب آیند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٢٣ تیرماه ١٣٩۵ (١۴ ژوئیه ٢٠١۵)
