رافق تقی، پزشک و نویسنده سرشناس جمهوری آذربایجان که ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱، مورد سوء قصد قرار گرفته بود، درگذشت. پزشک معالج وی در بیمارستان شماره یک باکو، با اعلام این خبر گفته است که وی دچار تهوع شده و راه های تنفسی وی کلا مسدود شده بود.
رافق تقی، در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۰ شب هنگامی که به منزل می رفت، هدف سوء قصد یک شخص ناشناس قرار گرفت و هفت ضربه چاقو به بدن وی وارد شد.
وی، روز سه شنبه ۲۲ نوامبر، در گفتگوی کوتاهی با بخش آذربایجانی رادیو اروپای آزاد – رادیو آزادی، گفته بود که به اعتقاد وی، این سوء قصد یا از طرف دینداران افراطی آذربایجان صورت گرفته، یا این که از طرف عوامل ایران سازمان دهی شده است. به گفته وی، انگیزه سوء قصد می تواند نوشته های انتقادی وی درباره اسلام افراطی و خصوصا آخرین مقاله وی که با عنوان «ایران و جهانی سازی» در وب سایت همین رادیو منتشر شد، باشد.
از سوی دیگر، ایلقار، برادر رافق تقی در گفتگو با رادیو فردا، گفته که ضارب با چاقو به قلب رفیق تقی ضربه زده، اما چاقو تصادفا به کتابی که برادرش زیر بغل گرفته بود خورده و نتوانسته به قلب وی اصابت کند. دیگر ضربات چاقو به نواحی دیگری از بدن وی اصابت کرده است.
سفارت ایران روز سه شنبه با صدور اعلامیه ای برای مطبوعات آذربایجان گفته است که «نشر اخبار دست داشتن جمهوری اسلامی ایران در سوء قصد به جان رافق تقی، نویسنده آذربایجانی در راستای ایجاد خلل در روابط استراتژی ایران و آذربایجان است.»
در اعلامیه سفارت حکومت اسلامی ایران در آذریابجان، با رد دست داشتن ایران در سوء قصد به جان این نویسنده آذربایجانی عنوان شده است که انتشار این اخبار توسط مطبوعات آذربایجان طرح «رژیم صهیونیسیتی و آمریکا» برای ضربه زدن به روابط ایران و آذربایجان است که محکوم به شکست است.
رافق تقی، پزشک بیماری های قلبی که تاکنون چندین اثر ادبی نیز از وی چاپ شده، پنج سال قبل، در پی درج مقاله ای در روزنامه «صنعت» مورد خشم مقامات مذهبی و رسمی ایران قرار گرفت. سفارت ایران در سال ۲۰۰۶، واکنش سختی به انتشار این مقاله نشان داد و آیت الله فاضل لنکرانی نیز طی فتوائیه ای خون این نویسنده آذربایجانی را حلال اعلام کرد.
برادر رافق تقی می گوید که به نظر شخص وی، ترور برادرش از ایران «سفارش» شده، اما وی در ادامه اذعان داشت که هنوز تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
مقامات جمهوری آذربایجان، در مورد سوء قصد به جان این نویسنده هنوز واکنشی نشان نداده اند، اما تاکنون به کرات ادعا کرده اند که حکومت اسلامی ایران، با تشکیل گروه های اسلامی تندرو در این کشور، سعی در برهم زدن امنیت ملی در جمهوری آذربایجان را دارد.
دادگاه جرایم سنگین آذربایجان در مهر ماه سال جاری چند عضو حزب «اسلام» آذربایجان را به جرم «سازمان دهی ترور، تشکیل تیم سازمان یافته جنایی، نگهداری و استفاده غیرقانونی سلاح، تهیه، واگذاری، فروش، نگهداری و حمل غیرقانونی اسلحه گرم و قطعات و مهمات» مجموعا به ۵۴ سال حبس محکوم کرد. در دادگاه این افراد، صراحتا به عنوان «عامل ایران» معرفی شدند و طبق گزارش رسمی، این افراد با ایران در ارتباط بوده اند.
ترور رافق تقی، هم چنین مصادف با تصویب اصلاحیه قانون آزادی های دینی در آذربایجان است. هنوز معلوم نیست که آیا میان سوء قصد به جان رفیق تقی و تصویب اصلاحیه قانون آزادی های دینی در پارلمان آذربایجان ارتباطی هست یا نه. یکی از مفاد اصلاحات صورت گرفته، تحصیل آموزش های دینی در کشورهای خارجی برای اتباع آذربایجان است که بدون هماهنگی با ارگان های مربوطه دولت آذربایجان ممنوع شد.
هم چنین مبادله چهره های دینی، اجرای مراسم مذهبی و شعائر دین اسلام توسط شهروندانی که در خارج از کشور آموزش دینی دیده اند، فروش آموزه ها، مقالات و سایر منابع اطلاعاتی در مراکز فروش بدون مجوز ممنوع اعلام شده است. هم چنین تبلیغات دینی از سوی افرادی که اتباع کشورهای خارجی هستند در کشور آذربایجان ممنوع است.
رافق تقی، رییس «مجمع نویسندگان آزاد» بود، در سال ۲۰۰۶ به دنبال نوشتن مقاله ای انتقادی درباره اسلام با عنوان «اروپا و ما» مورد اعتراض قرار گرفت و آیت الله فاضل لنکرانی نیز طی فتوایی این نویسنده آذربایجانی را «مهدور الدم» اعلام کرد. آیت الله لنکرانی نوشته بود: «قتل او (رافق تقی) بر هر کسی که دسترسی داشته باشد، لازم است.»
بی بی سی، چهارشنبه ۲۹ نوامبر ۲۰۰۶ برابر با ۰۸ آذر ۱۳۸۵، در گزارشی با عنوان «آیت الله محمد فاضل لنکرانی، یکی از مراجع تقلید شیعه در قم، برای دو روزنامه نگار در جمهوری آذربایجان فتوای قتل صادر کرده است.»، نوشت: آن گونه که دفتر آیت الله فاضل لنکرانی اعلام کرده، جمعی از مقلدان وی در جمهوری آذربایجان نامه ای خطاب به وی نوشته و پرسیده اند که وظیفه مسلمانان در قبال نویسنده ای که به گفته آنان، اروپا را برتر از خاورمیانه دانسته، دین اسلام را در برابر مسیحیت پست و بی ارزش نشان داده، با کلمات «ناپسند و نالایق» به پیامبر اسلام توهین کرده، تمامی مقدسات اسلام را به تمسخر گرفته و در پایان مقاله اش هم اعلام کرده که همه این مطالب را آگاهانه و از روی عمد نوشته است و باز هم خواهد نوشت چیست.
آیت الله فاضل لنکرانی، در پاسخ نوشته که فردی که چنین مقاله ای نوشته، اگر مسلمان زاده باشد، به دلیل ارتداد (برگشتن از دین اسلام) و اگر کافر باشد به دلیل توهین به پیامبر اسلام باید به قتل برسد و قتل او بر هر کسی که به وی دسترسی داشته باشد لازم است.
بنابر فتوای این مرجع تقلید شیعه، مسئول نشریه ای که مقاله چنین نویسنده ای را چاپ کرده نیز همین حکم را دارد. بنابراین، نویسنده ای که آیت الله فاضل لنکرانی خواستار قتل آن ها شده بود، رافق تقی و سمیر صداقت اوغلو، سردبیر نشریه صنعت بودند.
پیش از آیت الله فاضل لنکرانی، جمعی از مردم روستای نردران در شمال باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان خواهان قتل رافق تقی شدند که باعث شد پلیس این جمهوری، آپارتمان محل سکونت او را تحت محافظت قرار دهد.
از هنگامی که مقاله رافق تقی در نشریه صنعت چاپ شده، اقدامات اعتراضی متعددی نیز در شهرهای تبریز، تهران و اردبیل علیه این نویسنده و نشریه صورت گرفته و تظاهرکنندگان از سوی دیگر دولت جمهوری آذربایجان را نیز هدف اعتراض قرار داده اند.
در تبریز شماری از حزب الهی ها تحت عنوان «دانش جویان»، پیش از ظهر چهارشنبه پانزدهم نوامبر ۲۰۰۶ (۲۴ آبان ۱۳۸۵) در مقابل کنسولگری جمهوری آذربایجان دست به تظاهرات علیه روزنامه صنعت زدند. تجمع کنندگان شعارهایی به زبان ترکی سر دادند، از جمله: «نویسنده توهین کننده به پیامبر نوکر اسرائیل است» و «ننگ بر دولت آذربایجان.»
هم زمان با این تظاهرات، جمعی از «دانش جویان، استادان و کارمندان» دانشگاه تبریز، طوماری امضاء کردند که در آن، از رییس جمهور ایران خواسته شده بود هر چه سریع تر از طریق وزارت امورخارجه اقداماتی انجام دهد تا دولت جمهوری آذربایجان از مسلمانان عذرخواهی کند و گرنه تعطیلی سفارتخانه جمهوری آذربایجان در تهران و سرکنسولگری این جمهوری را در تبریز در دستور کار قرار دهد.
محمدرضا تاج الدینی، نماینده تبریز در مجلس شورای اسلامی نیز در جمع تجمع کنندگان به سخنرانی پرداخت و خطاب به دولت جمهوری آذربایجان گفت که اگر انتظار دارد کشورهای اسلامی در مقابل اشغال قره باغ توسط غیرمسلمانان از این کشور حمایت کنند باید در برابر آنچه وی اهانت اخیر نشریه صنعت به پیامبر اسلام خواند برخورد قاطع از خود نشان دهد تا چنین «اهانت هایی» دیگر تکرار نشود.
هم چنین در ماه ژوئن ۲۰۰۶ (خرداد ۸۵)، دو هفته نامه چاپ باکو به دلیل چاپ کاریکاتورهای رهبران و رییس جمهور ایران تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند.
۲۴ نماینده مجلس شورای اسلامی ایران، به وزارت امورخارجه ایران تذکر دادند که باید در خصوص «توهین به مقدسات اسلام و پیامبر اسلام» در یکی از نشریات جمهوری آذربایجان به دولت این جمهوری هشدار دهد.
عصر یک شنبه نوزدهم نوامبر ۲۰۰۶ (۲۸ آبان ۸۵) که تذکر نمایندگان در مجلس شورای اسلامی قرائت شد، سفارتخانه جمهوری آذربایجان در شمال تهران صحنه تجمع گروهی از «دانش جویان» گردید که خواهان احضار سفیر جمهوری آذربایجان به وزارت امور خارجه شدند.
همین روز در تبریز، جمعی از بازاریان واصناف مغازه ها و دفاتر کار خود را به مدت دو ساعت تعطیل کردند و با گردآمدن در مسجد موسوم به مقبره خواستار مجازات مسئولان نشریه صنعت «به شدیدترین شکل ممکن» شدند و شعار دادند: «قلم به دست مزدور اعدام باید گردد.» روز جمعه نیز نمازگزاران جمعه در تبریز و اردبیل علیه نشریه صنعت تظاهرات کردند.
البته لازم به تاکید است که همه این اعتراضات را نیروهای وابسته به حکومت اسلامی و در رقابت با جمهوری آذربایجان و تقویت گرایش ارتجاعی اسلامی در این جمهوری بر پا کرده بودند.
اداره مسلمانان قفقاز نیز به این مقاله اعتراض کرد و در پی آن، دادستانی کل جمهوری آذربایجان کیفرخواستی علیه رافق تقی و سردبیر روزنامه صنعت که اجازه چاپ مقاله او را داده بود صادر کرد و برای هر دویشان قرار بازداشت صادر کرد.
این در حالی است که نشریه آذربایجانی صنعت که مقاله رافق را چاپ کرده بود، نشریه ای مستقل و غیردولتی است و سخن گوی وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان گفته که سببی برای عذرخواهی دولت جمهوری آذربایجان به دلیل انتشار مقاله ای در نشریه ای غیردولتی نمی بیند.
اما طاهر تقی زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان در گفتگو با بی بی سی گفت که سببی برای عذرخواهی دولت جمهوری آذربایجان در این زمینه نمی بیند و اعتقاد دارد که این رویداد بر روابط «دوستانه و حسن هم جواری» میان این جمهوری و ایران اثری نمی گذارد.
رافق تقی، در مقاله خود تحت عنوان «اروپا و ما» که در اکتبر ۲۰۰۶ در نشریه «صنعت»، منتشر شده بود، از جمله نوشته است: «اروپا نه تنها به دلیل موقعیت جغرافیایی، بلکه از منظر واقعیت های معنوی، انسان را به تفکر وادار کرده است. زیرا ارزش های اروپایی در اصل پیروزی همه بشریت است. این مساله نباید باعث ایجاد تکبر در اروپائیان شود. صرف نظر از این که متاسفانه این تکبر گاه و بی گاه خود را نمایان می کند و حتی در کسوت فاشیسم جسمانی شده، یا به صورت علنی میلیتاریزه و مهاجم خود نمایی می کند.»
وی، در ادامه می نویسد: «اسلام حقه بازی اخلاقی است؛ بشر دوستی اسلام را نمی توان باور کرد. معیارهای بشر دوستی اسلامی هنوز هم تاب مقاومت در برابر ایرادهای ماتریالیسم و دیالکتیکی را ندارد که آن ها را حفظ کرده و یاد گرفته ایم. اسلام هم شکل استعمار شرقی است و صرفا می تواند به عنوان یکی از انواع استعمار محسوب شود. اسلام هرگز نمی تواند از نظر معنوی بر اروپا چیره شود و قدرت آن را نیز ندارد؛ با این که آن را درون تابوتی بر شانه های امپراتوری عثمانی گرداندند. ولی نتوانستند جایی برای بر زمین گذاشتنش بیابند و دوباره به مشرق زمین آوردنش و به سوی قبله خواباندند… به انسانی که آزادی های اجتماعی از وی سلب شده، خوشبختی های خیالی در سطح طریقت های ظلمانی اسلام بشارت داده می شود. با فلاکت ها راه سست بهشت به عنوان راه خروج از باتلاق های اجتماعی نشان داده می شود. اسلام باعث ایجاد اصول ریاکارانه در ساختارهای کشور مشرق زمین شده است… روحانیت در جهان اسلام، صرفا عبارت از افزایش ممنوعیت ها و عقب ماندگی ها و تکمیل تدریجی آن ها است. غرب همواره تابع دیالکتیک و شرق هم تابع متافیزیک بوده است. پیشرفت ظاهری در فضای اجتماعی متافیزیک شرق قابل مشاهده است. در خلال جهش های غرب به سوی جلو، به نظر می رسد، شرق یه سوی عقب گام بر می دارد.
… در طول تاریخ حتی در تاریخ نوین ما احترام «خالصانه» رهبران آذربایجان به اسلام عمدتا از منافع «تخت و تاج» آن ها ناشی شده است. مسلمانان فقط به عنوان قشر رای دهنده به درد آن ها خورده و از جمله موانعی هستند که رفع آن ضروری است.» تاکنون چندین کتاب ادبی و ده ها مقاله از رافق تقی، منتشر شده است.
در پی اوج گرفتن اعتراض برخی مذهبیون، دولت آذربایجان رافق تقی و «سامیر صداقت اوغلو» به سه سال حبس محکوم شد، اما هر دو ایشان بعد از دو سال زندان، با عفو ریاست جمهوری آزاد شدند.
در این میان، موضع یکی از روزنامه های حکومت اسلامی ایران در رابطه با ترور رافق، جالب است و بیش از پیش توجه افکار عمومی را مبنی بر دست داشتن حکومت اسلامی و طرفدارنش در این ترور، جلب می کند.
روزنامه حکومتی «جمهوری اسلامی»، پس از ترور رافق، ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱، نوشت: «سلمان رشدی جمهوری آذربایجان به قتل رسید. «رافق تقی» که به دلیل اهانت به پیامبر اکرم در جمهوری آذربایجان به سلمان رشدی معروف بود، دیروز توسط یک فرد ناشناس به قتل رسید. به همین دلیل، مردم آذربایجان از آیت الله العظمی فاضل لنکرانی درباره وی استفتاء کردند و ایشان در همان زمان این شخص را محکوم به اعدام دانستند. دیروز، رافق تقی در حالی که از اتوبوس پیاده می شد توسط یک مرد ناشناس به قتل رسید.»
بدین ترتیب، تمامی شواهد نشان می دهد که فرد تروریست، مذهبی و تحت تاثیر حکومت اسلامی و به ویژه تحت تاثیر فتوای جنایت کارانه آخوند لنکرانی بوده است.
پلیس آذربایجان، تحقیقات ترور این نویسنده آذربایجانی را آغاز کرده است و طبق ماده ۱۲۶، بند یک قوانین جنایی آذربایجان (سوء قصد عمدی به جان) پرونده باز شده است. اما هنوز مقامات آذربایجان در رابطه این واقعه واکنش رسمی نشان نداده اند.
حکومت اسلامی ایران در طول حاکمیت جنایت کارانه خود، نه تنها ده ها تن از فعالین سیاسی و فرهنگی مخالف خود را در داخل و خارج کشور ترور کرده است، بلکه در سطح جهانی نیز یکی از اصلی ترین حامیان گروه های تروریستی اسلامی و فاشیستی محسوب می شود.
در طول تاریخ، همه مذاهب خرافی، عقب مانده و ارتجاعی و دشمن آزادی، برابری، شادی و سعادت بشر بوده اند. از سوی دیگر، حق مسلم و طبیعی هر هنرمند و نویسنده ای است که افکار خود را در نقد هر دین و مذهبی و لامذهبی و هم چنین هر حزب و دولتی، صرف نظر از این که نقدش غلط و یا درست باشد، آزادانه و بدون هیچ گونه فشاری به تصویر بکشد، بیان کند و بنویسد. از این رو، همواره باید از گوهر «بی حد و حصر آزادی بیان و قلم و اندیشه» دفاع نمود و ترور رافق تقی را نیز شدیدا محکوم کرد.
پنج شنبه سوم آذر ۱۳۹۰ – بیست و چهارم نوامبر ۲۰۱۱
