جنگ در سوریە با استفادە روسیە از خاک ایران برای حملە بە اپوزیسیون مسلح دولت بشار اسد، وارد فاز جدیدی شدە است، فازی کە پیامد گسترش همکاریهای جمهوری اسلامی با دولت روسیە است، و علی اکبر ولایتی آن را ‘یک ارتباط راهبردی’ و ‘نگاە جدید جمهوری اسلامی بە شرق’ توصیف می کند.
جمهوری اسلامی از همان آغاز پیدایش خود، شعار راهبردی ‘نە شرقی، نە غربی’ را در سر لوح سیاست خارجی قرار داد، و در طول حیات خود نە تنها بر این خصوصیت و پرنسیپ تاکید ویژە داشتە است، بلکە مرتبا سعی کردە با تبلیغ آن، این نگاە را بە کشورهای دیگر، از جملە کشورهای بە اصطلاح اسلامی و یا غیر متعهد منتقل کند.
اما هم اکنون با امضای قرارداد نظامی با روسیە، اعلام یک سیاست راهبردی جدید و نگاە نوین در عرصە سیاست خارجی، ما عملا شاهد آن هستیم کە بعد از نزدیک بە چهل سال عمر این رژیم، تغییر مهمی در این عرصە بوقوع می پیوندد. شعار ‘نە شرقی، نە غربی’، لااقل در عرصە سیاست خارجی نقض می شود، و بە ‘بلی شرقی، و نە غربی’ تبدیل می شود.
در عرصە پیامدهای چنین سیاستی می توان بە چند مورد اشارە کرد:
ـ بستن پیمانهای نظامی با کشورهای معینی از شرق کە عملا در بسیاری عرصەها غرب را رقیب خود می بینند، بە معنای قرارگرفتن در یک صف آرائی نوین است کە در آن بە سیاست نزدیکی ایران بە غرب لطمات جدی می زند. اگر بعد از برجام، ایران بە گسترش ارتباطات خود با غرب بویژە در عرصەهای اقتصادی و سیاسی نیاز داشت، این حرکت نوین ایران می تواند بە چنین روندی لطمات معینی بزند، و روند را از آنچە کە هست کندتر کند. برجام، با این عمل در شرایط دشوارتری قرار خواهد گرفت،
ـ جمهوری اسلامی با این عمل، عملا بە شیوە بلوک بندی رسمی وارد قضیە سوریە می شود، و این از امکان مانور آن در مراودات سیاسی برای حل بحران سوریە خواهد کاست،
ـ گسترش رابطە نظامی با روسیە بە وضوح نشان از اهمیت ویژە سوریە برای رژیم، و گرەزدن آیندە خود با آن دارد. جمهوری اسلامی بە هیچ وجە حاضر نیست از سوریە دست بکشد. این بدان معنی ست کە یک مورد خارجی، عملا بە تغییر در یکی از هویتهای ایدەئولوژیکی آن منجر شدە است،
ـ چنین نگاە نوینی، بە معنای وارد آوردن یک ضربە استراتژیک بە اصلاح طلبان و آن نیروهائی در درون نظام است کە سیاست نزدیکی و مصالحە بیشتر را با غرب در سر می پرورانند.
نهایتا اینکە ما با تغییری روبرو هستیم کە آنچنانچە سران رژیم می گویند نە تنها صرفا در محدودە حوزە امنیتی باقی نخواهد ماند، بلکە بسیار فراتر از آن خواهد رفت.
