بنا بە گزارش “ایلنا”علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی، در یک همایش بە اصطلاح کارگری کە اخیرا در قم توسط یکی از تشکل های وابستە بە قدرت تحت عنوان “همایش ملی کارگران ساختمانی ایران” کە در (سالن اجتماعات مرکز فقهی ائمه‌اطهار(ع) شهر قم) برگزار شد با اشارە بە بدهی ١٠٠ هزار میلیارد تومانی دولت بە سازمان تامین اجتماعی، علل اصلی این بدهی کلان را بی انظباطی و سئو مدیریت عنوان نمود. رئیس مجلس در قسمت دیگری از این سخنرانیش پس از خسارت بار خواندن بدهی دولت بە سازمان تامین اجتماعی و تفحص و تحقیق مجلس،در این زمینە از تصویب طرح قانون بیمە یک میلیون کارگر ساختمانی و کارگران قالی باف بعنوان اقداماتی کە مجلس برای کارگران انجام دادە یاد کرد و از پیشنهاد زائرسرای کارگری در شهر قم کە توسط تشکل میزبان دادە شدە بود نیز حمایت کرد.
علی لاریجانی، کە در این همایش بە اصطلاح کارگری، بعنوان سخنگو دعوت شدە بود، در واقع خود یکی از بدترین دشمنان طبقە کارگر ایران است، کە در مقام ریاست مجلس در چند دورە گذشتە نقش تعیین کنندەای در تصویب لوایح ضد کارگری در مجلس داشتە و بهمین واسطە، خود یکی از بانیان، فقر و فلاکت کارگران و غارت سرمایە ها و درآمد های صندوق تامین اجتماعی و بخشا مسئول برداشت های غیرقانونی دولت ها ی گذشتە و قروض کلان دولت ها و تمردشان از توقف دست درازی و باز پرداخت آنان بە صندوق تامین اجتماعی است.
او در این سخنرانی، از تفحص مجلس از تامین اجتماعی سخن می گوید و بدون روشن کردن جوانب، زمان و سبب آن، فریب کارانە کوشش می کند از خود و مجلس تحت کنترول میلیاردرهای فاسد حاکم، رفع مسئولیت نماید.و این در حالی است کە تا قبل از افشاء تلاش یکی از برادران میلیاردرش برای تصاحب رانتی بخشی از واحد های متعلق بە تامین اجتماعی در مقام ریاست قوە مجریە در این ارتباط کوچکترین اقدامی نکردە بود. او زمانی نیز کە بخاطر تلافەجویی از رقبای هم قماشش، موضوع را در مجلس پیش کشید، دیگر کار از کار گذشتە بود و چیز زیادی برای نجات دادن از دست حریفان باقی نماندە بود و اگر هم باقی می ماند، قرار نبود در راە تامین اجتماعی هزینە شود.
در مورد ادعای تصویب لایحە بیمە کردن کارگران ساختمانی، واقعیت این است، کە اولا، این طرح نیمە بند، تحت فشار اعتراضات کارگری بە مجلس تحمیل شدە وملهم از خواست مجلس نبودە و نیست، و هم از این روی مجلس
در واقع برای پرهیز از تن دادن بە این مطالبە در لایحە خود آن را طوری تنظیم کردە کە شامل بخشی از کارگران ساختمانی شود و نە همە کارگران، بهمین جهت نە تنها از روی لطف و کرم نیست، بلکە تعدیل یک حق همگانی بە حقی است برای عدەای محدود، ثانیا سالهاست این طرح مطرح است، ولی تا کنون بە بهانە های مختلف از اجرای آن سر باز زدە شدە و مثل توپ فوتبال میان دولت و مجلس پاسکاری شدە و همچنان بخاطر اینکە خوشایند هیچ یک از جناح های حکومتی نیست، انتظار نمی رود در آیندە هم، (مگر در صورت افزایش فشار اعتراضات) عملی شود، و ثالثا اگر واقعا لاریجانی طرفدار بیمە کردن کارگران ساختمانی و قالیباف است، چرا آن را در برنامە انتخاباتیش قرار نمی دهد؟
اما از همە این ها کە بگذریم، تغییرات انجام شدە در اکثر مواد حمایتی قانون کار، از آن جملە، جایگزین شدن قراردادهای بلند مدت و دایم، با قراردادهای موقت، توسط دولت و با همکاری گشادە دستانە مجلس تحت ریاست لاریجانی با دولت، عملا زمینە اجرای این طرح را ولو بە شرط تصویب آن پیشا پیش تقریبا از میان برداشتە است. در این میان تنها از وعدەهای لاریجانی، وعدە ساختن “زوارسرا” بنا بە پیشنهاد (اکبر شوکت نماینده کارگران استان قم) ممکن است عملی شود، زیرا کە عملی کردن آن نە تنها ضرری بە رویکردهای ضد کارگری حکومت نمیزند و مانعی برای آن ها نمی شود، بلکە می تواند مفید بە فایدە هم باشد. کارگران ساختمانی را در آن جا می توانند جمع کنند و لاریجانی و دوستانش را بیاورند تا بخاطر این همە خدماتی کە محض رضای خدا برای کارگران انجام دادەاند و می خواهند وقتی دوبارە نمایندە شدند برایشان انجام دهند سخنرانی کنند و در این میان اکبر شوکت هایی هم کە بعنوان نمایندە کارگران بانی این امور خیر هستند از عنایات لاریجانی ها مستفیض شوند.
در هر صورت هدف از این همایش کە در واقع توسط یکی از تشکل های بە اصطلاح کارگری وابستە بە محافظە کاران سرهم بندی شدە بود، چیزی جزء فراهم کردن امکان تبلیغات انتخاباتی برای برگزیدگان این جناح و جلب آرای کارگران ناراضی از سیاست های ضد کارگری دولت در انتخابات آتی مجلس بە کاندیداهای محافظەکاران کە پروندە بە مراتب سیاە تری از دولت در برخورد با حق و حقوق کارگران دارند نیست.
تمام قراین مستنند موجود و تجربیات تا کنونی همگی دلالت بر افزایش تعرضات بازهم بیشتر کل نهادهای حکومتی بە حق و حقوق کارگر و قوانین رفاهی و تامین اجتماعی دارند و اگر در آستانە انتخابات ، حرفی از حق و حقوق کارگر بە میان می کشند و مانند لاریجانی وعدە های پوچ و سرخرمنی مانند، “بیمە همە کارگران ساختمانی و قالیباف” می دهند، تنها برای برای دزدیدن آرای کارگران است. مطمعنا همانطور کە روحانی در انتخابات گذشتە، نە تنها بە هیچ یک از وعدەهای کە بە کارگران داد عمل نکرد بلکە خلاف آن ها رفتار کرد، لاریجانی ها نیز کە با وقوف بە نارضایتی گستردە کارگران و مزدبگیران از سیاست های ضد کارگری دولتی های میلیاردر می کوشند، بە نفع خودشان از این نارضایتی کارگری سئواستفادە کنند. نظر بە سوابق و جایگاە طبقاتی لاریجانی و همفکران محافظە کارایشان، پیشاپیش با اطمینان میتوان گفت کە اگر فشار کارگران ساختمانی و قالیباف برای پذیرش بیمە همگانی کە یک حق قانونی و بدیهی است فزونی نگیرد، مجلسی کە تحت سیطرە این جماعت باشد، بە این مطالبە تمکین نخواهد کرد و حتی دور از انتظار نیست کە لوایح ضد کارگری دیگری را بە تصویب برسانند.
تا کنون در تمام انتخابات بە کارگران اجازە دادە نشدە کە، نمایندگان واقعی خودشان را بە مجلس بفرستند و هموارە جناح های مختلف حکومتی کە حق کاندیدا شدن داشتەاند، پس از رسیدن بە کرسی های قدرت بە آرای کارگران خیانت کردە و قوانین را بە زیان کارگران و بە سود کارفرمایان دگرگون کردەاند و کشور و مردم را بە فلاکت و فاجعە کشاندەاند.
اکنون دیگر کارگران نباید فریب این دستجات را بخورند و دل بە وعدەهای فریبکارانە شان خوش کنند. هیچکس بە جزء خود کارگر و مزدبگیر نمیتواند مطالبات آنها را نمایندگی کند. انتخاب شدن و انتخاب کردن یک حق همگانی است. برای کسب این حق کە از کارگران و مزدبگیران و دگر اندیشان دریغ شدە و می شود، باید بویژە در هنگام انتخابات مبارزە کرد و زمینە وارد شدن نمایندگان واقعی کارگران و مزدبگیران یدی و فکری بە مجلس را فراهم کرد و هم از این طریق مانع تصویب لوایح ضد کارگری گردید و برای بهبود قوانین بە سود کارگران و زحمت کشان کوشا شد.
